dinsdag 31 mei 2011
zondag 29 mei 2011
De kunst van het wachten van David Nolens
Of beter gezegd 'De kunst van het schrijven', want deze man kan er wat van. Heb nog nooit iets in het Nederlands gelezen die me qua taalvaardigheid zo heeft gepakt. Ik heb het hier al eerder gezegd, ik ben niet dol op krullewietenschrijvers, waarbij je tien keer de zin moet lezen om te begrijpen wat de schrijver nu eigenlijk wil zeggen. Niet bij David Nolens. Hij blaast je omver met korte kernachtige zinnen. Punt.
Waarover gaat het?
Jack is zijn leven in de reclame moe en besluit van de ene dag op de andere al zijn aandelen in zijn reclamebureau te verkopen. Hij gaat bevrijd naar buiten en slaat een wandelaar met een hoedje in het gezicht. Hij weet niet waarom, maar het geeft hem een goed gevoel. Die wandelaar blijkt Roman te zijn, een zwerver die hij besluit te vergezellen. Hij trekt met hem naar Kopenhagen waar hij nog andere mensen ontmoet én de vrouw van zijn leven. Een streng protestantse... eh... domina in opleiding.
Van Denemarken gaat het naar de Ardennen, daarna naar Marokko om dan weer te eindigen in Groenland. Met een steeds groter wordende groep die zich specialiseert in de kunst van het wachten.
Het verhaal zelf is misschien ietwat dunnetjes, maar de manier waarop hij de dingen verwoordt, is gewoonweg verbluffend. Een kleine greep:
"Jack en Aamu, die nu geringd door het leven gingen, waren als duiven die steeds de weg naar elkaar terugvonden."
"Ze barstte uit haar kleding en ik ving haar vlees op."
"Het jarenlange bedenken van slogans deed iets met het eigen denkpatroon, dat in steeds kortere en gevattere boodschappen de eigen werkelijkheid trachtte te vatten. Tot er uiteindelijk, bedacht hij soms spottend, slechts een uitroepteken zou overblijven."
Ik wil maar zeggen, Nolens kan schrijven, nu nog een heel straf verhaal bedenken, en misschien is er een Nobelprijswinnaar in de maak. Want 't wordt tijd dat we ongegeneerd fier zijn op onze schrijvers.
Waarover gaat het?
Jack is zijn leven in de reclame moe en besluit van de ene dag op de andere al zijn aandelen in zijn reclamebureau te verkopen. Hij gaat bevrijd naar buiten en slaat een wandelaar met een hoedje in het gezicht. Hij weet niet waarom, maar het geeft hem een goed gevoel. Die wandelaar blijkt Roman te zijn, een zwerver die hij besluit te vergezellen. Hij trekt met hem naar Kopenhagen waar hij nog andere mensen ontmoet én de vrouw van zijn leven. Een streng protestantse... eh... domina in opleiding.
Van Denemarken gaat het naar de Ardennen, daarna naar Marokko om dan weer te eindigen in Groenland. Met een steeds groter wordende groep die zich specialiseert in de kunst van het wachten.
Het verhaal zelf is misschien ietwat dunnetjes, maar de manier waarop hij de dingen verwoordt, is gewoonweg verbluffend. Een kleine greep:
"Jack en Aamu, die nu geringd door het leven gingen, waren als duiven die steeds de weg naar elkaar terugvonden."
"Ze barstte uit haar kleding en ik ving haar vlees op."
"Het jarenlange bedenken van slogans deed iets met het eigen denkpatroon, dat in steeds kortere en gevattere boodschappen de eigen werkelijkheid trachtte te vatten. Tot er uiteindelijk, bedacht hij soms spottend, slechts een uitroepteken zou overblijven."
Ik wil maar zeggen, Nolens kan schrijven, nu nog een heel straf verhaal bedenken, en misschien is er een Nobelprijswinnaar in de maak. Want 't wordt tijd dat we ongegeneerd fier zijn op onze schrijvers.
zaterdag 28 mei 2011
Pasta met zalm, erwtjes, ruccola en (light)room.
Niets is leukers om te genieten van een heerlijke maaltijd en tezelfdertijd het gevoel hebben dat je gezond eet. Dat gevoel overheerst heel sterk bij deze pasta. Hij is fris, smaakvol en licht verteerbaar. Zeker als je lichtroom gebruikt. Het receptje heb ik gehaald uit de Foodies van deze maand.
Wat mag daar allemaal in?
100g pasta per persoon (type penne, rigatone, schelpjes...)
150g zalm per persoon (zonder vel) (in blokjes gesneden)
150g doperwtjes
100g ruccola
20 cl (light)room
sap van 1/4de citroen
peper en zout
muskaatnoot
Kook de pasta in ruim gezouten water volgens de aanwijzingen op het pak. Schep met een pollepel zo'n 4 minuutjes voor het einde 15 cl kookwater af en hou opzij. Doe er de doperwtjes bij en laat tot het einde meekoken. Giet de pasta en de erwtjes af en spoel eventjes met koud water.
Zet de pan terug op het vuur, doe er het opzij gehouden kookwater in en breng aan de kook. Giet er de room bij, het sap en de blokjes zalm. Laat 3 minuutjes koken, doe er de pasta en de erwtjes bij en laat nog eventjes opwarmen. Kruid met peper, zout en muskaatnoot. Roer er de ruccola onder en serveer.
Genieten maar!
Wat mag daar allemaal in?
100g pasta per persoon (type penne, rigatone, schelpjes...)
150g zalm per persoon (zonder vel) (in blokjes gesneden)
150g doperwtjes
100g ruccola
20 cl (light)room
sap van 1/4de citroen
peper en zout
muskaatnoot
Kook de pasta in ruim gezouten water volgens de aanwijzingen op het pak. Schep met een pollepel zo'n 4 minuutjes voor het einde 15 cl kookwater af en hou opzij. Doe er de doperwtjes bij en laat tot het einde meekoken. Giet de pasta en de erwtjes af en spoel eventjes met koud water.
Zet de pan terug op het vuur, doe er het opzij gehouden kookwater in en breng aan de kook. Giet er de room bij, het sap en de blokjes zalm. Laat 3 minuutjes koken, doe er de pasta en de erwtjes bij en laat nog eventjes opwarmen. Kruid met peper, zout en muskaatnoot. Roer er de ruccola onder en serveer.
Genieten maar!
vrijdag 27 mei 2011
Rigatoni met geroosterde tomaatjes en paprika en mozarella
Ik heb een missie deze week: alles wat in mijn frigo ligt te verkommeren of te flirten met de vervaldatum, moet opgepeuzeld worden. Pasta is daar een heel dankbaar hulpmiddel voor. Ik had nog een zakje mozarellaballetjes liggen, twee verpieterde paprika's en kerstomaatjes die stilletjes aan last begonnen te krijgen van progeria. Hup in de pasta dan maar, en geef toe, het resultaat mag gezien worden.
Wat heb ik uit de frigo gehaald?
1 potje kerstomaten (250 g)
3 teentjes look (fijngehakt)
1 rode paprika
1 gele paprika
1 zakje mozarellabolletjes (of 1 à 2 gewone bollen)
3 el pijnboompitten
2 handjes ruccola
1 klein handje basilicum
olijfolie
peper en zout
100 g rigatoni per persoon (of andere pasta)
Snij de paprika's in 4 en haal er de zaadlijsten uit. Let ze met de velkant naar boven op een ovenplaat, besprenkel met wat olijfolie en zet ze onder de gril tot het vel bijna helemaal zwart ziet. (7 à 8 minuutjes) Let op! Het vruchtvlees moet wel nog sappig zijn. Doe ze na het bakken meteen in een diepvrieszakje en zip het dicht. Laat zo afkoelen. Wanneer ze lauw zijn, kun je het vel er makkelijk afhalen. Spoel de paprika's zeker niet af want dan gaat de smaak verloren! Snij ze vervolgens in reepjes van een 1/2 cm dik.
Zet een grote pastakookpot op het vuur met daarin ruim gezouten water en breng aan de kook. Kook de pasta volgens de aanwijzingen op het pak.
Was de tomaatjes en giet ze in een ovenschaal, besprenkel met wat olijfolie, en zout en doe er de look over. Kruid met peper en zout. Zet dit zo'n 10 minuutjes in de oven op 185 graden.
Neem een pannetje en doe hierin de pijnboompitjes (geen vetstof bijdoen!!!), zet op het vuur en laat ze mooi bruin kleuren. Haal van het vuur.
Neem een grote kom en doe hierin alle ingrediënten (paprika's, tomaatjes, pijnboompitjes, mozarellaballetjes, ruccola en pasta) en roer voorzichtig alles om. Verdeel over de borden.
Giet nog een straaltje olijfolie erover en scheur nog wat blaadjes basilicum om het af te werken. Nog een beetje peper van de molen en klaar!
Wat heb ik uit de frigo gehaald?
1 potje kerstomaten (250 g)
3 teentjes look (fijngehakt)
1 rode paprika
1 gele paprika
1 zakje mozarellabolletjes (of 1 à 2 gewone bollen)
3 el pijnboompitten
2 handjes ruccola
1 klein handje basilicum
olijfolie
peper en zout
100 g rigatoni per persoon (of andere pasta)
Snij de paprika's in 4 en haal er de zaadlijsten uit. Let ze met de velkant naar boven op een ovenplaat, besprenkel met wat olijfolie en zet ze onder de gril tot het vel bijna helemaal zwart ziet. (7 à 8 minuutjes) Let op! Het vruchtvlees moet wel nog sappig zijn. Doe ze na het bakken meteen in een diepvrieszakje en zip het dicht. Laat zo afkoelen. Wanneer ze lauw zijn, kun je het vel er makkelijk afhalen. Spoel de paprika's zeker niet af want dan gaat de smaak verloren! Snij ze vervolgens in reepjes van een 1/2 cm dik.
Zet een grote pastakookpot op het vuur met daarin ruim gezouten water en breng aan de kook. Kook de pasta volgens de aanwijzingen op het pak.
Was de tomaatjes en giet ze in een ovenschaal, besprenkel met wat olijfolie, en zout en doe er de look over. Kruid met peper en zout. Zet dit zo'n 10 minuutjes in de oven op 185 graden.
Neem een pannetje en doe hierin de pijnboompitjes (geen vetstof bijdoen!!!), zet op het vuur en laat ze mooi bruin kleuren. Haal van het vuur.
Neem een grote kom en doe hierin alle ingrediënten (paprika's, tomaatjes, pijnboompitjes, mozarellaballetjes, ruccola en pasta) en roer voorzichtig alles om. Verdeel over de borden.
