zaterdag 31 maart 2012

Groene aspergetaartje met gerookte zalm

Echt heerlijk is dit. Ja ik weet het, 't is niet vegetarisch, maar ik kan die zalm toch maar moeilijk weggooien hé. Dit voorgerecht is perfect voor een Paas- of lentefeest. 't Is rap klaar en het is helemaal niet moeilijk. Kom, we beginnen eraan.


green asparagus tart

Wat heb je nodig voor 4 personen?

4 plakken diepvries bladerdeeg (10 x 10 cm)
16-20 groene aspergepunten (6-8 cm)
150 g marscarpone
75 g geraspte parmezaan
2 plakjes gerookte zalm
1 ei
peper
olijfolie

Warm de oven voor op 190°.

Leg de plakken bladerdeeg op een met bakpapier beklede ovenplaat.

Hak de gerookte zalm fijn. Meng de mascarpone, de parmezaan met de gerookte zalm. Kruid met wat peper. Bestrijk de plakken bladerdeeg met het mascarpone mengsel maar blijf rondom rond 1 centimeter van de rand. Druk de aspergepunten lichtjes op het mengsel.

Klop het ei los en bestrijk hiermee de vrijgehouden randen van het bladerdeeg. Besprenkel de taartjes met wat olijfolie en zet gedurende 20-25 minuutjes in de oven tot de asperges beetgaar zijn.

Wreeeeeed lekkerrrrr!


Dit receptje verschijnt binnenkort op zesta.be.

vrijdag 30 maart 2012

Een paaspavlova begot!

Dit is een zalig recept, ik zweer het u! Pavlova is altijd lekker, maar als ge daar nog eens zelfgemaakte advocaat bij doet, dan kan het feest niet meer stuk! Je kan de advocaat ook vervangen door lemon curd. Zal eens zien voor een recept en dan post ik het hier.


paaspavlova


Wat gaat er allemaal in de pavlova?

4 eiwitten op kamertemperatuur
250 g suiker
2 koffielepels maïzena
1 koffielepel witte azijn (genre Blauwe Hand)
1 koffielepel vanille extract
3 dl room
1 soeplepel bloemsuiker


pavlova gordijn


Zet de oven aan op 180°. Doe het eiwit in een grote kom en klop het met een elektrische klopper stijf. Voeg er in 3 keer de suiker bij en klop tot het eiwit mooi begint te blinken. Voeg er al kloppend ook de maïzena, het extract en de azijn onder.

Neem een bakplaat en leg er een bakpapier op. Spatel met een pannenlikker het eiwitmengsel erop en vorm een mooie taart. Zet de pavlova in de oven en verlaag ONMIDDELLIJK de temperatuur tot 150°. Laat de taart 1u15 minuten bakken. Zet de oven uit en laat de pavlova in de oven afkoelen (met de ovendeur dicht). Dit is om ervoor te zorgen dat de buitenkant mooi krokant wordt.

Na een uurtje is de pavlova volledig afgekoeld en mag je hem eruit halen. Klop nu de room stijf met de bloemsuiker en bedek hiermee de taart. Besprenkel de taart met zoveel advocaat als je wil.


paaspavlovaboven



De advocaat.


advocaat (Belgian-Dutch version of egg nog)


Wat heb je nodig?

8 eierdooiers
250 g suiker
80 g vanillesuiker
15 cl alcohol (94%)
1 blik geëvaporeerde melk (410 g)*


Doe alle ingrediënten in een blender en mix gedurende minstens 5 minuten. Het mengsel moet lichtjes warm geworden zijn. Giet de advocaat in een gesteriliseerde kom en bewaar in een koele donkere ruimte.

* In tegenstelling tot de meeste recepten wordt er hier géén gebruik gemaakt van gecondenseerde melk maar van geëvaporeerde melk. Die vind je bij de gecondenseerde melk.


Dat gaat smaken jong! Voor de mensen die geen advocaat lusten, je kan de taart versieren met allerlei fruit en liefst zo zurig mogelijk: passievruchten, frambozen, aardbeien...

Lust je geen pavlova, de advocaat is ook heerlijk zonder pavlova.

Have fun!

De receptjes vind je ook op zesta.

donderdag 29 maart 2012

Eindelijk! Ze zijn er!

Witte asperges, da's nu een van de weinige dingen waar ik echt naar kan verlangen. Dat en verse aardbeitjes uit de tuin. Hmmmm... voor mij staan witte asperges gelijk aan de lente. Mooi, delicaat, fris. Zalig! Ik heb een kleine variant gemaakt op de klassieke asperges à la flamande. Met een gepocheerd eitje en een citrus-peterselie olie.



white asparagus with a poached egg


Wat heb je nodig?

5-6 witte asperges per persoon
1 bosje peterselie
1 ei (kakelvers) per persoon
rasp van 1 bio citroen
olijfolie
peper en zout


Hak de peterselie heel fijn en doe er olijfolie bij tot je een mooie lopende saus hebt, roer er de rasp van 1 citroen onder en kruid met peper en zout. Zet opzij.

Was eerst de asperges en schil ze dan, snij de onderste drie centimeter van de asperges. Hou de schillen bij. Zet een pot op met ruim water, doe er zout bij. Doe er de asperges én de schillen in en laat de asperges koken tot ze beetgaar zijn. Laat ze uitlekken.

Zet een pot op met water en een flinke scheut azijn. Breek 1 ei in een kommetje. Als het water kookt, roer met een cirkelvormige beweging in het water. Neem het kommetje en laat voorzichtig het ei in het centrum van het draaiende water glijden. Je zal zien dat het ei (als het niet te oud is tenminste) mooi compact blijft. Laat een drietal minuutjes koken. Schep het eitje er met een schuimspaan uit en leg op een propere handdoek.

Dresseer de asperges op het bord, doe er wat peterselie-olie over en leg er voorzichtig een eitje op.

