donderdag 21 november 2013

Kip-teriyaki slaatje met mango en waterkers

Het heeft heel wat voeten in de aarde gehad vooraleer ik weer kon bloggen. Nu ik alleen woon, is het toch allemaal niet zo evident meer. Ik heb dubbel werk en ik kook gewoon minder voor mezelf. Voor mij is koken een manier om te laten zien dat ik mijn disgenoten graag zie. Ik steek daar mijn hart en ziel in. En voor mezelf koken, tja het is toch hetzelfde niet.

kipslaatje

Toen ik op een blauwe maandagmorgen zielig naar mijn eenzame boterham (ik overdrijf nu echt wel hoor) zat te staren, ging de deurbel. Het was postbode. Met een potig pakket (en helaas ook nog een hoop facturen). De afzender? Le Creuset.  Toink! Ik kreeg zomaar een grillpan! Of ik niet mee wou doen aan hun Facebook wedstrijd ... Euh, voor een Le Creuset grillpan wil ik wel meer doen dan dat. Zo principieel ben ik nu ook weer niet. Trouwens, ge moogt ook voor mij stemmen (gewoon mijn foto aanklikken en 'liken' - je maakt dan zelf ook kans op de grillpan), misschien heb wij eindelijk eens geluk bij een wedstrijd. Ik wil ook wel eens rond mijn tafel dansen van plezier, het is heel erg lang geleden. (Een fijn staaltje van emotionele chantage zowaar). 

creuset

Dus ikke aan de slag met een kipfilet, wat waterkers en mango. Zelfs op mijn eentje heeft het verschrikkelijk gesmaakt. Wat moet dat dan niet zijn als je dat voor iemand maakt die je graag ziet? 

Kom jong, doe je gesponsorde schort aan, en we gaan eraan beginnen!

Wat heb je nodig... voor twee? 

2 kipfilets
1 el teriyakisaus
2 bosjes waterkers (of 1 grote)
1 bosje radijsjes
20 blaadjes munt
1 klein bosje verse koriander
1 mango
1 el roze peperkorrels
1/2 chili
1 limoen
1 el koolzaadolie 
zwarte peper - geen zout (werkt echt niet)


Zet de grillpan op het vuur en laat heel gestadig opwarmen (dus eerst op een laag vuur, daarna wat hoger en na een minuutje of vier op het hoogste vuur). 

Smeer de kipfilets in met de teriyakisaus (mijne kwam van Oxfam). Laat 3-4 minuutjes intrekken. 

Doe een beetje olie in de pan en leg er de kip in. Rooster aan beide kanten tot de kip gaar is. 

Was de waterkers, hak de verse koriander heel grof en de chili fijn, schil de mango en snijd het vruchtvlees in blokjes, snijd de radijsjes in flinterdunne plakjes. Verdeel alles over de borden. Besprenkel met de olie en werk af met wat limoensap (en eventueel wat rasp). Strooi er de roze peperkorrels over en kruid af met wat zwarte peper. Geen zout dus, past er niet bij. 

Laat de kipfilets wat rusten en snij in reepjes. Verdeel over de salade en serveer meteen met wat brood of rijst. 

Smakelijk!



Zielige Ann die dringend een stem nodig heeft want ik wil ook wel eens iets winnen. Naast die grillpan natuurlijk. Die krijgen ze niet meer terug, dat ziede van hier!







zondag 20 oktober 2013

Over rode ajuinsoep met Aged Pale van Petrus en zo.

Rood is het thema van vandaag. Rood omdat ik soep gemaakt heb van onder andere rode ajuin, maar ook omdat ik gisteren een schitterend toneelstuk gezien heb met dezelfde titel. Wat een prachtprestatie van Wim Opbrouck, intens geacteerd, onderhoudend én leerzaam. Hij speelt de schilder Rothko op zo'n meesterlijke manier dat je meteen zin hebt om meer van die man te weten. Heb er ongelooflijk van genoten. Ga zeker eens kijken als je kan.

Ook meesterlijk is mijn soepje van vandaag. Had daar nu eens echt zin in, in soep. Was vandaag met de hondjes gaan wandelen in Het Vinne in Zoutleeuw. Het was daar heerlijk rustig en Bertje vond het zooooooo mooi dat hij pardoes in het Vinne gedoken is. Fin soit. Ik heb nu een blije, maar toch wel lichtjes stinkende hond. Hij vliegt straks in bad, dat zal hij zo plezant niet vinden.