Giet nog een straaltje olijfolie erover en scheur nog wat blaadjes basilicum om het af te werken. Nog een beetje peper van de molen en klaar!
donderdag 26 mei 2011
Risotto met komkommer en trostomaatjes
Rond de tijd dat je dit leest, zitten wij in betere oorden. Ergens op een pleintje, onder een plantaan met een pastis voor onze neus en een goed boek op mijn schoot. Er zijn inderdaad veel ergere dingen. Toch is er tijd voor een receptje. Een risotto dit keer, met slechts een minimum aan ingrediënten, maar met een maximum aan smaak.
Wat gaat daar allemaal in?
100 g risottorijst per persoon (arborio, carnaroli...)
1 liter groentenbouillon
20 cl witte wijn (droog!)
1 busseltje lente-uitjes
2 teentjes look
1 komkommer in blokjes en ontpit
10-tal kerstomaatjes of meer in blokjes en ontpit
peper
60 g geraspte parmezaan (vers!!!)
(Griekse) basilicum
2 el olijfolie
Neem een pan met dikke bodem en fruit de fijngehakte lente-uitjes en look in de olijfolie. Doe er vervolgens de rijst bij en bak tot hij glazig ziet. Blus met de witte wijn en en laat al roerend met een houten lepel inkoken.
Zet ondertussen ook de bouillon op het vuur en hou hem tegen het kookpunt. Als de witte wijn verdampt is, mag je er een pollepel bouillon bijgieten en terug al roerend laten inkoken. Blijf dit herhalen tot de rijst al dente is en er romig uitziet. Neem van het vuur en roer er de parmezaan onder. Zet het deksel op de pot en zet ondertussen de borden op tafel.
Verdeel de risotto over de borden doe er de komkommer en de tomaatjes over, kruid met de pepermolen en scheur er wat basilicum over. Serveer met nog wat geraspte parmezaan en geniet!
Meer is het niet.
Wat gaat daar allemaal in?
100 g risottorijst per persoon (arborio, carnaroli...)
1 liter groentenbouillon
20 cl witte wijn (droog!)
1 busseltje lente-uitjes
2 teentjes look
1 komkommer in blokjes en ontpit
10-tal kerstomaatjes of meer in blokjes en ontpit
peper
60 g geraspte parmezaan (vers!!!)
(Griekse) basilicum
2 el olijfolie
Neem een pan met dikke bodem en fruit de fijngehakte lente-uitjes en look in de olijfolie. Doe er vervolgens de rijst bij en bak tot hij glazig ziet. Blus met de witte wijn en en laat al roerend met een houten lepel inkoken.
Zet ondertussen ook de bouillon op het vuur en hou hem tegen het kookpunt. Als de witte wijn verdampt is, mag je er een pollepel bouillon bijgieten en terug al roerend laten inkoken. Blijf dit herhalen tot de rijst al dente is en er romig uitziet. Neem van het vuur en roer er de parmezaan onder. Zet het deksel op de pot en zet ondertussen de borden op tafel.
Verdeel de risotto over de borden doe er de komkommer en de tomaatjes over, kruid met de pepermolen en scheur er wat basilicum over. Serveer met nog wat geraspte parmezaan en geniet!
Meer is het niet.
woensdag 25 mei 2011
Pacmananas
Jaaaa.... de naam komt niet van mij maar van dees trees. Toen ze mijn foto op flickr zag verschijnen deed het haar onmiddellijk aan pacman denken. Dus ja, de pacmananas was geboren. Ik weet het, 't is een wreed lange inleiding voor een beetje een onnozel receptje, twee eigenlijk. Maar ja, er kan altijd iemand zijn die het niet kent hé. 't Is dus carpaccio van ananas met links piment d'espélette voor de stoere gasten en rechts met muntsuiker voor de rest.
Hoe doe je het?
Schil de ananas door eerst de bovenkant en daarna de onderkant van de ananas te snijden. Zet hem dan op de snijkant en snij met je mes van boven naar onder de rest van de schil eraf. Snij daarna de ananas in de lengte door en snij er het houtige middendeel eruit.
Snij daarna de ananas in fijne schijfjes en leg op een bord.
Doe een handvol muntblaadjes in een vijzel en doe er wat eetlepels (2-3 ong) witte suiker bij. Plet totdat je een groene massa hebt. Doe dit over de ananas en serveer. De kinderen zijn er echt dol op.
Voor de mensen die het liever wat pittig hebben, strooi een klein beetje piment d'espélette of chilipoeder over de ananas. Minder als op de foto hoor, dat was maar voor de sier. ;-) Da's zonder de muntsuiker, da's evident.
Smakelijk!
Hoe doe je het?
Schil de ananas door eerst de bovenkant en daarna de onderkant van de ananas te snijden. Zet hem dan op de snijkant en snij met je mes van boven naar onder de rest van de schil eraf. Snij daarna de ananas in de lengte door en snij er het houtige middendeel eruit.
Snij daarna de ananas in fijne schijfjes en leg op een bord.
Doe een handvol muntblaadjes in een vijzel en doe er wat eetlepels (2-3 ong) witte suiker bij. Plet totdat je een groene massa hebt. Doe dit over de ananas en serveer. De kinderen zijn er echt dol op.
Voor de mensen die het liever wat pittig hebben, strooi een klein beetje piment d'espélette of chilipoeder over de ananas. Minder als op de foto hoor, dat was maar voor de sier. ;-) Da's zonder de muntsuiker, da's evident.
Smakelijk!
dinsdag 24 mei 2011
Zalm met een korstje...
Zalm en bladerdeeg gaan perfect samen, wat je er ook mee doet. Veel werk is er niet aan, het lijkt alleen maar zo. Als dat geen moment is om thuis eens goed te scoren. Wij hebben hier slaatje bij gegeten, en deze worteltjes. En geloof me, 't was stil aan tafel.
Wat hebben we nodig?
1 zalmfilet per persoon (+/- 150 g per persoon)
boter of philadelphia (natuur) > beide zijn optioneel
allerhande kruiden + peterselie (vers of diepvries)
1 vel bladerdeeg (kant-en-klaar)
1 ei
peper en zout
Leg de helft van de visfilets in een vuurvaste schotel.
Was de tuinkruiden (ik heb peterselie, salie, dragon, munt, dille en tijm gebruikt) en hak ze fijn.
Nu heb je de keuze, ofwel gebruik je boter of philadelphia ofwel helemaal niets. Als je boter of de kaas gebruikt zal de zalm sowieso wat sappiger zijn. Dus maak de boter een beetje zacht en roer er de kruiden onder. Doe de mengeling op de zalmfilets die in de schaal liggen.
Gebruik je geen boter of kaas dan verdeel je er gewoon de kruiden over. Leg nu de rest van de filets op de kruiden/boter/philadelphia. Kruid de bovenliggende filets met peper en zout.
Neem het vel bladerdeeg en bedek er de vis mee. Snij de uiteinden af en maak 3 fijne inkervingen in het deeg zodat de stoom weg kan tijdens het bakken.
Klop een ei los en bestrijk hiermee het bladerdeeg. Zet de zalm in een voorverwarmde oven gedurende een 20-tal minuutjes in een voorverwarmde oven op 190° tot dat de zalm begint te geuren en de bladerdeeg mooi goudbruin ziet.
Hier ga je echt van genieten! Of je nu voor de light versie gaat of niet!
Wat hebben we nodig?
1 zalmfilet per persoon (+/- 150 g per persoon)
boter of philadelphia (natuur) > beide zijn optioneel
allerhande kruiden + peterselie (vers of diepvries)
1 vel bladerdeeg (kant-en-klaar)
1 ei
peper en zout
Leg de helft van de visfilets in een vuurvaste schotel.
Was de tuinkruiden (ik heb peterselie, salie, dragon, munt, dille en tijm gebruikt) en hak ze fijn.
Nu heb je de keuze, ofwel gebruik je boter of philadelphia ofwel helemaal niets. Als je boter of de kaas gebruikt zal de zalm sowieso wat sappiger zijn. Dus maak de boter een beetje zacht en roer er de kruiden onder. Doe de mengeling op de zalmfilets die in de schaal liggen.
Gebruik je geen boter of kaas dan verdeel je er gewoon de kruiden over. Leg nu de rest van de filets op de kruiden/boter/philadelphia. Kruid de bovenliggende filets met peper en zout.
Neem het vel bladerdeeg en bedek er de vis mee. Snij de uiteinden af en maak 3 fijne inkervingen in het deeg zodat de stoom weg kan tijdens het bakken.
Klop een ei los en bestrijk hiermee het bladerdeeg. Zet de zalm in een voorverwarmde oven gedurende een 20-tal minuutjes in een voorverwarmde oven op 190° tot dat de zalm begint te geuren en de bladerdeeg mooi goudbruin ziet.
Hier ga je echt van genieten! Of je nu voor de light versie gaat of niet!
maandag 23 mei 2011
Geitenkaasquiche met groene asperges
Echte Belgische groene asperges heb ik deze week gekregen. Schoon hé. Ik was daar echt blij mee. Maar ik ben dan ook een gemakkelijke. Allez, dat maak ik mezelf toch graag wijs. Elza D zal jullie graag iets anders vertellen hoor, maar da's nu niet van belang. Een quiche staat er vandaag op het menu, met lekkere geitenkaas. Op iets meer dan een half uurtje is het gepiept en ze is zowel warm als koud om van te smullen.
Wat heb je ervoor nodig?
1 vel bladerdeeg (kant-en-klaar)
1 bussel groene asperges
1 ui (liefst een rode)
2 kl olijfolie
200 g geitenkaas
2 à 3 eitjes
20 cl light room
peper en zout
Bakbonen
Warm de oven voor op 200 graden. Vet een taart of quichevorm in en leg hierin de bladerdeeg. Neem een vork en doorprik de bodem veelvuldig. Neem het papier waarin het deeg was opgerold en leg dit op de vorm en giet hierin de bakbonen. Bak de bodem gedurende 10 minuutjes, haal terug uit de oven, verwijder het papier en de bonen en zet terug in de oven gedurende 3-4 minuutjes.
Breek het houtige gedeelte van de asperges (neem gewoon de asperges in je hand - net onder de kop en aan het uiteinde - en buig ze, ze zullen net boven het houterige gedeelte afknappen). Snij ze in drie stukken en kook ze gedurende 4 minuutjes in licht gezouten water. Giet ze af en spoel ze onder koud water (zo blijven ze mooi groen).
Pel en snij de ajuin middendoor. Snij de ajuin vervolgens in schijfjes en fruit ze tot ze licht bruinig en glazig zien in de olie.
Breek de eitjes in een kom (2 eitjes voor taartvormen kleiner dan 24 cm) en klop ze los. Giet hierbij de room en klop nog eens. Kruid met peper en zout.
Snij de geitenkaas in plakjes.
Haal de bodem uit de oven, giet hierin het eier-room mengsel, verdeel er de asperges, de gebakken ui en de geitenkaas over. Bak nog eens 20-25 minuutjes in de oven totdat het midden mooi vast aanvoelt.
Past perfect bij een lekker slaatje. Smakelijk!
Wat heb je ervoor nodig?