Smakelijk!

woensdag 28 maart 2012

Dag twee...

Zit erop. Veel gekookt, rare combinaties gegeten want ja... als je 14 verschillende gerechten kookt. Je kunt het toch maar moeilijk weggooien hé.


day two

dinsdag 27 maart 2012

maandag 26 maart 2012

Alles is klaar voor morgen.

Of zou ik nog ergens een bordje gaan zoeken?


Big photoshoot this week.


collectie


;-)))

Workshop Foodfotografie: nog plaatsjes vrij!

Vooraleer ik over mijn workshop foodfotografie begin te leuteren, wil ik toch eerst - en niet zonder trots - mijn allereerste echte professionele foodfoto op jullie loslaten. :-) Morgen en overmorgen heb ik een groooooooooooooote shoot trouwens. Het resultaat gaan jullie op www.zesta.be mogen bewonderen.


My very first.



Zoals jullie wellicht al weten organiseer ik op zaterdag 21 april 2012 een workshop foodfotografie. Ik heb vandaag 2 annuleringen ontvangen dus dat wil zeggen dat er twee plaatsjes vrijgekomen zijn. Zijn er nog geïnteresseerden voor de workshop? Je leest er hier alles over.


Het is sowieso 'en petite comité' dus je zal echt gecoacht worden plus je krijgt er lekker eten bovenop.



Tot dan!

zaterdag 24 maart 2012

Eindelijk weer wat sfeer op het terras.

Mi casa

Mi casa

katrol

my home



En dan nu genieten.

Het voorgerecht dat een hoofdgerecht werd

Dit slaatje was eigenlijk bedoeld als voorgerecht, maar ze was gewoonweg zo lekker dat ik er een tweede portie van gemaakt heb. Op het bord zie je ook rode zuring liggen, maar da's maar een fantasietje. Het is een slaatje van postelein, radicchio, sinaasappel, een vleugje oranjebloesem en feta. Heel erg aan te bevelen. De postelein op de foto is vrij klein, normaal gezien zijn de bladeren een pak groter.



radicchio fetasalad

Wat heb je nodig voor 2 personen?


1 sinaasappel
3 volle handen postelein
200 g feta
1/2 rode ui
1 krop radicchio (rode sla)
50 g zwarte olijven (van die gerimpelde)
2 kl sherry azijn (Xeres)
1 kl oranjebloesem
2 el zonnebloemolie
peper en zout


Schil en snij de appelsien "à vif" zoals hier beschreven. Doe dit boven een kommetje zodat je al het sap kan opvangen.

Was de postelein en verdeel over de borden. Snij de ui in flinterdunne ringen en verdeel over de sla. Ontpit de olijven, snij de radicchio in grove repen en verdeel over de borden. Maak een vinaigrette van het sinaasappelsap, azijn, olie, oranjebloesem, peper en zout. Verkruimel de feta over de sla en besprenkel met de vinaigrette.


Rap klaar dus, maar oh zo lekker. Echt een blijvertje.


Smakelijk!

vrijdag 23 maart 2012

Mooi om een talent te zien ontplooien...

Zoals jullie wellicht weten zijn Elza D en mezelf oud-collega's. Zij was mijn Art Director en ik haar Copywriter in een Brussels reclamebureau. Toen we samen begonnen waren we allebei nog echte groentjes. We hadden wel talent, maar het kwam er nog niet helemaal uit.


SU Aanbieding voorjaar 2012


Elza sukkelde in het begin nogal met de grafische kant van de job. Ik met het schrijven van lange teksten en catchy headlines. Ideeën daarentegen, daar waren we wel behoorlijk sterk in. We hadden echt een leuke en grappige stijl.

Tot we een nieuwe creatief directeur kregen, wat zeg ik, we kregen er zelfs twee. Michel De Lauw en Erik Vervroegen. Vooral de laatste is een begrip in reclamekringen. En daarmee bedoel ik niet in België, maar wereldwijd. Hij is jarenlang de beste reclameman van de wereld geweest. En nog.

Wat was het hard en moeilijk om voor die twee mensen te werken, de lat lag immens hoog. Maar wat hebben we ervan geleerd. Ongelooflijk veel. Nu zoveel jaren later, kijk ik met plezier en trots terug op die zeer uitdagende en stresserende periode. We beseften het toen nog niet, maar 't was begot een van de mooiste tijden uit ons leven.

En zie nu, hoe mijn Art Director is gegroeid tot een grafisch sterke madam. Haar stijl is verfrissend en uniek. Een beetje zoals haarzelf, maar dat gaan we niet tegen haar zeggen. Da's niet goed voor haar ego. :-)

Als ik haar 10 jaar geleden had gezegd dat ze een boek zou uitgeven, helemaal door haarzelf in een unieke lay-out gegoten en daarbij gebruik gemaakt van haar eigen knappe foto's... dan had ze me vierkant uitgelachen.

Ja Elza, zo zie je maar. Een ontmoeting met Jezus kan een leven veranderen. (inside joke)


Goe gedaan jong!!

woensdag 21 maart 2012

Twee boekreviews voor de prijs van geen.

Het is lang geleden dat ik nog eens een boek gelezen heb. Allez, 't is te zeggen... uitgelezen heb. Ik weet niet wat het is, maar soms ben ik in het midden van het boek, en dan wil ik precies niet meer weten hoe het eindigt. En dan leg ik het eventjes weg om dan tenslotte totaal te vergeten.

Maar deze week had ik een verlicht moment en heb ik twee boeken uitgelezen. Grip van Stephan Enter en Het Aandeel van George Pelecanos.


book reviews blog


Grip vertelt het verhaal van 4 vrienden: 3 mannen (Martin, Paul en Vincent) en 1 vrouw (Lotte). Vrienden die elkaar eigenlijk - zoals al snel blijkt - niet zo goed kunnen uitstaan. Het enige wat hen bindt is het alpinisme enerzijds en de spilfiguur Lotte anderzijds. Het verhaal begint bij Paul en Vincent die vanuit Brussel Midi de trein nemen richting Engeland om in Swansea Martin en Lotte te treffen.