Maar nu die soep. Die is heerlijk. Lekker. Zalig. Ik heb als speciaal ingrediënt een Aged Pale gebruikt, een biertje dat sterk doet denken aan gueuze. Dus dat kan je zeker ook gebruiken, of witte wijn. Kom laarzen uit, we gaan eraan beginnen!

ajuinsoep

Wat heb je nodig voor een grote kom soep? 


6 rode uien
2 witte uien
3 sjalotten
1 wit van prei
1 handvol verse salie
6-8 teentjes look
1 flinke klont boter
3 el olijfolie
15 cl aged pale of gueuze
2 liter groentenbouillon
peper en zout

Pel de uien, slajotten en de look en snijd grof. Was de prei en snijd grof. Hak de salie grof

Doe de boter en olijfolie in de kookpot. Doe er alle gesneden groenten en salie bij en laat 30 minuutjes op een heel zacht vuurtje garen (deksel op de pot). De ajuin mag niet bruinen, dus vergeet niet van af en toe te roeren.

Giet er het bier bij, kruid goed met zwarte peper en zout en laat nog eens 15 minuutjes verder sudderen.

Overgiet met de bouillon en laat nog eens 15 minuutjes (minstens) rustig verder pruttelen. Hoe meer tijd ze krijgt, hoe lekkerder ze wordt.

Proef, en kruid eventueel nog een beetje bij.

Smakelijk!


Ann

(De mok is van Serax).




vrijdag 4 oktober 2013

Chocoladetaart met speculoos

Dit is het laatste recept uit het nieuwste kookboek van Pascale Naessens. Het is eigenlijk een chocolademousse met een bodem van speculoos. Een echte taart is het niet, maar eerder iets zoals een tiramisu. Je kan het dus niet snijden of uit de vorm halen, hou daar dus rekening mee. Eigenlijk kan dit ook in mooie potjes geserveerd worden. Het is maar waar je zin in hebt! Fin, doe je schort maar aan, we beginnen eraan! Olé!


chocoladetaartPN


Wat heb je nodig? 

250 g speculooskoekjes
75 g gesmolten boter
5 eieren
300 g zwarte chocolade
chocoladeschilfers

Verkruimel de koekjes tot ze heel erg fijn zijn (met bijvoorbeeld een keukenrobot). Giet er de gesmolten (niet gebruind!!!) over en meng goed.

Neem een mooie schaal en bedek de bodem met de speculoosmassa. Druk goed aan.

Smelt de chocolade au bain-marie en laat wat afkoelen (chocolade mag echt niet heet worden).

Splits de eieren.

Roer de eierdooiers onder de chocolade (deze wordt wat vaster, dus geen paniek).

Klopt het eiwit heel stijf (doe er eventueel een snufje zout bij).

Meng voorzichtig het eiwit onder de chocolade tot je een echte chocolademousse hebt.

Verdeel de mousse over de speculoosbodem en besprenkel met de chocoladeschilfers. Laat een uurtje opstijven. Serveer.

Smakelijk!



Ann


vrijdag 27 september 2013

De absolute klassieker: tomatensoep met balletjes

Het kan je soms zo overvallen, zin in iets. Bij mij was het tomatensoep met balletjes. Dat was lang geleden dat ik dat nog eens gemaakt had. En ik had toevallig nog een hoop soeptomaten en wortelen die dringend moesten verwerkt worden, het ideale moment dus. Toen stelde ik op Facebook de vraag: bloggen? Aan de reacties te zien zaten jullie echt wel op een recept te wachten. Dat overviel me eerlijk gezegd een beetje. Want 't is mijn recept niet, maar dat van een toen nog piepjonge Jeroen Meus. De basis heb ik niet veranderd, maar wel de hoeveelheden. Wat denk je, gaan we eraan beginnen?

tomatensoepmetballetjes

Wat heb je nodig? 

1 klont boter
1 grote ui of 2 kleinere
2-3 groene selderstengels
1 potige wortel
2 teentjes look
2 laurierblaadjes
5-6 takjes verse tijm (belangrijk)
1,2 tot 1 1/2 kilo tomaten
1 klein potje tomatenpuree (dubbel tomatenconcentraat 70 g)
1 1/2 liter kippenbouillon*
peper en zout

300 g gemengd en gekruid gehakt (varken-rund)**
1 ei
1 flinke eetlepel broodkruim (chapelure)


Snijd de ui, selder, look en wortel grof. 