1 vel bladerdeeg (kant-en-klaar)
1 bussel groene asperges
1 ui (liefst een rode)
2 kl olijfolie
200 g geitenkaas
2 à 3 eitjes
20 cl light room
peper en zout
Bakbonen
Warm de oven voor op 200 graden. Vet een taart of quichevorm in en leg hierin de bladerdeeg. Neem een vork en doorprik de bodem veelvuldig. Neem het papier waarin het deeg was opgerold en leg dit op de vorm en giet hierin de bakbonen. Bak de bodem gedurende 10 minuutjes, haal terug uit de oven, verwijder het papier en de bonen en zet terug in de oven gedurende 3-4 minuutjes.
Breek het houtige gedeelte van de asperges (neem gewoon de asperges in je hand - net onder de kop en aan het uiteinde - en buig ze, ze zullen net boven het houterige gedeelte afknappen). Snij ze in drie stukken en kook ze gedurende 4 minuutjes in licht gezouten water. Giet ze af en spoel ze onder koud water (zo blijven ze mooi groen).
Pel en snij de ajuin middendoor. Snij de ajuin vervolgens in schijfjes en fruit ze tot ze licht bruinig en glazig zien in de olie.
Breek de eitjes in een kom (2 eitjes voor taartvormen kleiner dan 24 cm) en klop ze los. Giet hierbij de room en klop nog eens. Kruid met peper en zout.
Snij de geitenkaas in plakjes.
Haal de bodem uit de oven, giet hierin het eier-room mengsel, verdeel er de asperges, de gebakken ui en de geitenkaas over. Bak nog eens 20-25 minuutjes in de oven totdat het midden mooi vast aanvoelt.
Past perfect bij een lekker slaatje. Smakelijk!
zondag 22 mei 2011
Funky koffiekaastaart.
In plaats van koffie bij de taart is het koffie in de taart dit keer. Deze zachte kaastaart is snel gemaakt en gelukkig heb je er geen gelatine of zo voor nodig. De koffiesmaak is helemaal niet overheersend, maar zacht en aangenaam.
Wat zwieren we erin?
1 vel kant-en-klaar zanddeeg
500 g ricottakaas
4 eieren
200 g suiker
2 koffielepels oploskoffiekorrels
boter om je vorm mee in te vetten.
Warm de oven voor op 180°. Neem een lage taartvorm van 24 cm en vet hem grondig in met de boter. Leg de zanddeeg erin en zorg dat hij aan alle kanten de vorm raakt. Snij de overschot eraf en doorprik de bodem veelvuldig met een vork. Zoals je hieronder kan zien:
Doe nu de suiker en de ricotta in een kom en klop met een elektrische klopper totdat de suiker is opgenomen. Breek er een voor een de eitjes in en blijf kloppen. Het deeg is vrij vloeibaar, maar dat kan geen kwaad. Doe er op het laatst de oploskoffiekorrels bij en roer nog eens goed. Giet de vulling in de vorm en zet gedurende 35 minuutjes in de oven.
Als de taart mooi vast in het midden aanvoelt, is 'm klaar.
Je kan, als je de taart voor volwassenen bakt, ook nog een scheutje rum in de vulling doen. Ik heb het zelf nog niet geprobeerd. Het recept komt uit het Franstalig tijdschrift 'Marmiton'.
Wat zwieren we erin?
1 vel kant-en-klaar zanddeeg
500 g ricottakaas
4 eieren
200 g suiker
2 koffielepels oploskoffiekorrels
boter om je vorm mee in te vetten.
Warm de oven voor op 180°. Neem een lage taartvorm van 24 cm en vet hem grondig in met de boter. Leg de zanddeeg erin en zorg dat hij aan alle kanten de vorm raakt. Snij de overschot eraf en doorprik de bodem veelvuldig met een vork. Zoals je hieronder kan zien:
Doe nu de suiker en de ricotta in een kom en klop met een elektrische klopper totdat de suiker is opgenomen. Breek er een voor een de eitjes in en blijf kloppen. Het deeg is vrij vloeibaar, maar dat kan geen kwaad. Doe er op het laatst de oploskoffiekorrels bij en roer nog eens goed. Giet de vulling in de vorm en zet gedurende 35 minuutjes in de oven.
Als de taart mooi vast in het midden aanvoelt, is 'm klaar.
Je kan, als je de taart voor volwassenen bakt, ook nog een scheutje rum in de vulling doen. Ik heb het zelf nog niet geprobeerd. Het recept komt uit het Franstalig tijdschrift 'Marmiton'.
zaterdag 21 mei 2011
Radijsjesalade voor op de boterham
Poepsimpel, verfrissend en gezond. Meer moet dat echt niet zijn. Deze salade voelt zich het best tussen wat stokbrood of sandwiches. Dit receptje komt uit de Libelle Lekker. Enjoy!
Wat gaat erin?
1 bosje radijsjes
1 bosje lente-uitjes
250 g platte kaas (kwark)
150 g yoghurt natuur
peper en zout
Hak de radijsjes en de lente-uitjes fijn en laat ze goed uitlekken (liefst in een zeefje of zo en dat gedurende minstens een half uurtje).
Meng ondertussen de platte kaas en de yoghurt en kruid met peper en zout. Als de radijsjes goed zijn uitgelekt kan je alles mengen. Zet de salade minstens nog een half uurtje in de koelkast alvorens je ze serveert.
Wat gaat erin?
1 bosje radijsjes
1 bosje lente-uitjes
250 g platte kaas (kwark)
150 g yoghurt natuur
peper en zout
Hak de radijsjes en de lente-uitjes fijn en laat ze goed uitlekken (liefst in een zeefje of zo en dat gedurende minstens een half uurtje).
Meng ondertussen de platte kaas en de yoghurt en kruid met peper en zout. Als de radijsjes goed zijn uitgelekt kan je alles mengen. Zet de salade minstens nog een half uurtje in de koelkast alvorens je ze serveert.
vrijdag 20 mei 2011
Exotische worteltjes met sinaasappel
Ja hoor, hier ben ik weer. Ik kan het echt niet laten, maar ja groenten en fruit zijn nu eenmaal mijn favoriete combo. Deze worteltjes zijn op z'n lekkerst koud en gaan perfect samen met vis of kip. Je kan de sinaasappelpartjes op het einde gewoon weglaten als je dat niet zo lekker vindt.
Wat zwieren we erin?
1 bussel jonge wortelen
2 teentjes look
1 el olijfolie
3 sinaasappelen
8 griekse olijven
1 kl kurkuma
1/2 kl bruine suiker
peper en zout
1/2 bosje koriander
Was en schrob de worteltjes schoon en snij in schijfjes van 3 mm. Pel de look en snij ook in schijfjes. Pers 2 van de 3 sinaasappelen. Stoof de worteltjes samen met de look en de kurkuma in de olijfolie gedurende 2-3 minuutjes. Blus met het sinaasappelsap en doe er de suiker bij. Laat 20 minuutjes koken. Haal van het vuur.
Ontpit ondertussen de olijven en roer onder de worteltjes. Laat de wortelen volledig afkoelen. Hak de koriander fijn en roer onder de wortelen.
Neem nu de resterende sinaasappel en schil deze 'à vif'. Da's gewoon de bovenkant en onderkant van de sinaasappel afsnijden, en daarna de zijkanten tot het vruchtvlees helemaal blootligt. Neem nu de sinaasappel in je hand en snij de partjes van tussen de vliesjes.
Roer de partjes onder de wortelen en serveer met kip of vis. Smakelijk!
Wat zwieren we erin?
1 bussel jonge wortelen
2 teentjes look
1 el olijfolie
3 sinaasappelen
8 griekse olijven
1 kl kurkuma
1/2 kl bruine suiker
peper en zout
1/2 bosje koriander
Was en schrob de worteltjes schoon en snij in schijfjes van 3 mm. Pel de look en snij ook in schijfjes. Pers 2 van de 3 sinaasappelen. Stoof de worteltjes samen met de look en de kurkuma in de olijfolie gedurende 2-3 minuutjes. Blus met het sinaasappelsap en doe er de suiker bij. Laat 20 minuutjes koken. Haal van het vuur.
Ontpit ondertussen de olijven en roer onder de worteltjes. Laat de wortelen volledig afkoelen. Hak de koriander fijn en roer onder de wortelen.
Neem nu de resterende sinaasappel en schil deze 'à vif'. Da's gewoon de bovenkant en onderkant van de sinaasappel afsnijden, en daarna de zijkanten tot het vruchtvlees helemaal blootligt. Neem nu de sinaasappel in je hand en snij de partjes van tussen de vliesjes.
Roer de partjes onder de wortelen en serveer met kip of vis. Smakelijk!
donderdag 19 mei 2011
Kookboeken review: "Het grote Larousse Moestuin Receptenboek"
Awel, om eerlijk te zijn, ik zit een beetje verveeld met dit boek. Het ziet er nochtans zo veelbelovend uit. De foto's zijn prachtig, de receptjes spreken me aan, maar...
Dit boek, dat oorspronkelijk eerst in Frankrijk verscheen, heeft zo hard te lijden onder vertaalmoeheid... 't is echt niet leuk meer. Maar 't is niet alleen dat, soms staat er in de titel een vermelding naar een ingrediënt, dat dan in het recept helemaal niet voorkomt.
Zoals hieronder: Slaatje van rauwe kool, appels, kwark, room en komijn. In heel dat recept is er geen kwark te zien zenne.
Of spreken ze van cocobonen???? terwijl het volgens mij borlottibonen zijn. (correct me if I'm wrong).
En dan heb ik het nog niet eens gehad over ingrediënten die hier zo goed als niet verkrijgbaar zijn. Of heb jij hier in de winkel al poutargue zien liggen? Ik niet. In Frankrijk ja, maar 't is voor België en Nederland bestemd. Een receptje is rap aangepast met een alternatief hoor... ik wil maar zeggen.
Nog iets: een dessertlepel? Wat voor een maat is dat? Zit dat tussen een koffie/theelepel en een soep/eetlepel?
Het grappige is ook dat de uitgeverij (Lannoo) gevestigd is in Tielt (West-Vlaanderen) maar dat het taalgebruik heel erg Noord-Nederlands is. Da's aan zich niet zooooo erg, maar toch vreemd, want de meeste mensen hier kennen taugé niet, maar als je sojascheuten zegt, gaat er meteen een lichtje branden.
Dit gezegd zijnde, de vormgeving is mooi, de foto's zijn dik ok. Ook de opzet kan me zeker bekoren: alles is ingedeeld volgens groente, en achteraan vind je een handig overzicht van wanneer wat in seizoen is. Da's leuk.
Alleen, geachte mensen van uitgeverij Lannoo, effe alles goed checken vooraleer je een boek uitbrengt. Ik weet het, 't is veel werk, maar alleen zo blijven we vrienden. Of anders nemen we er het Nederlands-Vlaams vertaalboekje van Albert Heijn erbij. Dat kan ook.