Al van bij het begin ergeren ze zich aan elkaar, en vooral ook aan Martin die ze straks zullen ontmoeten. Want hij, de grijze muis van de bende, is toch maar mooi met Lotte getrouwd. Per hoofdstuk kun je afzonderlijk de gedachten van de drie mannen volgen, hun terugblik op hun leven. Alleen bij Lotte krijg je nooit te lezen wat ze denkt, voelt, drijft. En al zeker niet wat haar bezielde tijdens die klimtocht twintig jaar eerder in Noorwegen.

Grip is een mooie studie over hoe oppervlakkig vriendschap wel kan zijn. Hoe mensen eenzelfde situatie anders aanvoelen en interpreteren. Het is een mooi geschreven boek dat je echt wel doet nadenken over het begrip "vriendschap", en 't is bovenal ook een aangenaam reisverhaal. Schitterend geschreven in mooie volzinnen. Ik wou dat ik zo kon schrijven.


book reviews blog

Het aandeel, van George Pelecanos is een boek van een heel ander kaliber, maar daarom zeker niet minder hoogstaand. Het is een zogenaamde literaire thriller. En het mag worden gezegd, die Pelecanos was voor mij een volslagen onbekende, maar ik ga er zeker meer van lezen.

Als ik in een leesdipje zit dan grijp ik altijd naar een of andere thriller (meestal van Val McDermid of Karin Slaughter). Zo'n boeken doen me goesting krijgen in meer.

Fin, Het aandeel dus. Spero Lucas is een Irak veteraan die een nogal vreemd beroep heeft. Hij werkt voor een gerenommeerd advocaat voor wie hij op zoek gaat naar gestolen goederen om het later aan de rechtmatige eigenaar terug te geven. Zijn aandeel: 40% van de waarde. Tot hij op een dag de opdracht krijgt van een drugsbaron om een pakket gestolen marihuana te recupereren. En zoals je al kan denken, het loopt niet zoals verwacht.

George Pelecanos vertelt dit verhaal met heel veel flair, hij weet een perfect beeld te scheppen van de achterbuurten van Washington (waar het verhaal zich afspeelt), van de onderhuidse rassengeschillen... Je ruikt en hoort bijna de buurt waarin Spero Lucas woont. Hij diept elk hoofdpersonage meesterlijk uit, beetje bij beetje leer je meer over hen te weten. Zo weet je pas in het midden van het verhaal wat de huidskleur is van Spero. Knap hoor, veel thriller auteurs kunnen daar een punt aan zuigen.

Een mooi gestileerd verhaal dus, en zeker een aanrader om deze zomer aan het zwembad te lezen. Als je zolang kunt wachten.

dinsdag 20 maart 2012

Heerlijk geurend lenteslaatje... euh... ja...

Nu ja, lenteslaatje is een beetje overdreven, maar ze ruikt absoluut overheerlijk. Er zit niet zoveel kleur in, maar qua smaak is het een bommetje. Een gezond dan nog wel. En ze is zelfs geschikt voor veganisten. Olé! Ik heb in dit recept gekozen voor gele pompelmoes (grapefruit voor onze noorderburen) omdat deze eigenlijk zoeter is dan de roze. Het past gewoon beter.


geurig slaatje lente


Wat heb je nodig (2 personen)?

1 zakje veldsla
1 blik palmhartjes (400 g)
1 avocado
2 grapefruits/gele pompelmoes
1 kleine rode ui
olijfolie
peper en zout


Was de veldsla en knijp er eventueel de worteltjes van. Snij de palmhartjes in stukken, schil en ontpit de avocado en snij in blokjes. Schil en snij de grapefruits met een mes "à vif" zoals hier beschreven. Doe dit boven een kommetje zodat je het sap kan opvangen. Snij de ui in fijne ringetjes.

Leg de sla, de grapefruitpartjes, palmharten en avocado op de borden. Maak een vinaigrette met het sap: voeg er 2 el olijfolie bij, kruid met peper en zout en roer. Giet over de salade en klaar is Kees, of Mie of Jan of wie ook de chef van de dag is.


Smakelijk!


Het is echt genieten van de tuin nu, ik kan niet wachten tot het weer goed genoeg is om buiten te eten of een boekje te lezen. Vrijdag was eigenlijk al ideaal om buiten te zitten, en dat heb ik ook gedaan. Maar om te eten was het niet zo aan te raden aangezien de omliggende boeren Baziel's favoriete eau-de-cologne aan het verspreiden waren.


plankenstruik


Onze kippetjes zijn ook blij dat het lente is, ze vieren dat ook met een dagelijks eitje. In ruil daarvoor worden ze verwend als echte prinsesjes. En dat zijn ze ook. Ferme madammen, zalige beesten. Je zou denken "het zijn maar kippen", maar ze hebben echt hun eigen karakter en dit ras is heel sociaal.


We zijn ook volop aan het snoeien en het zal niet lang meer duren vooraleer onze krentenboompjes gaan bloeien. Onze haag staat al volop in bloei (de gele bloemetjes hierboven). Het gras daarentegen moet eens grondig worden aangepakt én het terras. Maar alles op zijn tijd.


geurig slaatje h


Allez, maak nu maar dat slaatje en geniet van het mooie weer.

maandag 19 maart 2012

Ottolenghi's heerlijke gevulde champignons

't Zijn weer portobello's vandaag, van Yotam Ottolenghi dit keer. En zoals altijd bij zijn gerechten, is het ook nu weer een smaakbommetje. Volgens het originele recept heb je taleggio nodig, een zachte romige kaas, maar met een Chaumes gaat het ook. Voor de mensen uit de streek van Leuven, ze hebben taleggio bij Elsen. Het is een top voorgerecht, of wanneer je het combineert met een groene sla, en eventueel wat couscous is het een volwaardig hoofdgerecht.


ottolenghi stuffed portabello's

Wat heb je nodig?