Doe een klont boter in een hoge kookpot en stoof er de ui in glazig samen met de look. Doe er na 2-3 minuten de wortel en selder bij. Ook de laurier mag er bij. Roer regelmatig en laat zo'n 8 minuten op een zacht vuurtje garen. 

Doe er de tomatenpuree bij en laat een minuutje meebakken (da's om die wrange smaak te vermijden). 

Haal de laurier uit de kookpot maar gooi hem niet weg. 

Snijd de tomaten grof en doe bij de rest, roer goed om en laat 5 minuutjes meesudderen. 

Overgiet met de kippenbouillon. 

Doe de tijm en de laurier in zo'n thee filterzakje en doe bij de soep. Het mag er ook gewoon zo in, maar met zo'n filterzakje heb je die er meteen weer uitgevist als je de soep wil mixen. 

Laat de soep zo'n 25 minuten zachtjes koken. 

Meng ondertussen het gehakt met het ei en de broodkruim en rol er balletjes zo groot als een knikker van. 

Haal het theezakje uit de soep en mix de soep heel grondig tot ze fluweelzacht is. 

Zet de soep terug op het vuur en doe er geleidelijk aan de balletjes bij. Als de balletjes komen bovendrijven, zijn ze gaar. Laat de soep nog zeker een minuutje of 10 pruttelen op een heel laag vuurtje. Het is belangrijk dat je de balletjes in de soep gaart want ze geven op hun beurt ook nog veel smaak af aan de soep. 

Proef en kruid bij met peper en zout. 

Als je kan, laat ze zeker nog een uurtje staan vooraleer je ze serveert zodat alle smaken tot hun recht komen. 

Smakelijk!


Ann


*Ik heb hier echte kippenbouillon gebruikt, maar anders neem je gewoon 1 1/2 liter water en 1 1/2 kippenbouillonblokje. Niet meer!!! Die blokjes zijn vaak veel te overheersend van smaak waardoor de subtiele tomatensmaak niet tot zijn recht kan komen. 

**Ik vermijd kalfsgehakt, en al zeker geen kippengehakt. Het past gewoon niet bij deze soep. Rund-varken is de ideale combinatie voor tomatensoep met ballekes. 




donderdag 19 september 2013

Heerlijk lichte kabeljauw uit de oven

Zoals ik in mijn vorige blogpost beloofd had, ben hier opnieuw met een eenvoudig gerecht van Pascale Naessens. Ik heb het ondertussen al verschillende keren gemaakt en telkens weer is het een schot in de roos. Zo belachelijk eenvoudig, ik kan het zelfs zo makkelijk niet bedenken. Er komt geen vet aan te pas, alleen 5 ingrediënten. Zo simpel én lekker kan het leven zijn.

kabeljauw


Wat heb je nodig voor 2? 

2 kabeljauwfilets
3-4 tomaten
3 el sojasaus
3 el niet al te straffe mosterd
zwarte peper


Verwarm de oven voor op 180°.

Snijd de tomaten in plakjes en leg ze dakpansgewijs in een vuurvaste schotel. Kruid met zwarte peper.

Meng de sojasaus met de mosterd.

Leg de kabeljauwfilets op de tomaten en schep er het sausje over.

Zet 15-20 minuten in de oven en 't is klaar!


Smakelijk!

Ann





vrijdag 13 september 2013

Hier zijn we weer!!!!

Het heeft wat voeten in de aarde gehad maar het is er eindelijk van gekomen: nog eens een blogpost. Ik moest al bijna nadenken hoe het nog moest. Fin, ik ben eergisteren naar de persvoorstelling geweest van het nieuwe kookboek van Pascale Naessens (Puur Genieten 2) én de lancering van haar Pure ovenschotellijn in samenwerking met Serax.

boek

Ik heb hier al vaker recepten van haar gepost en eerlijk is eerlijk, ze zijn echt wel lekker. Supereenvoudig, gezond én meestal snel klaar. En met haar nieuwe boek is het niet anders. Wederom veel recepten, heel veel uitleg over hoe je gezond kan eten en vooral genieten. Ik had wel de indruk dat er verschillende recepten in voorkwamen die al in haar eerdere boeken stonden.


pascale2

Tijdens de persvoorstelling werden er hapjes uit haar boek geserveerd en eentje viel mij echt op door zijn eenvoud én aparte smaak. Het was knolselder met witlof en garnaaltjes. Zo lekker zeg! Het mag je dan ook niet verwonderen dat dit gerecht mijn eerste blogpost is na veel te lange tijd. Het is de bedoeling dat ik er nog enkele recepten uit ga posten. Volgende week dus.