Dit boek, dat oorspronkelijk eerst in Frankrijk verscheen, heeft zo hard te lijden onder vertaalmoeheid... 't is echt niet leuk meer. Maar 't is niet alleen dat, soms staat er in de titel een vermelding naar een ingrediënt, dat dan in het recept helemaal niet voorkomt.
Zoals hieronder: Slaatje van rauwe kool, appels, kwark, room en komijn. In heel dat recept is er geen kwark te zien zenne.
Of spreken ze van cocobonen???? terwijl het volgens mij borlottibonen zijn. (correct me if I'm wrong).
En dan heb ik het nog niet eens gehad over ingrediënten die hier zo goed als niet verkrijgbaar zijn. Of heb jij hier in de winkel al poutargue zien liggen? Ik niet. In Frankrijk ja, maar 't is voor België en Nederland bestemd. Een receptje is rap aangepast met een alternatief hoor... ik wil maar zeggen.
Nog iets: een dessertlepel? Wat voor een maat is dat? Zit dat tussen een koffie/theelepel en een soep/eetlepel?
Het grappige is ook dat de uitgeverij (Lannoo) gevestigd is in Tielt (West-Vlaanderen) maar dat het taalgebruik heel erg Noord-Nederlands is. Da's aan zich niet zooooo erg, maar toch vreemd, want de meeste mensen hier kennen taugé niet, maar als je sojascheuten zegt, gaat er meteen een lichtje branden.
Dit gezegd zijnde, de vormgeving is mooi, de foto's zijn dik ok. Ook de opzet kan me zeker bekoren: alles is ingedeeld volgens groente, en achteraan vind je een handig overzicht van wanneer wat in seizoen is. Da's leuk.
Alleen, geachte mensen van uitgeverij Lannoo, effe alles goed checken vooraleer je een boek uitbrengt. Ik weet het, 't is veel werk, maar alleen zo blijven we vrienden. Of anders nemen we er het Nederlands-Vlaams vertaalboekje van Albert Heijn erbij. Dat kan ook.
Rap rap mangotaartjes
Wat doe je als je drie mango's hebt en niet veel tijd? Van twee heb ik mijn mango-radijsjes slaatje gemaakt en van de derde deze snelle taartjes. Toegegeven, 't heeft langer geduurd om er een deftige foto van te maken dan om ze te bakken.
Wat heb je ervoor nodig?
4 velletjes diepvries bladerdeeg (12 op 12 cm ongeveer)
1 mango
4 koffielepels + 1 flinke soeplepel abrikozenconfituur
4 koffielepels amandelpoeder
1 ei
Leg de 4 velletjes bladerdeeg op een bakpapier of een siliconematje (superhandig die dingen). Doe op elk velletje 1 koffielepel confituur en strijk wat uit (blijf zo'n 2 cm van de rand). Bestrooi hierover het amandelpoeder.
Ontpit en schil de mango en snij in fijne schijfjes. Verdeel de schijfjes over de vier taartjes. Breek het ei in een potje, doe er wat water bij en klop het los. Bestrijk de randen van het bladerdeeg met dit mengsel. Zo gaan de randen mooi glanzen tijdens het bakken.
Laat de taartjes 12 minuutjes bakken in een voorverwarmde oven op 200°.
Neem ondertussen een steelpannetje en doe hierin de flinke eetlepel confituur. Voeg er wat waterbij (zo'n 3 à 4 eetlepels) en roer. Zet op het vuur en laat het mengsel zo'n 30 seconden koken.
Haal de taartjes uit de oven en bestrijk de mangopartjes met de confituurgelei. Zo voorkom je dat ze uitdrogen en lelijk worden.
Je kan de taartjes zo opeten, maar met een bolletje ijs en/of wat slagroom gaat dat ook goed naar binnen.
Smakelijk!
Wat heb je ervoor nodig?
4 velletjes diepvries bladerdeeg (12 op 12 cm ongeveer)
1 mango
4 koffielepels + 1 flinke soeplepel abrikozenconfituur
4 koffielepels amandelpoeder
1 ei
Leg de 4 velletjes bladerdeeg op een bakpapier of een siliconematje (superhandig die dingen). Doe op elk velletje 1 koffielepel confituur en strijk wat uit (blijf zo'n 2 cm van de rand). Bestrooi hierover het amandelpoeder.
Ontpit en schil de mango en snij in fijne schijfjes. Verdeel de schijfjes over de vier taartjes. Breek het ei in een potje, doe er wat water bij en klop het los. Bestrijk de randen van het bladerdeeg met dit mengsel. Zo gaan de randen mooi glanzen tijdens het bakken.
Laat de taartjes 12 minuutjes bakken in een voorverwarmde oven op 200°.
Neem ondertussen een steelpannetje en doe hierin de flinke eetlepel confituur. Voeg er wat waterbij (zo'n 3 à 4 eetlepels) en roer. Zet op het vuur en laat het mengsel zo'n 30 seconden koken.
Haal de taartjes uit de oven en bestrijk de mangopartjes met de confituurgelei. Zo voorkom je dat ze uitdrogen en lelijk worden.
Je kan de taartjes zo opeten, maar met een bolletje ijs en/of wat slagroom gaat dat ook goed naar binnen.
Smakelijk!
woensdag 18 mei 2011
Verfrissend appel-venkel slaatje
Ik ben hier weer met mijn fruit in de salade. Maar ja, ik vind dat nu eenmaal lekker, dus ik volhard in de boosheid. Nog een geluk dat er niet veel werk aan is, aan zo'n vitaminebommetje. Oh ja, en lekker, dat is het ook.
Wat doe ik erin?
1 grote venkelknol (of 2 kleine)
1 à 2 appels type granny smith
4 takjes van het venkelgroen
3 à 4 eetlepels lightroom
4 eetlepels appelsap
2 eetlepels notenolie
2 eetlepels citroensap
1 eetlepel witte balsamico azijn
peper en zout
Rasp de venkelknol met de grofste rasp die je hebt. Snij de appels heel fijn (allumettes). Doe beide in een kom en sprenkel er het citroensap over. Maak een dressing van de room, appelsap, notenolie, azijn, peper van de molen en zout. Giet over de salade en werk af met de takjes venkelgroen.
Je kan deze salade ook wat voller maken door een groot bord te nemen, daarop spinazieblaadjes te leggen. In het midden doe je de appel-venkelsalade en daarop preischeutjes. Heel mooi qua presentatie.
Buon appetito!
Wat doe ik erin?
1 grote venkelknol (of 2 kleine)
1 à 2 appels type granny smith
4 takjes van het venkelgroen
3 à 4 eetlepels lightroom
4 eetlepels appelsap
2 eetlepels notenolie
2 eetlepels citroensap
1 eetlepel witte balsamico azijn
peper en zout
Rasp de venkelknol met de grofste rasp die je hebt. Snij de appels heel fijn (allumettes). Doe beide in een kom en sprenkel er het citroensap over. Maak een dressing van de room, appelsap, notenolie, azijn, peper van de molen en zout. Giet over de salade en werk af met de takjes venkelgroen.
Je kan deze salade ook wat voller maken door een groot bord te nemen, daarop spinazieblaadjes te leggen. In het midden doe je de appel-venkelsalade en daarop preischeutjes. Heel mooi qua presentatie.
Buon appetito!
dinsdag 17 mei 2011
Dolletjes! Zelf boter maken!
Nu denken jullie vast die Photo-copy slaat door. She's lost it. Awel, misschien wel, maar toch niet met deze post. Want zelf boter maken is zo belachelijk eenvoudig. Maar echt ridicuul eenvoudig, je houdt het niet voor mogelijk. Dus vanaf vandaag maken we dus zelf ons boter. Neh!
Ik was trouwens gevraagd om deze maand een post te maken over zuivel. En ik heb het nogal letterlijk genomen.
Allez, 't ziet er toch als echte boter uit hé. Geef toe. En je moet ook niet denken dat je daar uren mee bezig bent hé. Ah neen. Op 8-10 minuutjes heb je al boter. Echt.
En wat hebben we daarvoor nodig?
1 liter room (40%)
fleur de sel (optioneel)
1 elektrische klopper of Kenwood
zeef + kaasdoek
Zorg eerst en vooral dat de kom waarin je de boter gaat maken heel zuiver is. Giet er dan de room in en klop totdat je slagroom iets te stijf wordt.
Blijf kloppen en plots ga je merken dat er een gele massa zich afscheidt van een witte vloeistof (eigenlijk is het overheerlijke karnemelk). Van zodra je dat punt bereikt hebt mag je stoppen met kloppen.
Neem een andere kom en zet daarop je zeef en leg er een natgemaakte kaasdoek in. Neem de boter-karnemelk massa en giet in het kaasdoek. Breng de uiteinden van het kaasdoek tezamen en wring tot alle karnemelk uit de boter is. Je kan de karnemelk gebruiken voor pancakes, tatjespap... gooi het dus zeker niet weg!
Zet een kom op je werkblad met daarin heel koud water. Koel ook je handen eventjes af onder koud water. Neem de klomp boter en doe ze in het koude water en kneed. Je zal zien dat het water troebel wordt. Ververs het water en herhaal tot het water helder blijft. Deze handeling zorgt ervoor dat je boter niet snel zal zuur worden.
Haal nu de boter uit het water, wring ze desnoods nog een keertje uit met de kaasdoek en doe ze in een kommetje of potje. En nu mag je zelf kiezen wat je ermee aanvangt. Je kan ze kruiden met fleur de sel, je kan er een kruidenboter van maken met verse kruiden zoals tijm, peterselie, salie... je ziet maar.
Serieus, 't liep als ehm... gesmeerd. ;-)
Ik was trouwens gevraagd om deze maand een post te maken over zuivel. En ik heb het nogal letterlijk genomen.
Allez, 't ziet er toch als echte boter uit hé. Geef toe. En je moet ook niet denken dat je daar uren mee bezig bent hé. Ah neen. Op 8-10 minuutjes heb je al boter. Echt.
En wat hebben we daarvoor nodig?
1 liter room (40%)
fleur de sel (optioneel)
1 elektrische klopper of Kenwood
zeef + kaasdoek
Zorg eerst en vooral dat de kom waarin je de boter gaat maken heel zuiver is. Giet er dan de room in en klop totdat je slagroom iets te stijf wordt.
Blijf kloppen en plots ga je merken dat er een gele massa zich afscheidt van een witte vloeistof (eigenlijk is het overheerlijke karnemelk). Van zodra je dat punt bereikt hebt mag je stoppen met kloppen.
Neem een andere kom en zet daarop je zeef en leg er een natgemaakte kaasdoek in. Neem de boter-karnemelk massa en giet in het kaasdoek. Breng de uiteinden van het kaasdoek tezamen en wring tot alle karnemelk uit de boter is. Je kan de karnemelk gebruiken voor pancakes, tatjespap... gooi het dus zeker niet weg!