4 portobello champignons
1 stengel witte selder
1 kleine ui
100 g gedroogde tomaten
2 teentjes look
1 eetlepel verse dragon (fijngehakt)
3 el fijngehakte basilicum
50 g parmezaan
8 plakjes tallegio (of chaumes)
peper en zout
olijfolie


ottolenghi stuffed portabello's


Snij de steeltjes (allez ja, stelen) van de portobello's. Neem een ovenplaat en bekleed ze met bakpapier. Zet hierop de champignons met de bolle kant naar beneden. Kruid ze met peper en zout en besprenkel ze met olijfolie. Zet ze 15 minuutjes in een voorverwarmde oven op 180°.

Hak ondertussen de selder en de ui heel fijn. Doe wat olijfolie in een pannetje en fruit hierin traag de selder en ui. Hak de tomaten fijn en ook de look en doe dit na 6 minuutjes bij de ui en selder. Laat nog eens 3 minuutjes traag meestoven. De ui en look mogen zeker niet bruinen. Zet het vuur af en laat afkoelen.

Haal na 15 minuutjes de champignons uit de oven (laat de oven aan staan). Meng de dragon en de helft van de basilicum onder de tomatenmengeling. Doe er de parmezaan bij en vul hiermee de champignons.

Verdeel de plakjes kaas over de de champignons en zet ze terug in de oven gedurende tien minuten. Haal ze er terug uit en verdeel er de rest van de basilicum over.

Heerlijk dus met een groene sla en eventueel wat couscous.

Smakelijk!

zaterdag 17 maart 2012

Lemon posset volgens Jamie Oliver.

Gisteren niet veel tijd én goesting gehad om te koken. 't Was zo lekker warm buiten en ja,... laat ons zeggen dat mijn prioriteiten niet in de keuken lagen maar eerder op het terras.

Vandaag dan maar iets klaargemaakt. Lemon posset. En 't mag worden gezegd, 't is weer een geslaagd recept van den Jamie. Alhoewel de beschrijvingen dit keer nogal te wensen overlieten, zeker qua timing en dergelijke.


lemon posset


Wat heb je nodig voor 6 kleine porties?

5 digestiefkoekjes (type McVitie's)
30 g boter (ongezouten)
50 g amandelschaafsels
5-8 bio citroenen
100 g suiker
1 vanillestok
600 ml room (volle minstens 40%)


Doe de amandelen in een droog pannetje en zet op het vuur. Als de amandelen beginnen te kleuren, haal van het vuur en giet in een potje of vijzel. Doe hierbij de koeken en klop tot alles verkruimeld is. Smelt de boter maar laat niet bruinen. Giet bij de koekjesmengeling, roer goed en verdeel de mengeling over 6 kleine glaasjes. Druk aan met je vingers of met een lepel. Zet de glaasjes 15 minuutjes in de koelkast zodat de koekjesbodem kan uitharden.

Was de citroenen. Neem 3 citroenen en snij met een dunschiller het hele gedeelte van de schil. Zorg dat er niet teveel wit aanhangt, wat dat maakt het bitter. Hou de gele zeste opzij. Pers de citroenen tot je 200 ml hebt. Zeef het sap en doe het in een steelpan. Doe er de suiker bij en de gele zeste van de 3 citroenen. Neem het vanillestokje, snij het in de lengte middendoor en haal er met een mes het merg uit. Doe dit merg samen met het stokje bij het sap.

Breng het sap aan de kook en laat 10 minuutjes zachtjes koken (op middelhoog vuur) tot je een geurige siroop bekomt.

Meet 600 ml room af in een maatbeker en giet hierbij de siroop. Roer en giet de room in de steelpan en breng al roerend aan de kook. Laat 15 minuutjes zachtjes al continu roerend (met een houten lepel) inkoken tot je een soort van vla bekomt.

Giet de vla door een zeef (of vis er de zestes en het vanillestokje eruit). Haal de glaasjes uit de koelkast en verdeel hierover de posset. Zet terug in de koelkast en laat 2 uurtjes opstijven.

Het resultaat: heerlijk zurige vla met een krokante bodem. En doordat het maar kleine porties zijn, valt het wel mee met die room. Hou je niet van citroen? Het gaat ook met sinaasappel of grapefruit/pompelmoes.

Toen ik mijn foto buiten aan het maken was van de lemon posset, hoorde ik plots een geritsel. En wat zag ik door mijn lens op het braakliggend land? Een fazant!


pheasant


Prachtig beest.

donderdag 15 maart 2012

Hartig tomatentaartje

Had gisteren geen tijd om te shoppen en dan kom je op de meest eenvoudige gerechten. Mijn inspiratie van de dag is dus dit tomatentaartje. En al zeg ik het zelf, zo'n inspiratiemomenten wil ik wel vaker hebben. Ik moet dus dringend minder gaan winkelen.

Ik heb gebruik gemaakt van mijn pesto die ik hier eerder al geblogd heb, vind 'm gewoon veel lekkerder dan de gewone. Je kan als je wil er ook nog mozarella, geitenkaas of andere kaas erop leggen, of ansjovis en olijfjes...


tomato tart


Wat heb je nodig voor 2 personen?

1 rol kant-en-klaar bladerdeeg
3 el pesto op basis van waterkers, spinazie en ruccola
(kers)tomaten
verse tijm en rozemarijn
1 sjalot in fijne ringetjes
enkele blaadjes basilicum
peper en zout
olijfolie
boter om vorm in te vetten


Vet een lage bakvorm grondig in. Leg er de bladerdeeg in en druk de randen goed aan. Ik heb het overtollige deeg gewoon naar binnen geduwd en tegen de rand aangedrukt zodat ik een dubbel dikke rand had.