Fin, zijn jullie klaar voor een nieuw recept? Bind jullie schorten voor en we beginnen eraan!

witlofgarnalen

Wat heb je nodig voor twee personen? 

300 g knolselder
3 stronken witloof
150 grijze garnalen
1 handvol gegrilde hazelnoten
hazelnootolie
olijfolie
zwarte peper en zout

Schil de knolselder, snijd in plakken van 1 cm en vervolgens in blokjes van 1 cm. Stoof ze al roerend gaar in olijfolie. Snijd ondertussen het witloof in reepjes en voeg bij de gare knolselder. Stoof verder tot het witloof geslonken is. Kruid met peper en zout. Schep op de borden en verdeel er de garnalen en de hazelnoten over. Werk af met wat hazelnootolie.


Smakelijk!


Ann

Voor de mensen die op zoek zijn naar een mooie ovenschotel ... dit zijn ze.

ovenschotels2




vrijdag 9 augustus 2013

Salade folle à la Grècque.

Ik hou echt van een salade waarbij warm en koud gecombineerd wordt. De zoute gebakken halloumi gaat perfect samen met de lichtzure ajuin, de hete chili en de kruidige salade. Ik had een variant van deze salade gezien op de BBC, maar ik had niet alle ingrediënten in huis en heb er dan maar mijn eigen versie van gemaakt. En ik heb niets gemist, integendeel. De mijne is iets eenvoudiger, en dat hebben we graag hé. Wat denk je? Gaan we eraan beginnen?


halloumislaatje


Wat heb je nodig voor 2? 

1 pak halloumi (225 g)
2 handen ruccola
1 bosje koriander
1 bosje munt
1 kleine rode ui
1 lange rode chilipeper (fijngehakt)
10-15 kerstomaatjes
150 g boontjes
1 blik kikkererwten (240 g)
2 + 1 el citroensap
3 + 1 el olijfolie extra vergine
peper en fleur de sel

Pel de ajuin en snijd in flinterdunne schijfjes (ik doe dat met een mandoline).

Doe in een kom 2 el citroensap en 3 el olijfolie, kruid met peper en zout en meng goed met de schijfjes ajuin. Laat 15 minuutjes staan.

Snijd de kerstomaatjes in vier en doe in een kom. Was en droog de ruccola en doe bij de tomaatjes. Hak de koriander en munt grof en meng onder de ruccola.

Kuis de boontjes en kook ze gedurende 4 minuutjes in licht gezouten water. Giet af en schrik onder koud water.

Zet opnieuw water op en doe hierin de afgegoten kikkererwtjes en warm gedurende 1 minuutje op. Giet af.

Zet een anti-kleefpan op het vuur en warm de resterende olijfolie hierin op. Snijd de halloumi in plakjes van een kleine cm en bak in de olie tot elke kant goudbruin ziet.

Verdeel de sla over de borden, dresseer met de boontjes, kikkererwten, ajuin, chili en halloumi. Werk af met een straaltje olijfolie, citroensap, peper en zout. Serveer meteen.

Smakelijk!


Ann



dinsdag 6 augustus 2013

Toppertje: exotische curry met scampi's.

Nog nooit voorgehad dat ik bij het fijnstampen van specerijen zo in de wolken was van de heerlijke geur die daarbij vrijkwam. Ik wist meteen dat dit een echt toprecept was. Jammer genoeg moest ik laat werken gisteren en kon ik pas om 21 u beginnen met koken, met als gevolg een iets mindere foto, maar je ziet wat je moet zien: dat het lekker is! Dit recept is ideaal om je disgenoten te verbluffen met je (onbestaande) kookkunsten. Kom, waar is je schort?  We beginnen eraan!


prawncurry


Wat heb je nodig voor 4? 

650 g scampi's (mogen klein formaat zijn)
1 el witte wijnazijn
2 tl kurkuma
snuf zout

12 zwarte peperbollen
1 el korianderbolletjes
1 tl venkelzaad

2 el plantaardige olie (arachide of zoiets, geen olijf)
1 ajuin
1 tomaat
4 teentjes look
3 cm gember
400 ml kokosmelk (blik)
1 limoen (sap)
1 grote chilipeper
bosje verse koriander


Pel de scampi's en haal er het darmkanaal uit. Meng met de witte wijnazijn, kurkuma en het zout. Zet 20 minuutjes in de koelkast.