Zet een kom op je werkblad met daarin heel koud water. Koel ook je handen eventjes af onder koud water. Neem de klomp boter en doe ze in het koude water en kneed. Je zal zien dat het water troebel wordt. Ververs het water en herhaal tot het water helder blijft. Deze handeling zorgt ervoor dat je boter niet snel zal zuur worden.
Haal nu de boter uit het water, wring ze desnoods nog een keertje uit met de kaasdoek en doe ze in een kommetje of potje. En nu mag je zelf kiezen wat je ermee aanvangt. Je kan ze kruiden met fleur de sel, je kan er een kruidenboter van maken met verse kruiden zoals tijm, peterselie, salie... je ziet maar.
Serieus, 't liep als ehm... gesmeerd. ;-)
maandag 16 mei 2011
De retrococktail: Pimm's N°1 cup
Als het zo echt echt warm weer is, dan kan zo'n Pimm's heerlijk deugd doen. Hij is niet te zoet, niet te zwaar, en 't smaakt af. Komkommer is een absoluut essentieel ingrediënt in deze cocktail, en de Canada Dry ook, maar dat laatste mag je desnoods vervangen door witte limonade.
Wat gooien we erin?
5 cl Pimm's N° 1
1 reepje komkommer
enkele aardbeitjes, frambozen, braambessen...
2 takjes munt
Canada Dry (of andere witte limonade)
Ijsblokjes
Giet de Pimm's in een glas. Snij met een dunschiller een reepje van de komkommer en doe in het glas. Vul het glas met ijsblokjes, doe er het fruit in, giet er de Canada Dry bij tot bijna aan de rand, en werk af met de takjes munt. Steek er een rietje in en 't is klaar!
Zet nu je 'stiff upper lip' op en enjoy!
Wat gooien we erin?
5 cl Pimm's N° 1
1 reepje komkommer
enkele aardbeitjes, frambozen, braambessen...
2 takjes munt
Canada Dry (of andere witte limonade)
Ijsblokjes
Giet de Pimm's in een glas. Snij met een dunschiller een reepje van de komkommer en doe in het glas. Vul het glas met ijsblokjes, doe er het fruit in, giet er de Canada Dry bij tot bijna aan de rand, en werk af met de takjes munt. Steek er een rietje in en 't is klaar!
Zet nu je 'stiff upper lip' op en enjoy!
zondag 15 mei 2011
De Bedlegerige, het nieuwe boek van Geertrui Daem
Ik was echt in dubio toen in de boekenwinkel stond. Aan de ene kant trok de titel mij enorm aan, maar aan de andere kant had ik een nogal vernietigende recensie gelezen in De Morgen. Ik had gelukkig nog een boekenbon, dus ik dacht... waarom niet? En ik heb er gelukkig geen spijt van gekregen!
Ik heb dit boek op dinsdag gekocht. Ergens in de namiddag. Ik ben er rond 17u beginnen in te lezen en tegen middernacht was het uit. En dat terwijl ik ook nog anderhalf uur met de hondjes was gaan wandelen én eten gekookt heb én er een foto van genomen. Dus da's behoorlijk snel om er zo'n driehonderd pagina's door te hossen.
Ik vond het dus echt wel goed. Geertrui Daem heeft de opmerkelijke gave om de personages heel beeldend te scheppen. Baziel, Mevrouw Cleemput, nonkel Roger, je ziet het helemaal voor je.
Ze vertelt ons het verhaal van Baziel Cleemput, een jongen van een jaar of zeventien die op 10 oktober 1957 plots geen vin meer kan veroeren. Hij ligt bewegingsloos in zijn bed. Zijn benen en rug volledig verlamd, zonder enige aanleiding. Dokters onderzoeken hem, maar vinden geen antwoord.
Na enige tijd vermoed nonkel Roger (een rooie in hart en nieren) dat het waarschijnlijk de schuld is van de brand in de kerncentrale van Windscale in Engeland. Ten einde raad gaan ze naar de Mariagrot in Oostakker om genezing te zoeken. Maar bij stom toeval geneest hij zelf een meisje. Natuurlijk krijgt Baziel een hoop media aandacht en geniet hij van het circus er om heen.
Toegegeven, de plot is misschien wat vergezocht, maar in de jaren vijftig geloofden de mensen nog in mirakels. Dus dat was voor mij echt geen issue. Volgens De Morgen was ze veel te grotesk en naturalistisch in haar beschrijvingen... inderdaad er kwam wat pipi en kaka aan te pas, maar geloof me, een echte bedlegerige patiënt herkent dat gevoel maar al te goed. Zijn moeder had ook de rare tic om haar zoon om de haverklap een lavement te geven. Maar volgens mij was dat een vorm van macht ten opzichte van haar zoon. Dus het had zeker wel een functie in het verhaal.
Neen, ik heb er met volle teugen van genoten. Ik heb het boek in een rotvaart en met een grote glimlach uitgelezen. Was al eens blij om een paar woorden Oost-Vlaams te lezen. En ja, ik hou van die stijl, ben al van kindsbeen af een fan van Cyriel Buysse, dus de pen van Geertrui Daem ligt me zeker.
Meer van dat!
Ik heb dit boek op dinsdag gekocht. Ergens in de namiddag. Ik ben er rond 17u beginnen in te lezen en tegen middernacht was het uit. En dat terwijl ik ook nog anderhalf uur met de hondjes was gaan wandelen én eten gekookt heb én er een foto van genomen. Dus da's behoorlijk snel om er zo'n driehonderd pagina's door te hossen.
Ik vond het dus echt wel goed. Geertrui Daem heeft de opmerkelijke gave om de personages heel beeldend te scheppen. Baziel, Mevrouw Cleemput, nonkel Roger, je ziet het helemaal voor je.
Ze vertelt ons het verhaal van Baziel Cleemput, een jongen van een jaar of zeventien die op 10 oktober 1957 plots geen vin meer kan veroeren. Hij ligt bewegingsloos in zijn bed. Zijn benen en rug volledig verlamd, zonder enige aanleiding. Dokters onderzoeken hem, maar vinden geen antwoord.
Na enige tijd vermoed nonkel Roger (een rooie in hart en nieren) dat het waarschijnlijk de schuld is van de brand in de kerncentrale van Windscale in Engeland. Ten einde raad gaan ze naar de Mariagrot in Oostakker om genezing te zoeken. Maar bij stom toeval geneest hij zelf een meisje. Natuurlijk krijgt Baziel een hoop media aandacht en geniet hij van het circus er om heen.
Toegegeven, de plot is misschien wat vergezocht, maar in de jaren vijftig geloofden de mensen nog in mirakels. Dus dat was voor mij echt geen issue. Volgens De Morgen was ze veel te grotesk en naturalistisch in haar beschrijvingen... inderdaad er kwam wat pipi en kaka aan te pas, maar geloof me, een echte bedlegerige patiënt herkent dat gevoel maar al te goed. Zijn moeder had ook de rare tic om haar zoon om de haverklap een lavement te geven. Maar volgens mij was dat een vorm van macht ten opzichte van haar zoon. Dus het had zeker wel een functie in het verhaal.
Neen, ik heb er met volle teugen van genoten. Ik heb het boek in een rotvaart en met een grote glimlach uitgelezen. Was al eens blij om een paar woorden Oost-Vlaams te lezen. En ja, ik hou van die stijl, ben al van kindsbeen af een fan van Cyriel Buysse, dus de pen van Geertrui Daem ligt me zeker.
Meer van dat!
zaterdag 14 mei 2011
Gisteren in de AB...
Gisteren twee heel fijne concerten gezien in een uitverkocht AB Club. Het voorprogramma was de piepjonge band 'Oscar & The Wolf' uit Gent. Prachtige, dromerige muziek genre Damien Rice of zelfs Bon Iver brengen ze. Zanger Max Colombie heeft een meeslepende krachtige stem en als je dat dan combineert met fijnzinnige muziekarrangementen, phew. Hun EP'tje werd achteraf dan ook gretig gekocht. Ik heb dat ook gedaan. En nog geen spijt van gehad. Hier gaan we nog van horen, daar ben ik zeker van.
Je moet eens op deze link klikken, je zal zien dat ik niet overdrijf (voor een keertje):
Oscar & The Wolf in de AB
En daarna was het de beurt aan Jonathan Jeremiah. Hij had 3 violistes mee, een cellist en contrabassist. Zelf speelde hij op de gitaar. 't Werd een grappig, intiem concert. De zeer ontspannen Jonathan J. was héél goed bij stem, vond ik. Hij heeft bijna zijn volledige cd gespeeld en een paar covers. En ja 't was mooi. We hebben hem dan ook 2 keer teruggeroepen, en daar hadden ze niet op gerekend. De hoofdvioliste had zelfs al haar viool weggeborgen en kwam dan maar zonder terug op 't podium. Er werd aardig wat afgelachen en er was een goeie vibe tussen het publiek en de band. Meer van dat!
Je moet eens op deze link klikken, je zal zien dat ik niet overdrijf (voor een keertje):
Oscar & The Wolf in de AB
En daarna was het de beurt aan Jonathan Jeremiah. Hij had 3 violistes mee, een cellist en contrabassist. Zelf speelde hij op de gitaar. 't Werd een grappig, intiem concert. De zeer ontspannen Jonathan J. was héél goed bij stem, vond ik. Hij heeft bijna zijn volledige cd gespeeld en een paar covers. En ja 't was mooi. We hebben hem dan ook 2 keer teruggeroepen, en daar hadden ze niet op gerekend. De hoofdvioliste had zelfs al haar viool weggeborgen en kwam dan maar zonder terug op 't podium. Er werd aardig wat afgelachen en er was een goeie vibe tussen het publiek en de band. Meer van dat!
Zalm(forel) met een korstje
Vorig jaar en de jaren daarvoor maakte ik dit heel regelmatig. Dit jaar is het pas de eerste keer, en ik weet eigenlijk niet waarom want 't is echt heel puur van smaak. Ik heb er wilde asperges en jonge patatjes bijgeserveerd en 't heeft echt gesmaakt. Normaal gezien maak ik dit altijd met zalm of kabeljauw en niet met zalmforel, maar ik had het niet eens opgemerkt. Maar kom, we klagen niet.
Hoe maken we de zalm(forel)?
1 zalmfilet van 150 g per persoon
8 sneden (ge)droog(d) wit brood zonder korst
2-3 eetlepels fijngehakte peterselie
geraspte schil van 1 citroen (liefst onbespoten)
peper en zout
Neem het brood en verkruimel het. Als je brood niet droog genoeg is, leg een een minuutje of tien in een oven op 150 graden. Doe er de zeste (schil) en de peterselie bij en meng goed. Leg de visfilets in een vuurvaste kom en kruid met peper en zout. Doe er het kruimelmengsel over en bak in een voorverwarmde oven gedurende 15 minuutjes op 200 graden. Da's alles.