Bestrijk de bodem met de pesto. Snij de tomaten in plakjes en verdeel over de taart. Hak wat tijmblaadjes en wat rozemarijn fijn en bestrooi hiermee de taart. Ook de sjalot mag erover en kruid met peper en zout. Besprenkel met wat olijfolie.

Zet de taart 20 minuutjes in een voorverwarmde oven op 220°.

Als de taart gebakken is mag je er de basilicum erover scheuren.

Lekker met een slaatje van ruccola en tomaatjes. Of als voorgerecht, dat gaat ook.

woensdag 14 maart 2012

Een soep met 2 geheime ingrediënten

Deze soep is echt ongelooflijk. Catherine van caterinacucina had deze soep vorige vrijdag voor mij gemaakt. En ik was echt verbluft door zijn delicate en vooral heel pure smaak. Ik kon bijna niet geloven dat dit gemaakt was zonder bouillon. Tijd en liefde, dat zijn de twee belangrijkste ingrediënten voor deze soep. En prei, dille en courgette. Dat ook.


Soup with few ingredients, but with lots of love.


Het is trouwens een heel typerend gerecht voor Catherine. Zeer natuurlijke smaken, eenvoudige gerechten, maar o zo lekker. En zo heb ik het graag. De echte pure keuken, daaraan herken je een goede kok. En dat is ze zeker. Ze kan trouwens ook aardig uit de voeten met haar camera.


Wat heb je nodig voor 1 liter soep?

3 el olijfolie
1 grote prei
1 bosje dille
1 courgette
peper en zout


En da's werkelijk alles.


Was de prei en snij ze in fijne stukken, hak ook 3/4 van de dille grof. Doe de olijfolie in een pan en stoof er heel heel heel traag de prei in samen met de dille. Laat toch zeker 15 minuutjes stoven tot de prei zacht is. Schil de courgette (jawel schillen, anders wordt de soep bitter) en snij in blokken van 1 1/2 cm.

Als de prei mooi zacht is mag de courgette erbij en laat nog 2 minuutjes zachtjes meestoven. Giet er 1 liter water bij en laat maximaal 8 minuutjes zacht koken. De courgette mag niet helemaal plat gekookt zijn. Kruid met peper en zout. Laat de soep wat afkoelen.

Doe de soep in een blender en mix 2-3 minuutjes tot je een fluweelzachte soep hebt. Warm weer wat op, proef en kruid bij indien nodig. Waarom een blender en geen mixer? Omdat de soep dan heerlijk zacht wordt, precies alsof er room inzit. Het verschil is echt immens. Zal wel iets met moleculen of zo te maken hebben...

Gebruik aub géén bouillonblokjes bij deze soep anders gaat de delicate balans van deze soep helemaal verloren.

Verdeel over kommetjes, versier met wat fijne olijfolie (extra vergine) en een takje dille.

Smakelijk!

dinsdag 13 maart 2012

Toast, een film voor foodies op Prime.

Ik maak nooit reclame voor films die vertoond worden op Prime, maar ik maak deze keer toch graag een uitzondering.

Toast, is het levensverhaal van de Britse foodie, foodwriter en televisiepresentator Nigel Slater. Je hebt hem misschien al eens gezien op TV, of misschien niet. Ik ben echt dol op zijn stijl. Eenvoudig, liefdevol, eerlijk. Da's zijn keuken, en eigenlijk komt hij zelf ook zo over. Genieten dus.





Maar zijn levensverhaal dus. Zijn moeder was een echte keukenkluns en had een panische angst voor alles wat vers was. Dus aten ze dag in, dag uit toast en af en toe iets uit blik. Maar meer niet.



Plots sterft zijn moeder en moet hij een nieuwe stiefmoeder accepteren. Ze komen - op z'n zachtst gezegd - niet zo goed overeen. En om in de gunst te komen van de vader proberen Nigel en zijn stiefmoeder elkaar de loef af te steken door de meest heerlijke maaltijden te koken voor vader.

Niet leuk voor een kind, maar 't was wel het begin van zijn culinaire carrière.


Als je Prime hebt, zeker eens kijken, zo niet hopen dat hij ooit eens op TV komt. 't Is geen grootse cinema, maar toch is het genieten.

maandag 12 maart 2012

Vegetarische curry met wat ik nog in huis had...

Iedereen snoeit tegenwoordig. De regering snoeit in ons centen en ik in ons wilgjes. Dus was er dit weekend geen tijd om te shoppen, laat staan om uitgebreid te koken. Een snelle vegetarische curry dan maar, met wat ik in mijn voorraadkasten staan had... Het was wel wat pikant, dus zal ik voor jullie de hoeveelheden serieus wat temperen.



simple veggie curry


Wat heb je nodig voor 4 personen?

2 blikken kikkererwten van 400 g
1 kopje rode linzen
3 cm gember (geraspt)
1 ajuin (fijngehakt)
2 teentjes look (fijngehakt)
1 el ghee of 2 el arachide olie
1 el garam masala
1 el kurkuma
1 kl komijnpoeder
3 kardemom peultjes (geplet)
1 blik gepelde tomaten (400 g)
400 ml groentenbouillon (half blokje)
100 g erwtjes (diepvries)
200 ml volle yoghurt
1 limoen
verse koriander naar smaak

Smelt de ghee of warm de arachide olie op in een pan. Doe er de garam masala, kurkuma, komijn en kardemom bij en laat 2 minuutjes bakken. Doe er de look, ajuin en gember bij en laat 2 minuutjes zacht bakken. Giet er de tomaten bij en de groentenbouillon. De linzen mogen er ook al in en laat 10 minuutjes pruttelen. Giet de kikkererwten af, spoel ze onder water en doe ze bij de curry. Laat 10 minuutjes meekoken.