Doe de peper-,  korianderbollen en venkelzaadjes in een vijzel en stamp zeer fijn. Doe in een potje. Pel de look, schil de gember, snijd alles in blokjes en stamp in de vijzel tot een pasta.

Pel de ajuin en snijd in blokjes.

Doe de olie in een anti-kleefpan en bak (op een matig vuur) gedurende 8 minuten de ajuin tot hij lichtjes bruin ziet.

Snij de tomaat in blokjes en doe bij de ajuin. Laat 3 minuten meesudderen.

Nu mag er de look en gemberpasta bij en laat 1 minuutje meebakken. Doe er nu de gestampte specerijen bij. Roer alles goed.

Nu mogen de scampi's erbij, laat 3-4 minuutjes meebakken (niet langer anders worden ze taai). Roer er als laatste de kokosmelk en het limoensap eronder. Haal van het vuur.

Werk af met de fijngehakte chilipeper en de verse koriander.

Lekker met rijst! Ik gebruik hiervoor altijd Tilda rijst die ik bij de Indiër haal.

Smakelijk!


Ann


vrijdag 2 augustus 2013

Bangelijk courgetteslaatje met ricotta

Dit is nu echt een slaatje dat ontstaan is dankzij een bijeenraapsel van ingrediënten die ergens verloren geraakt waren in mijn koelkast. Allez, 't is te zeggen, ik had nog ricotta staan die dringend op moest, en mijn courgettes groeien gelijk de beesten. Fin, 't was het moment om te oogsten. En met een zeer aangenaam resultaat, als ik het zelf mag zeggen. Dit slaatje is eerder een bijgerecht, wij hebben het samen met een slaatje van mozzarella, perzik, basilicum en parmaham gegeten. Ook heel erg lekkah! Kom, we gaan eraan beginnen!


zucchini ricotta salad


Wat heb je nodig ?


1 à 2 courgettes (mogen ook groene zijn)
250 g ricotta
2 el pompoenpitten (pijnboom gaan ook)
2 el fijngehakte munt
2 el fijngehakte basilicum
3 el zeer goeie extra vergine olijfolie
1 el goeie azijn (witte wijn of frambozen)
fleur de sel en zwarte peper van de molen
enkele blaadjes basicilum


Snijd de courgettes met een dunschiller in repen. Doe in een kom. Maak een vingaigrette van de olijfolie, azijn, 1 el basilicum, peper en zout en meng onder courgettelinten. Zet 10 minuten weg.

Doe de pitten in een pannetje en laat ze gedurende 2 minuten bruin worden. Zet weg.

Roer de rest van de basilicum en munt onder de ricotta. Doe dit gedurende minstens 2-3 minuutjes zodat de ricotta mooi romig wordt. Kruid met peper en zout.

Strooi de pitjes over de courgettes, en schep hier en daar een lepel ricotta op de linten. Serveer met nog enkele blaadjes basilicum.

Smakelijk!


Ann


Het schoon kommetje en het slabestek komen zoals zo vaak van Serax.


maandag 29 juli 2013

De zomer is een feest met deze kersentaart!

Lang geleden hé, dat ik hier nog eens een dessertje geblogd heb? Dit recept (van BBC Good Food) is echt een aanrader en zo makkelijk om te maken! Ik heb een mix gebruikt van kersen en krieken, maar als je niet van zuur houdt, laat die krieken dan maar voor het bier.

kersentaart

De oogst van mijn kriekenboompje was redelijk uitbundig en het staat er nog maar twee jaar. Mijn kersenboompjes staan er even lang, maar daar had ik er misschien een 30 tal. Ik vind krieken lekkerder dan kersen eigenlijk, sappiger en meer smaak. Maar kom, genoeg geleuterd, we gaan eraan beginnen!


krieken


Wat heb je nodig voor 4? 

140 g zelfrijzende bloem
1/2 tl kaneel
50 g rietsuiker
1 ei
4 el melk
85 g gesmolten boter
250 g kersen + 100 g krieken (of 350 g kersen)

Voor de crumble: 

35 g bloem
1/4 tl kaneel
35 g rietsuiker
35 g koude boter

Bloemsuiker

Verwarm de oven voor op 170°. 

Zeef de zelfrijzende bloem in een kom en roer er de kaneel en rietsuiker onder. Breek het ei in een kommetje en klop los met de melk. 

Doe een kuiltje in de gemengde bloem en giet er het eiermengsel en de gesmolten (maar niet gebruinde!!!!) boter bij. Meng 1 minuutje tot alle klonters zijn verdwenen. 