Hoe maak je de wilde asperges?
1 bakje wilde asperges
1 eetlepel olijfolie
peper en fleur de sel.
De olie in een pan en laat heet worden, bak er de asperges in gedurende 2-3 minuutjes. Haal van het vuur, kruid met peper en fleur de sel en klaar. Je mag er ook wat balsamicoazijn over doen, da's er ook lekker bij.
Smakelijk!
Hoe maken we de zalm(forel)?
1 zalmfilet van 150 g per persoon
8 sneden (ge)droog(d) wit brood zonder korst
2-3 eetlepels fijngehakte peterselie
geraspte schil van 1 citroen (liefst onbespoten)
peper en zout
Neem het brood en verkruimel het. Als je brood niet droog genoeg is, leg een een minuutje of tien in een oven op 150 graden. Doe er de zeste (schil) en de peterselie bij en meng goed. Leg de visfilets in een vuurvaste kom en kruid met peper en zout. Doe er het kruimelmengsel over en bak in een voorverwarmde oven gedurende 15 minuutjes op 200 graden. Da's alles.
Hoe maak je de wilde asperges?
1 bakje wilde asperges
1 eetlepel olijfolie
peper en fleur de sel.
De olie in een pan en laat heet worden, bak er de asperges in gedurende 2-3 minuutjes. Haal van het vuur, kruid met peper en fleur de sel en klaar. Je mag er ook wat balsamicoazijn over doen, da's er ook lekker bij.
Smakelijk!
woensdag 11 mei 2011
Fluweelzachte radijsjessoep
Wie had ooit gedacht dat je van radijsjes soep kon maken. Ik niet. Maar ik zag dit receptje in 'Goed Gevoel' staan en ik dacht, dat moeten we proberen. Zo gezegd zo gedaan, en ja hoor 't is echt lekker. Ik heb wel de opgeklopte room vervangen door Griekse yoghurt, da's even lekker en minder werk.
Wat heb je ervoor nodig?
1 bosje radijsjes (met loof!)
3-4 lente-uitjes
1 klontje boter of olijfolie
1 liter water
1 potje griekse yoghurt (125 g is voldoende)
1 koffielepel mierikswortelpasta of wasabi
peper en zout
Snij het loof van de radijsjes en was het grondig (jawel het loof). Was ook de radijsjes en hou 1/3 apart voor de garnering. Hak de uitjes fijn en stoof ze gedurende 3 minuutjes in de boter. Zorg ervoor dat ze zeker niet bruin worden. Giet er de liter water bij, kruid met peper en zout en laat koken. Voeg er het radijsjesloof bij en de rest van de radijsjes. Laat 8 minuutjes koken.
Pureer de soep met de mixer of in een blender. In een blender heb je wel een veel fijner resultaat. Proef en kruid bij indien nodig. Zet weg in de koelkast en laat koud worden.
Doe de yoghurt in een potje en meng samen met de mierikswortel of wasabi. Snij ook de opzijgehouden radijsjes in schijfjes.
Serveer de koude soep met een eetlepel yoghurt en wat schijfjes radijs. Echt lekker bij warm weer. Als je geen geduld hebt, kan je de soep ook warm eten, geen probleem.
Da's nu eens gezond genieten sè.
Wat heb je ervoor nodig?
1 bosje radijsjes (met loof!)
3-4 lente-uitjes
1 klontje boter of olijfolie
1 liter water
1 potje griekse yoghurt (125 g is voldoende)
1 koffielepel mierikswortelpasta of wasabi
peper en zout
Snij het loof van de radijsjes en was het grondig (jawel het loof). Was ook de radijsjes en hou 1/3 apart voor de garnering. Hak de uitjes fijn en stoof ze gedurende 3 minuutjes in de boter. Zorg ervoor dat ze zeker niet bruin worden. Giet er de liter water bij, kruid met peper en zout en laat koken. Voeg er het radijsjesloof bij en de rest van de radijsjes. Laat 8 minuutjes koken.
Pureer de soep met de mixer of in een blender. In een blender heb je wel een veel fijner resultaat. Proef en kruid bij indien nodig. Zet weg in de koelkast en laat koud worden.
Doe de yoghurt in een potje en meng samen met de mierikswortel of wasabi. Snij ook de opzijgehouden radijsjes in schijfjes.
Serveer de koude soep met een eetlepel yoghurt en wat schijfjes radijs. Echt lekker bij warm weer. Als je geen geduld hebt, kan je de soep ook warm eten, geen probleem.
Da's nu eens gezond genieten sè.
Olé 't is taboulé!
Rond deze tijd begint het te kriebelen bij mij. Dan heb ik echt zin in pure smaken, en liefst niet te veel poespas. Heel veel groenten komen nu in seizoen, en daar moeten we van profiteren, vind ik. Met taboulé (of tabouleh) kan dat perfect. Veel tijd en werk kruipt daar niet in, 't is gemakkelijk om mee te nemen naar het werk of de les én 't is nog eens gezond op de koop toe.
Wat mag daarin?
250 g quinoa of bulgur (mijne was een mengeling van bulgur en rijst)
1 komkommer
1 granaatappel
1 chilipepertje
1 rode paprika
10 kerstomaatjes
3 lenteuitjes
1 pak feta (250 g)
1/2 bussel platte peterselie
4-5 takjes munt
15 wilde asperges (optioneel) of gewoon groene (optioneel)
1 citroen (sap en zeste)
olijfolie
peper en zout
Kook de quinoa of bulgur volgens de aanwijzingen op het pak in gezouten water. Giet af en doe in een grote kom.
Snij de komkommer en de paprika in blokjes, hak de lente uitjes en de chili fijn en doe alles bij de bulgur.
Neem een schaaltje en snij daarboven de granaatappel in twee, knijp een beetje op de vrucht zodat de zaadjes komen los te zitten. Neem een houten lepel en klop op de granaatappel. De zaadjes komen nu makkelijk uit de vrucht. Vis er de witte stukjes uit en doe de pitjes bij de taboulé.
Blancheer de asperges en hak ze fijn. Deze mogen ook bij het slaatje.
Hak de munt en de peterselie fijn en doe deze samen met de geraspte schil van citroen bij de rest. Verbrokkel nu de feta over de taboulé. Maak een vinaigrette van olijfolie, het citroensap, peper en zout. Roer onder de taboulé en 't is klaar!
Echt genieten jong!
Wat mag daarin?
250 g quinoa of bulgur (mijne was een mengeling van bulgur en rijst)
1 komkommer
1 granaatappel
1 chilipepertje
1 rode paprika
10 kerstomaatjes
3 lenteuitjes
1 pak feta (250 g)
1/2 bussel platte peterselie
4-5 takjes munt
15 wilde asperges (optioneel) of gewoon groene (optioneel)
1 citroen (sap en zeste)
olijfolie
peper en zout
Kook de quinoa of bulgur volgens de aanwijzingen op het pak in gezouten water. Giet af en doe in een grote kom.
Snij de komkommer en de paprika in blokjes, hak de lente uitjes en de chili fijn en doe alles bij de bulgur.
Neem een schaaltje en snij daarboven de granaatappel in twee, knijp een beetje op de vrucht zodat de zaadjes komen los te zitten. Neem een houten lepel en klop op de granaatappel. De zaadjes komen nu makkelijk uit de vrucht. Vis er de witte stukjes uit en doe de pitjes bij de taboulé.
Blancheer de asperges en hak ze fijn. Deze mogen ook bij het slaatje.
Hak de munt en de peterselie fijn en doe deze samen met de geraspte schil van citroen bij de rest. Verbrokkel nu de feta over de taboulé. Maak een vinaigrette van olijfolie, het citroensap, peper en zout. Roer onder de taboulé en 't is klaar!
Echt genieten jong!
dinsdag 10 mei 2011
Gnocci uit de oven met mozarella
Ik eet dat eigenlijk te weinig. Gnocci. 't Is nochtans superlekker. Toegegeven, ik maak mijn gnocci niet zelf. Heb dat nog nooit gedaan en 't zal er nog wel eens van komen. Maar vandaag dus niet. Ben nog moe van dit weekend, dus ik heb geen fut om lang in de keuken te staan en nog minder om daarna ook nog eens achter de camera te kruipen. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat we moeten toegeven op smaak. Ah neen. Daar doen we niet aan mee hé.
Wat vliegt erin? (voor 2)
1 zak 500 g aardappelgnocci (niet de pasta en niet de droge versie - uit het koelvak dus)
1 blik tomaten in blokjes (400 g)
1 ui
2 teentjes look
1 rode paprika
1 handvol basilicum blaadjes
1 kl gedroogde oregano
peper en zout
1 zakje buffelmozarella (125 g)
olijfolie
Hak de ui, look en paprika fijn en fruit in wat olijfolie tot de ui glazig ziet. Voeg er de tomaten uit blik aan toe en de gnocci. Zet het deksel op de pan en laat 10 minuutjes pruttelen. Kruid met peper, zout en oregano. Laat nog eventjes trekken.
Zet nu de grill aan. Schep de gnocci-tomatenmengeling in een vuurvaste oven en scheur er de mozarella over. Leg er wat basilicum op en zet de schotel onder de grill. Laat 6-7 minuutjes grillen tot de mozarella lichtjes begint te bruinen.
Da's echt alles. Maar lekker, niet te doen.
Wat vliegt erin? (voor 2)
1 zak 500 g aardappelgnocci (niet de pasta en niet de droge versie - uit het koelvak dus)
1 blik tomaten in blokjes (400 g)
1 ui
2 teentjes look
1 rode paprika
1 handvol basilicum blaadjes
1 kl gedroogde oregano
peper en zout
1 zakje buffelmozarella (125 g)
olijfolie
Hak de ui, look en paprika fijn en fruit in wat olijfolie tot de ui glazig ziet. Voeg er de tomaten uit blik aan toe en de gnocci. Zet het deksel op de pan en laat 10 minuutjes pruttelen. Kruid met peper, zout en oregano. Laat nog eventjes trekken.
Zet nu de grill aan. Schep de gnocci-tomatenmengeling in een vuurvaste oven en scheur er de mozarella over. Leg er wat basilicum op en zet de schotel onder de grill. Laat 6-7 minuutjes grillen tot de mozarella lichtjes begint te bruinen.
Da's echt alles. Maar lekker, niet te doen.
maandag 9 mei 2011
Supermegasnelle zalmschotel met broccoli en aardappeltjes
Ik had dit weekend niet veel tijd, en dan wil ik toch nog snel iets maken. Want geef toe, zelfgemaakt eten is toch nog altijd beter dan een opwarmmaaltijd uit dundelais of zo. Deze overheerlijke schotel staat in minder dan 20 minuutjes op tafel. Daarvoor kan je echt niet sukkelen hé.
Wat gaat erin (voor 4)?