De diepvrieserwtjes mogen er nu ook bij. Laat nog wat pruttelen. Nu mag er de yoghurt in en het sap van een halve limoen. Verdeel over de borden en besprenkel eventueel met verse koriander.

Heerlijk met basmatirijst. En wij hebben er ook Mexicaanse tortilla's bij gegeten want ze moesten op, en eigenlijk gaat dat er perfect bij.


Smakelijk!

zondag 11 maart 2012

Bijzonder smaakvolle walnotencake met bloedappelsien en olijfolie.

Za-lig! Beter kan ik hem niet omschrijven. Echt overheerlijk is deze cake. De olijfolie geeft aan deze cake een bijzonder rijke smaak, zonder te overheersen. De cake is heel erg licht en een beetje sappig. Ik kan hem iedereen aanbevelen. Het recept komt van bij Lottie en Doof.


walnoten bloedappelsien cake


Wat heb je nodig?

150 g walnoten
150 g gewone bloem
250 g (riet)suiker
1 kl bakpoeder
4 grote eieren
120 ml sap van (bloed)appelsienen
120 ml extra vergine olijfolie (van goede kwaliteit)
1 1/2 el geraspte sinaasappelschil



bloedappelsien-werkblad


Doe de walnoten in een plastic zakje en klop op de walnoten tot ze volledig fijn zijn, of hak ze fijn met een mes of in een elektrische koffiemolen. Klop met een elektrische klopper de suiker met de eieren tot je een witschuimig en dik beslag hebt. Roer er voorzichtig de bloem, walnoten, bakpoeder en geraspte schil onder. En doe daarna hetzelfde met de olie en het sap.

Vet een tulband of andere vorm (24-26 cm) in met boter en bestuif met wat bloem. Doe hierin het beslag en bak in een voorverwarmde oven op 175° gedurende 45-55 minuutjes. Check met een satéprikker of de taart gaar is. Als de prikker er droog uitkomt, is de cake gaar.

Laat de cake afkoelen in de vorm zelf.


Heerlijk met een kopje thee.


Smakelijk!

zaterdag 10 maart 2012

Pasta voor als je niet veel tijd hebt.

Dit is een pasta die ik zeker eens in de twee weken maak. Gewoon omdat het zo snel gaat. 't Kan zelfs zijn dat ik 'm al eens geblogd heb, ik ben niet zeker en ik ben te lui om eens te gaan kijken. Soit, 't is een vegetarische pasta en eentje die altijd goed binnengaat.


speedy pasta


Wat heb je nodig?

1 blik tomaten (400 g)
1 ajuin
2 teentjes look
1 chilipeper (gedroogd of vers)
1 eetlepel oregano (gedroogde)
1/2 glas rode wijn (optioneel)
1 potje ricotta (ong. 200 g)
peper en zout
olijfolie

Pasta


Hak de ajuin, de look en de chili (met of zonder pitjes afhankelijk van hoe pikant je het wil) fijn en fruit in wat olijfolie. Doe er de tomaten uit blik bij, kruid met peper en zout. Giet er eventueel wat wijn bij en laat 10 minuutjes pruttelen. Doe er de oregano en de ricotta bij. Roer goed tot de ricotta volledig is opgenomen. Doe de saus in een blender en mix. Heb je geen blender, dan is het zo ook goed, maar als je het mixed dan is de saus veel fluweliger.

Nog eens proeven en eventueel kruiden met peper en zout. Zet de saus terug efkes op het vuur.


Kook de pasta volgens de aanwijzingen op het pak* in gezouten water. Giet af en roer de saus eronder. Verdeel over de borden en dien eventueel op met wat parmezaan.



Goe zenne!

*Je mag voor je de pasta afgiet een sauslepel (géén pollepel hé) van het kookvocht bij de saus doen om een nog meer fluwelen saus te krijgen.

vrijdag 9 maart 2012

Maar wat stinkt er hier toch zo???

Hebben jullie dat ook al eens gehad dat er in je woonkamer of keuken een bizarre geur ging? Telkens ik in de keuken kwam, was het zover, een pertinente indringende geur sloop zachtjes in mijn neusgaten.

Heeft de kat ergens geplast? Victor heeft dat nog nooit gedaan, maar ja, hij is er al 15... Ik ga overal snuffelen, inclusief aan Victor. Daarna kwamen de hondjes aan de beurt... maar weer noppes.

Dan maar aan mezelf... ook niets... Ik werd er gek van. Tot ik het aan het afstoffen was en ik in de buurt kwam van dit gedrocht.


smelly plant



Redelijk schoon bloemetjes, dat wel, maar stinken. Ugh! Maar ja 't is een cadeau... dus nu dilemma: houden of niet?

donderdag 8 maart 2012

Jamies pittige appel en waterkerssalade

Aha! Je ziet het, ik hou woord hé. Aha!

Neen, vooraleer ik aan mijn recept begin, moet ik iets bekennen. Begin december had ik voor het éénjarige bestaan van de blog een boek verloot. Helaas hebben de kapoenen bij de post de brievenbus van de winnares niet gevonden. Tja, wat moet je dan? Het zo laten is ook niet zo leuk voor de winnares hé. Dus heeft ze deze week een boekenbon ontvangen. Dat leek mij veiliger. Winnares content en ik ook.

Fin, om het weer over eten te hebben. Dit slaatje is echt heel snel klaar, maar je hebt wel een mandoline nodig, want zelf krijg je de plakjes appel niet zo dun gesneden. 't Is ook met roquefort, voor de mensen die dat niet lusten, sorry. Maar 't moest op.


jamies apple and watercress salad



Wat heb je nodig voor 2 personen?