700 g aardappelen (liefst nieuwe)
1 broccoli
600 g zalm (zonder vel)
2,5 dl light room
1 flinke eetlepel graantjesmosterd
50 g parmezaan (verse)
peper en zout
Was en snij de aardappelen in gelijke stukken (schillen hoeft niet). Doe ze in een ovenschaal en dek af met speciale microgolffolie. Zet ze 10 minuutjes in de microgolf (magnetron voor de noorderburen) op 750 Watt. Draai ze na 5 minuutjes een beetje zodat ze gelijkmatig kunnen garen. Doe er na de 10 minuutjes de in roosjes gesneden broccoli bij, dek opnieuw af en laat nog eens 4 minuutjes garen.
Snij de zalm in stukken van ongeveer 4 cm en leg ze bij de aardappelen en broccoli. Meng de room met de mosterd. Zorg dat alle broccoliroosjes bedekt (overgoten) worden met de room. Kruid met peper en zout en rasp er de parmezaan over.
Zet de schotel nog 5-8 minuutjes onder de grill tot de kaas begint te verkleuren en de saus wat begint te bubbelen.
Da's alles! Echt overheerlijk!
Wat gaat erin (voor 4)?
700 g aardappelen (liefst nieuwe)
1 broccoli
600 g zalm (zonder vel)
2,5 dl light room
1 flinke eetlepel graantjesmosterd
50 g parmezaan (verse)
peper en zout
Was en snij de aardappelen in gelijke stukken (schillen hoeft niet). Doe ze in een ovenschaal en dek af met speciale microgolffolie. Zet ze 10 minuutjes in de microgolf (magnetron voor de noorderburen) op 750 Watt. Draai ze na 5 minuutjes een beetje zodat ze gelijkmatig kunnen garen. Doe er na de 10 minuutjes de in roosjes gesneden broccoli bij, dek opnieuw af en laat nog eens 4 minuutjes garen.
Snij de zalm in stukken van ongeveer 4 cm en leg ze bij de aardappelen en broccoli. Meng de room met de mosterd. Zorg dat alle broccoliroosjes bedekt (overgoten) worden met de room. Kruid met peper en zout en rasp er de parmezaan over.
Zet de schotel nog 5-8 minuutjes onder de grill tot de kaas begint te verkleuren en de saus wat begint te bubbelen.
Da's alles! Echt overheerlijk!
zondag 8 mei 2011
Effe trekken...
Maar 't is geen bouillon dit keer. Heb dit weekend geen tijd om te bloggen. Moet werken. Tof werk, dat wel. Gelukkig zeg.
zaterdag 7 mei 2011
Het 'iets light met aardbeien' taartje voor Elza D.
Mja, hoe moet ik hier nu aan beginnen? Ik kan alvast zeggen dat het heel lekker was. Echt. Subliem, volgens mijn schoonmoeder. Maar 't was wel niet wat ik in mijn hoofd had. Helemaal niet. Alles is zowat mislukt wat kon mislukken, maar we hebben het toch maar recht getrokken. Ik geef het recept mee, je weet nooit dat het bij jullie WEL lukt. Allez, 't is te zeggen, het oorspronkelijk recept hé (kwam uit een Engels tijdschriftje 'Baking'). Het nieuwbakken recept van mezelf is een beetje omslachtig, maar wel hmmmmmmmmm.
Voor de taartbodem:
200 g koude boter in blokjes gesneden
200 g bloem
175 g amandelpoeder
175 g suiker
1 eierdooier
Vulling:
3 dl room
1 eetlepel bloemsuiker
Zeste* van 1 citroen
zeste* van 1 limoen
2 eetlepels citroensap
Decoratie:
1 bakje aardbeien (1/2 kilo)
2 flinke eetlepels aardbeienconfituur zonder brokjes
2 eetlepels water
* zeste: geraspte schil
Doe alle ingrediënten (behalve de eierdooier) in een keukenrobot en pulseer tot je substantie bekomt die op broodkruim lijkt. Voeg er nu de eierdooier aan toe en laat de machine draaien tot je een zacht deeg bekomt.
Neem nu een lage taartvorm (met een losse bodem) en duw er het deeg in tot de hele vorm bedekt is met ongeveer een 1/2 cm deeg. Zorg dat het deeg wat boven de randen uitsteekt. Zet het deeg met de vorm een twintigtal minuutjes in de diepvriezer.
Als het deeg opgesteven is, mag je er bakpapier inleggen en daarop bakbonen gieten. Bak de bodem gedurende 20 minuutjes in een voorverwarmde oven van 190°. Haal de bodem uit de oven en verwijder het bakpapier en de bakbonen.
Hier ging het bij mij al gruwelijk verkeerd. Het deeg bleef aan het papier plakken, dus moest ik alles een beetje terug duwen. En dat was héét!
Zet de bodem terug in de oven en laat nog 10 minuutjes bakken totdat het een koekjeskleur heeft. Laat volledig afkoelen. Haal de bodem voorzichtig uit de vorm.
Hier ging het bij mij ook verkeerd, de bodem viel letterlijk in duigen.
Maar kom, we volharden in de boosheid. Klop de room op samen met de bloemsuiker. Als het slagroom goed stijf is, mag je er de zestes en het citroensap bijdoen. Zet ondertussen ook een steelpannetje op het vuur met daarin de confituur en de eetlepels water. Laat een 30-tal seconden opkoken terwijl je goed roert. Haal van het vuur.
Vul de taartbodem met de slagroom en versier met schijfjes aardbei. Neem een borsteltje en bestrijk de aardbeien met de verdunde confituur. That's it. Allez, zo moest het toch. De realiteit was effe anders, maar achteraf bekeken... ik denk niet dat die taart even lekker ging geweest zijn.
Hoe heb ik het opgelost?
Ik heb de gebroken bodem verkruimeld. In een patisseriering heb ik dan een lepel kruimels gedaan en die met de stamper van een vijzel goed aangestampt. Daarop heb ik de room gedaan en de ring verwijderd. Daarna mochten de aardbeien erop en de verdunde confituur. Het resultaat mocht er best wezen vond ik.
Je kan het ook in een schaal doen: eerst een laag kruimels, goed aanstampen met een lepel, dan een laag room en dan de aardbeitjes. Da's ook een mogelijkheid. Was goed meegevallen eigenlijk.
Elza D was toch content, denk ik. En mijn schoonfamilie ook, dat weet ik zeker.
Oh ja, en light was 't ook niet echt. ;-)
Voor de taartbodem:
200 g koude boter in blokjes gesneden
200 g bloem
175 g amandelpoeder
175 g suiker
1 eierdooier
Vulling:
3 dl room
1 eetlepel bloemsuiker
Zeste* van 1 citroen
zeste* van 1 limoen
2 eetlepels citroensap
Decoratie:
1 bakje aardbeien (1/2 kilo)
2 flinke eetlepels aardbeienconfituur zonder brokjes
2 eetlepels water
* zeste: geraspte schil
Doe alle ingrediënten (behalve de eierdooier) in een keukenrobot en pulseer tot je substantie bekomt die op broodkruim lijkt. Voeg er nu de eierdooier aan toe en laat de machine draaien tot je een zacht deeg bekomt.
Neem nu een lage taartvorm (met een losse bodem) en duw er het deeg in tot de hele vorm bedekt is met ongeveer een 1/2 cm deeg. Zorg dat het deeg wat boven de randen uitsteekt. Zet het deeg met de vorm een twintigtal minuutjes in de diepvriezer.
Als het deeg opgesteven is, mag je er bakpapier inleggen en daarop bakbonen gieten. Bak de bodem gedurende 20 minuutjes in een voorverwarmde oven van 190°. Haal de bodem uit de oven en verwijder het bakpapier en de bakbonen.
Hier ging het bij mij al gruwelijk verkeerd. Het deeg bleef aan het papier plakken, dus moest ik alles een beetje terug duwen. En dat was héét!
Zet de bodem terug in de oven en laat nog 10 minuutjes bakken totdat het een koekjeskleur heeft. Laat volledig afkoelen. Haal de bodem voorzichtig uit de vorm.
Hier ging het bij mij ook verkeerd, de bodem viel letterlijk in duigen.
Maar kom, we volharden in de boosheid. Klop de room op samen met de bloemsuiker. Als het slagroom goed stijf is, mag je er de zestes en het citroensap bijdoen. Zet ondertussen ook een steelpannetje op het vuur met daarin de confituur en de eetlepels water. Laat een 30-tal seconden opkoken terwijl je goed roert. Haal van het vuur.
Vul de taartbodem met de slagroom en versier met schijfjes aardbei. Neem een borsteltje en bestrijk de aardbeien met de verdunde confituur. That's it. Allez, zo moest het toch. De realiteit was effe anders, maar achteraf bekeken... ik denk niet dat die taart even lekker ging geweest zijn.
Hoe heb ik het opgelost?
Ik heb de gebroken bodem verkruimeld. In een patisseriering heb ik dan een lepel kruimels gedaan en die met de stamper van een vijzel goed aangestampt. Daarop heb ik de room gedaan en de ring verwijderd. Daarna mochten de aardbeien erop en de verdunde confituur. Het resultaat mocht er best wezen vond ik.
Je kan het ook in een schaal doen: eerst een laag kruimels, goed aanstampen met een lepel, dan een laag room en dan de aardbeitjes. Da's ook een mogelijkheid. Was goed meegevallen eigenlijk.
Elza D was toch content, denk ik. En mijn schoonfamilie ook, dat weet ik zeker.
Oh ja, en light was 't ook niet echt. ;-)
vrijdag 6 mei 2011
Mijn moeders wijsheden - deel (ik ben de tel kwijt)
Onlangs zat een van de kleinkinderen bij mijn ma en ze gaf haar kleindochter toch een zeer wijze raad. Het ging over toekomstige liefjes.
Ik zou het niet beter kunnen zeggen.
't Is niet omdat het schoon is vanbuiten dat er vanbinnen geen mankementjes aan kunnen zijn. En 't is ook niet omdat er vanbuiten een foutje aan is dat het vanbinnen ook zo is.
Ik zou het niet beter kunnen zeggen.
Gerookte zalmslaatje met pompelmoes
Soms moet je niet al te veel moeite doen om iets lekkers op tafel te zetten. Een paar goeie ingrediënten en 't is meteen al een feest. Gerookte zalm en pompelmoes, of grapefruit voor onze noorderburen, gaan perfect samen.
Wat heb je nodig voor 2?
1 zakje luie wijvensla (mesclun)
100 g gerookte zalm
100 g grijze garnaaltjes
1 grapefruit/pompelmoes
enkele takjes dille
1 el olijfolie
peper en fleur de sel
Verdeel de sla over de borden, schil de pompelmoes met een mes en snij er de partjes uit. Vang het sap op. Leg de pompelmoesstukjes kris kras over de borden. Doe hetzelfde met de gerookte zalm en de garnalen. Versnipper er de dille over en maak een vinaigrette van de olie en 2 el pompelmoessap. Kruid met peper en zout. Giet over de sla en versier met een takje dille. Serveer het slaatje met een lekker stuk krokant brood.