1 rode en 1 groene appel
1 bosje waterkers
2 el walnoten (grofgehakt)
1à2 bosuitjes
3 el yoghurt
3 el appelazijn (of andere fijne azijn)
75 g roquefort
olijfolie
peper en zout
citroensap

Hak de bosuitjes fijn, doe ze samen met de yoghurt, azijn, de helft van de roquefort, wat olijfolie, peper en zout in een blender en mix tot je een egale dressing hebt. (Gaat ook met de gewone mixer).

Snij de appels met klokhuis en al met de mandoline in fijne plakjes. Met een keukenrobot gaat het ook. Besprenkel de schijfjes met citroensap zodat ze niet snel bruin kunnen worden.

Was de waterkers en verdeel over de borden, leg er de plakjes appel op en verkruimel er de rest van de roquefort over. Leg er de walnoten op en doe er wat van de dressing over.

Lekker met een goei stukske brood.


Smakelijk!

dinsdag 6 maart 2012

Superzalige portobello champignons uit de oven.

Het is naar het schijnt nog steeds "Dagen zonder vlees", en ja... wat moet je op den duur eten, nietwaar? Ik ben nog eens gaan grasduinen in mijn kookboekencollectie en ik ben opnieuw terechtgekomen bij "Spatels & Stiletto's". Mijn absoluut favoriete kookboek. Ik heb aan het oorspronkelijke recept roquefort toegevoegd om dat die simpelweg op moest. En het was héél lekker, maar 't gaat evengoed zonder hoor.

Die portobellochampignons zijn van die heel grote champignons die gebruikt worden om te vullen. Ze hebben een heel vlezige structuur en kunnen een doorsnede hebben van wel 10 cm. Groot dus. Maar wel heel smaakvol.



portobello ovendish


Wat heb je nodig voor max. 4 personen?

4 grote portobello champignons (of portobella, portabella)
1 blik tomaten in blokjes (400 g)
1 ajuin
3 teentjes look + 2 extra (optioneel)
1 gedroogde chili (of 1 mespuntje pili-pili)
1 kl suiker
2 el fijngehakte peterselie
lookkruiden (Piet Huysentruyt) (optioneel)
peper en zout
75 g roquefort of 50 g fijn geraspte cheddar


Voor de crumble:

4-6 sneetjes oud wit brood
1 klein bosje verse basilicum
1 el fijngehakte peterselie
25 g parmezaan

Olijfolie


Hak de ajuin en de 3 teentjes look fijn en fruit ze gedurende 3 minuutjes in wat olijfolie. Doe er de chili bij en laat nog een minuutje meestoven. Doe er de tomatenblokjes bij, de suiker en kruid met peper en zout. Laat 20 minuutjes pruttelen op een zacht vuurtje. Voeg er wat water aan toe als de saus te dik wordt.


portobello ovendish uncooked


Schil (jawel) de champignons door het bovenste vel van de binnenkant met een keukenmesje naar het centrum te trekken. Dit gaat echt heel makkelijk. Snij de dikke "stam" af. Kruid met wat lookkruiden of leg er plakjes fijngesneden look op.

Doe het oud brood, de basilicum, parmezaan en peterselie in een keukenrobot en mix tot je een mooie crumble hebt.

Haal de saus van het vuur, en doe 1/3de van de saus op de bodem van een ovenschotel. Schik hierop de champignons en verdeel er de rest van de saus over. Verbrokkel er de kaas over. Besprenkel met de crumble, doe er nog wat olijfolie over en zet gedurende 25 minuutjes in een voorverwarmde oven op 180°.

Heel lekker met een slaatje. Ik heb er geen aardappelen of zo bij geserveerd. Wat brood is meer als voldoende.

Smakelijk!

Ik wacht nog steeds op die uitnodiging.

Van den Jamie, maar heb nog niets gezien. Neen serieus. Ik heb mij een nieuw Jamie Oliver boek in huis gehaald en ik kan het wel euh... "smaken". 'Te gast bij Jamie' heet het nieuwe boek. Ik moet eerlijk bekennen dat ik het vooral gekocht heb voor de fotografie van David Loftus, de vaste fotograaf van Jamie.


boekbespreking jamie


Iedere zot zijn plezier, zegt mijn ma altijd. En gelijk heeft ze. 't Is een plezier om door dit boek te bladeren. Ik heb direct goesting in een winterbarbecue. Een houtvuur, een goei wijntje, wat vrienden en ook nog een hoop lekker eten.


boekbespreking jamie binnen 2

Het boek staat volledig in het teken van authentieke Britse gerechten. Nu moet ik eerlijk bekennen dat die typische Engelse pies me niet zo aanspreken, en de haggis en consoorten nog minder. Maar er zijn wel een aantal salades waar ik meteen wil aan beginnen. En zijn zeevruchten en visrecepten lijken mij ook wel om van te smullen.


boekbespreking jamie binnen 3


Meer als de helft van dit boek bestaat uit vleesgerechten, kan ook smaken natuurlijk maar niet tijdens onze dagen zonder vlees, hé. Dit boek is dus voor omnivoren. Vegetariërs of flexitariërs gaan er niet zo veel aan hebben, vrees ik. Of ze moeten willen weten hoe je zelf yoghurt maakt of vlierbloesempudding.


boekbespreking jamie binnen 4


't Is dus een op en top Brits kookboek maar met die typische Jamie twist. En eerlijk is eerlijk, ik heb zelden een recept van Jamie gehad dat niet lekker was. Hij is een van die weinige zekerheden in het leven. Dat en belastingen.



Hou deze blog maar in de gaten want ik zal er zeker een paar gerechten uit bloggen!

maandag 5 maart 2012

Metseltaart met een hoek af.

Dit moet toch wel het allergemakkelijkste recept op deze blog zijn. Maar 't is toch een heel klein beetje anders dan anders. Want ik heb twee soorten vulling gebruikt: crème au beurre én speculoospasta (de crunchy - maar de andere gaat ook hoor). Ach, herinneringen, nostalgie... heerlijk.


metseltaart met een hoek af


Wat heb je nodig?

1 pak petit beurre koekjes
200 g zachte boter** (ongezouten - op kamertemperatuur)
1/2 pot speculoospasta
75 g bloemsuiker (of naar smaak)
1 kop sterke koffie* (ik heb die gezet met 3 el oploskoffie)
hagelslag ter versiering


Roer de boter samen met de suiker romig. Voeg er eetlepel per eetlepel de koffie bij en roer voorzichtig tot het volledig is opgenomen. In het begin lijkt het alsof de boter de koffie niet opneemt, maar blijf roeren en dan lukt het wel. Voeg koffie bij tot je de gewenste smaak hebt.

Dop 4 koekjes aan één kant in de overgebleven koffie (desnoods maak je er nog wat bij) en leg met de droge kant naar beneden op het presenteerschaaltje. Smeer er een deel van de koffieboter (crème au beurre) op. Dop nu 4 koekjes aan beide zijden in de koffie en bouw een tweede laag. Smeer hierop de speculoospasta, ga verder met de koekjes, opnieuw de koffieboter, koekjes, nog eens speculoospasta, koekjes en eindig met de rest van de koffieboter.

Besprenkel de metseltaart met de hagelslag. Laat een nachtje rusten in de koelkast.


metseltaart stuk


(*) Je kan de koffie in de boter altijd vervangen door chocolademelk en de koekjes zelf doppen in melk. Voor mensen zonder kindjes kun je altijd wat koffielikeur aan de koffie toevoegen (Tia Maria, Sambucca con caffè, Amaretto, enz.).

(**) Wil je een lichtere vulling, dan kun je misschien de vulling van deze taart gebruiken. Heb het zelf niet geprobeerd, maar ik denk wel dat het lekker is.


Have fun!

zaterdag 3 maart 2012

Eén woord: rotverwend.

wussies

De wussies.

Eentje uit de oude koekendoos: Chemins de fer.

Om eerlijk te zijn was ik niet van plan om deze koekjes te posten. Niet om dat ze niet lekker zouden zijn of zo, integendeel. Maar omdat ik Stefan Elias' boek al zowat geplunderd heb. En dat kan nu ook niet de bedoeling zijn. Het is natuurlijk wel de ideale manier om nog eens te benadrukken dat het echt wel de moeite waard is.

Deze koekjes zaten ook bij het pakket dat ik begin februari aan mijn familie gegeven heb. Dit zijn dus Fichiers of Chemins de fer, ook een klassieker bij het ter ziele gegane Bloch. Ik heb hier en daar het recept een beetje veranderd om de bereidingstijd zo kort mogelijk te houden. Als je het wil doen zoals de meester zelf, koop het boek. ;-)


fichiers


Wat heb je nodig voor 20 koekjes?

90 g ongezouten boter op kamertemperatuur (zacht maar niet gesmolten)
50 g bloemsuiker
1 eierdooier
125 g bloem (gezeefd)
1 g zout (klein mespuntje dus)
1/4 vanillestokje (enkel het merg)
25 g abrikozenconfituur

100 g bloemsuiker

Klop met een elektrische klopper de boter, de poedersuiker, het zout en het merg van de vanillestok romig. Roer er de eierdooier door en meng er de gezifte bloem door, maar kneed niet.

Verdeel het deeg in drie hoopjes en rol ze uit tot een worst van ongeveer 30 cm lang en 2 cm doorsnede. Leg op een, met bakpapier beklede bakplaat, en druk de rollen plat tot 2-3 cm dik. Je hebt nu 3 repen deeg.

Trek met een vork voorzichtig lijnen in de lengte van de repen.

Bak 12 à 14 minuutjes in een oven van 180° tot ze goudbruin zien. Haal uit de oven en snij de repen in koekjes van ongeveer 3-5 cm. Laat afkoelen.

Zet een steelpannetje op het vuur, doe hierin de confituur met 1 el water. Roer goed en als de confituur wat lopender is, mag je ze van het vuur halen. Neem een borsteltje en bestrijk hiermee de koekjes aan de bovenkant.

Doe de bloemsuiker in een kommetje en roer hierin 2 el water. Als het glazuur nog niet lopend genoeg is, doe er nog een eetlepel water bij. Je moet gewoon zien dat hij niet te lopend is. Als hij te lopend is, dan moet je er gewoon wat bloemsuiker bijdoen. Bestrijk de koekjes met het glazuur.

Laat het glazuur 2 uurtjes uitharden en nu mag je aanvallen (als ze nog niet op zijn).


Smakelijk!

Awel, ik vind het spijtig...

Dat Mayken eruit ligt...





Wie is jullie favoriet?

vrijdag 2 maart 2012

Een vondstje

Heel veel hobby's zijn duur, en dat geldt zeker voor foodfotografie. Daar kruipt toch wat geld in, dat kan ik je verzekeren. Een likje verf hier, een stofje daar, wat lepeltjes, een bordje... dat tikt aardig wat aan.

Maar ja, ik doe het echt graag en zou er zelfs mijn beroep van willen maken, als het enigszins meezit.

Fin, ik had gisteren toch een meevallertje, ik zag dit bordje en bowl staan en ik vond het bloedmooi. Gelukkig heeft een foodfotograaf slechts één of twee exemplaren van een servies nodig en daarom stond dit zo goedkoop. Ik denk dat de rest gewoon beschadigd en dus onverkoopbaar was.


A steal...


Nu zien dat ik het niet breek natuurlijk. Zou niet de eerste keer zijn. Allez, hopelijk kan ik morgen iets posten met mijn nieuw serviesje.

Have a nice one!