Veel moet het niet zijn, als 't maar lekker is.
Wat heb je nodig voor 2?
1 zakje luie wijvensla (mesclun)
100 g gerookte zalm
100 g grijze garnaaltjes
1 grapefruit/pompelmoes
enkele takjes dille
1 el olijfolie
peper en fleur de sel
Verdeel de sla over de borden, schil de pompelmoes met een mes en snij er de partjes uit. Vang het sap op. Leg de pompelmoesstukjes kris kras over de borden. Doe hetzelfde met de gerookte zalm en de garnalen. Versnipper er de dille over en maak een vinaigrette van de olie en 2 el pompelmoessap. Kruid met peper en zout. Giet over de sla en versier met een takje dille. Serveer het slaatje met een lekker stuk krokant brood.
Veel moet het niet zijn, als 't maar lekker is.
donderdag 5 mei 2011
Morgen maak ik 'iets light met aardbeien' voor Elza D.
XY, de nieuwe Sandro Veronesi
Op een wintermorgen worden drie inwoners van San Giuda, een afgelegen bergdorp in Noord-Italië, geconfronteerd met elf zwaar verminkte lichamen. Allemaal zijn ze op een verschillende manier gestorven, en raar genoeg op hetzelfde tijdstip. Niemand begrijpt wat er is gebeurd. Don Ermete, één van de drie getuigen wil zijn parochianen niet in de steek laten. Samen met Giovanna Gassion, een jonge psychiater probeert hij deze verloren, weerbarstige mensen te redden.
Je zou denken dat dit boeken een thriller is waar koortsachtig gezocht wordt naar het hoe, waarom en vooral wie het gedaan heeft. Niet bij XY. Het is een boek zoals ik er nog nooit een gelezen heb. Bevreemdend, boeiend, beklemmend... 't heeft het allemaal. Gek genoeg ligt de sterkte van dit boek niet in de woorden, maar in de stiltes. Het boek gaat vooral over hoe mensen omgaan met verlies, angst en vooral het niet begrijpen. Want sommige mensen zijn wel op een heel vreemde manier tot hun einde gekomen. Mensen hebben nood aan een verklaring, hoe absurd ook.
Zowel Don Ermete als Giovanna Gassion staan voor een onmogelijke taak om deze mensen te troosten en bij te staan. Maar zelf hebben ze ook hulp nodig. Giovanna is op de vlucht voor haar dominante moeder en haar ex (die trouwens meer weet over de manier waarop de mensen gestorven zijn). Don Ermete draagt een groot geheim met zich mee. Vooral in het laatste deel van het boek groeien ze meer naar elkaar toe, maar toch.
De manier waarop XY geschreven is, is echt opvallend. Het is toch wel een tour de force, vind ik. Don Ermete is een man van weinig woorden terwijl Giovanna eerder ratelt. Hij staat voor het geloof, zij voor de wetenschap. XY, man vrouw.
Knap.
Wie denkt dat Veronesi voortborduurt op zijn grootste succes 'Kalme Chaos' komt bedrogen uit. Dit boek is helemaal anders. En toch weer niet. Het gaat ook hier weer over verlies en hoe ermee om te gaan. XY doet mij veeleer denken aan Troje Brandt. Het enige boek waarvan ik werkelijk nachtmerries heb gehad. En da's geleden van toen ik een jaar of acht was, met de Rode Ridder. Ach.
't Is dus geen makkelijk boek, en absoluut niet voor iedereen. Daar ben ik zeker van. Maar als ik jou was, zou ik het toch maar proberen. Wie weet is het jouw ding wel.
Je zou denken dat dit boeken een thriller is waar koortsachtig gezocht wordt naar het hoe, waarom en vooral wie het gedaan heeft. Niet bij XY. Het is een boek zoals ik er nog nooit een gelezen heb. Bevreemdend, boeiend, beklemmend... 't heeft het allemaal. Gek genoeg ligt de sterkte van dit boek niet in de woorden, maar in de stiltes. Het boek gaat vooral over hoe mensen omgaan met verlies, angst en vooral het niet begrijpen. Want sommige mensen zijn wel op een heel vreemde manier tot hun einde gekomen. Mensen hebben nood aan een verklaring, hoe absurd ook.
Zowel Don Ermete als Giovanna Gassion staan voor een onmogelijke taak om deze mensen te troosten en bij te staan. Maar zelf hebben ze ook hulp nodig. Giovanna is op de vlucht voor haar dominante moeder en haar ex (die trouwens meer weet over de manier waarop de mensen gestorven zijn). Don Ermete draagt een groot geheim met zich mee. Vooral in het laatste deel van het boek groeien ze meer naar elkaar toe, maar toch.
De manier waarop XY geschreven is, is echt opvallend. Het is toch wel een tour de force, vind ik. Don Ermete is een man van weinig woorden terwijl Giovanna eerder ratelt. Hij staat voor het geloof, zij voor de wetenschap. XY, man vrouw.
Knap.
Wie denkt dat Veronesi voortborduurt op zijn grootste succes 'Kalme Chaos' komt bedrogen uit. Dit boek is helemaal anders. En toch weer niet. Het gaat ook hier weer over verlies en hoe ermee om te gaan. XY doet mij veeleer denken aan Troje Brandt. Het enige boek waarvan ik werkelijk nachtmerries heb gehad. En da's geleden van toen ik een jaar of acht was, met de Rode Ridder. Ach.
't Is dus geen makkelijk boek, en absoluut niet voor iedereen. Daar ben ik zeker van. Maar als ik jou was, zou ik het toch maar proberen. Wie weet is het jouw ding wel.
woensdag 4 mei 2011
Jonathan Jeremiah de nieuwe...
... Neal Diamond, vind ik. Of toch iets in dat genre. Een goeie stem, een akoestische gitaar, af en toe eens een viool. Maar meer niet. Geen special effects, geen synthesizers. Niets van dat alles. Alleen de essentie.
Ik had zijn eerste hit al eens hier gepost, Happiness heette dat. 't Was bij mij direct van yes! Die heeft iets. En nu ik zijn cd al een paar keer beluisterd heb, vind ik dat nog meer. Daar zitten toch een paar heel sterke nummers tussen. If you only, Lost, Happiness,... 't is een plaat die echt af is en die heel veel mensen leuk zullen vinden.
Pas op, 't is geen olijk vrolijk plaatje, maar zacht en teder, en gelukkig verre van zeemzoet.
Hier hoor je de man akoestisch aan het werk.
We gaan er nog van horen.
Ik had zijn eerste hit al eens hier gepost, Happiness heette dat. 't Was bij mij direct van yes! Die heeft iets. En nu ik zijn cd al een paar keer beluisterd heb, vind ik dat nog meer. Daar zitten toch een paar heel sterke nummers tussen. If you only, Lost, Happiness,... 't is een plaat die echt af is en die heel veel mensen leuk zullen vinden.
Pas op, 't is geen olijk vrolijk plaatje, maar zacht en teder, en gelukkig verre van zeemzoet.
Hier hoor je de man akoestisch aan het werk.
We gaan er nog van horen.
Had goesting in een echte chili con carne
Met vlees dus. Ik gebruik wel geen gehakt maar rundstoofvlees dat ik superfijn snijd. Wij eten daar altijd wat guacamole bij, zure room, cheddarkaas en tortilla's (Mexicaanse pannenkoekjes). En een glaasje wijn. Ah ja.
Wat mag daar allemaal in?
600 g rundstoofvlees
1 ui (fijngehakt)
2 teentjes look (fijngehakt)
1 chilipeper (fijngehakt en ontpit)
3 tomaten (in blokjes gesneden)
1 blik tomatenblokjes (400 g)
1 grote lepel tomatenpuree
1/2 glas rode wijn (optioneel)
1 blik rode bonen (400 g)
1 klein blikje maiskorrels (100 g)
1/2 kl chilipoeder
1 kl paprikapoeder
1/2 à 1 kl gemalen komijn
1 kl oregano
peper en zout
olijfolie
Voor erbij: cheddar, zure room en guacamole, versnipperde koriander en de pannenkoekjes
Neem het stoofvlees en snij het met een scherp mes heel heel fijn. Zet een kookpot met dikke bodem op het vuur en doe er wat olijfolie in. Fruit er de ui, look en pepertje in. Doe er het vlees bij en bak tot het vlees volledig grijs ziet. Doe er de wijn bij, laat eventjes doorkoken tot de alcohol verdwenen is (tot het niet meer ruikt). Nu mogen er de tomaten (verse, blik en puree) bij. Roer goed. Je mag nu kruiden met de chilipoeder, komijn, paprikapoeder, oregano, peper en zout. Zet het deksel op de pot, verlaag het vuur en laat de chili op een zacht vuurtje sudderen gedurende 30-45 minuten. Mocht het te droog worden, mag je er altijd een beetje water bijdoen. Doe er op het laatst de bonen en de maïs bij, laat nog 5 minuutjes meesudderen en 't is klaar!
Serveer de chili met wat geraspte cheddar, een lepel zure room, wat guacamole en een paar pannenkoekjes. Lekkerrrrrr!
Wat mag daar allemaal in?
600 g rundstoofvlees
1 ui (fijngehakt)
2 teentjes look (fijngehakt)
1 chilipeper (fijngehakt en ontpit)
3 tomaten (in blokjes gesneden)
1 blik tomatenblokjes (400 g)
1 grote lepel tomatenpuree
1/2 glas rode wijn (optioneel)
1 blik rode bonen (400 g)
1 klein blikje maiskorrels (100 g)
1/2 kl chilipoeder
1 kl paprikapoeder
1/2 à 1 kl gemalen komijn
1 kl oregano
peper en zout
olijfolie
Voor erbij: cheddar, zure room en guacamole, versnipperde koriander en de pannenkoekjes
Neem het stoofvlees en snij het met een scherp mes heel heel fijn. Zet een kookpot met dikke bodem op het vuur en doe er wat olijfolie in. Fruit er de ui, look en pepertje in. Doe er het vlees bij en bak tot het vlees volledig grijs ziet. Doe er de wijn bij, laat eventjes doorkoken tot de alcohol verdwenen is (tot het niet meer ruikt). Nu mogen er de tomaten (verse, blik en puree) bij. Roer goed. Je mag nu kruiden met de chilipoeder, komijn, paprikapoeder, oregano, peper en zout. Zet het deksel op de pot, verlaag het vuur en laat de chili op een zacht vuurtje sudderen gedurende 30-45 minuten. Mocht het te droog worden, mag je er altijd een beetje water bijdoen. Doe er op het laatst de bonen en de maïs bij, laat nog 5 minuutjes meesudderen en 't is klaar!
Serveer de chili met wat geraspte cheddar, een lepel zure room, wat guacamole en een paar pannenkoekjes. Lekkerrrrrr!
Abonneren op:
Posts (Atom)