Vet een ronde cakevorm in van maximaal 20 cm doorsnede en doe hierin het deeg. 

Ontpit de kersen (en de krieken) en verdeel ze over het deeg en druk lichtjes aan. 

Doe de bloem voor de crumble, de kaneel, rietsuiker en boter in een kommetje en wrijf alles door elkaar met je vingers tot je kruimels hebt. Verdeel over de kersen. 

Zet de cake in de oven gedurende 30-35 minuten (kan wat langer duren). Check met een satéprikker of de cake gaar is. Wacht 10 minuutjes om te ontvormen. 

Smakelijk!

Ann


cherry cake



woensdag 24 juli 2013

Zalige courgettepasta uit Abruzzo.

Ik heb deze pasta al een paar keer gemaakt sedert ik terug ben uit Italië. Het is een typisch streekgerecht, ideaal om mezelf heel eventjes weer naar ginder terug te transporteren. Al is het maar voor 20 minuutjes.

Als er 2 dingen kenmerkend zijn voor deze streek dan is het wel: traag en eenvoudig. Alles wordt daar heel erg traag gegaard én er wordt met weinig ingrediënten gewerkt. Een van de redenen waarom ze alles traag laten garen (zeker de groenten) is omdat de olijfolie dan niet té warm wordt en zo niet giftig kan worden. Giftig is misschien een groot woord, maar olijfolie op lage temperatuur is gewoon veel gezonder. Fin, 't is tijd om eraan te beginnen!


courgette pasta

Wat heb je nodig? 

enkele draadjes saffraan (optioneel)*
4 el olijfolie
3-4 teentjes look
2 courgettes (ik heb 1 gele en 1 groene genomen)
3 lente-uitjes
2 el fijngehakte dille
2 eierdooiers
peper en zout

Pasta


Doe de saffraandraadjes in een droge pan en warm op, wanneer de saffraan begint te ruiken mag je ze in een potje doen. Zet weg.

Snijd de courgette in flinterdunne plakjes (1 mm) met een mandoline of in een keukenrobot.

Pel de look en druk plat met een groot mes.

Doe de olijfolie in de pan en leg er de look in. Laat op een heel matig vuur sudderen tot de look glazig ziet (zeker 8 minuten).

De courgettes mogen nu bij de look. Meng goed en laat onder een deksel garen gedurende 20 minuten. Roer af en toe.

Kook ondertussen de pasta in flink gezouten water volgens de instructies op de verpakking.

Snijd de lente-uitjes fijn en doe samen met de dille bij de courgettes.

Doe de eierdooiers in een kommetje en klop los met een kloppertje samen met de saffraan. Doe 1 sauslepel van het pastakookvocht bij de eierdooier  en klop goed, doe er een tweede sauslepel bij terwijl je blijft kloppen. Nog een derde en 't is klaar.

Haal de courgettes van het vuur en roer er de eierdooiers onder. Goed mengen. Kruid met peper en zout.

Giet de pasta af en doe meteen bij de courgettes. Opnieuw goed mengen.

Serveer meteen.


Smakelijk!


Ann

*Saffraan is het rode goud van de Abruzzen. De saffraan wordt gekweekt in en rond het dorpje Navelli op zo'n 30 km van L'Aquila. Ik ben er zelf niet geweest, maar de volgende keer ga ik zeker. Een fan van saffraan ga ik nooit worden, maar hier past het wonderwel bij, dus als je het in huis hebt zeker gebruiken.

Recept komt deels van Catherine.

** op de foto zie je ook nog wat fijngesneden courgettebloem. Da's gewoon voor de sier zenne. :)

zondag 21 juli 2013

Het lelijke champignonnekes pasta'ken.

Geef toe, het ziet er niet uit en daarom heb ik lang getwijfeld of ik het wel zou bloggen. Maar 't is gewoon lekker. Subtiel, dat wel, maar lekker. Ik had volkorenpasta genomen en dat zou ik nu niet meer doen omdat de smaak vrij overheerst. Maar ook nu weer heb je weinig ingrediënten nodig om te scoren. Wa peinsde? Gaan we eraan beginnen?

champignonpasta

Wat heb je nodig?

1 bakje kastanjechampignons of gemengde
1 grote wortel
3-4 teentjes look
1 el fijngehakte rozemarijn
2 tl fijngehakte verse tijm
peper en zout
peterselie (fijngehakt)
3 el olijfolie

pasta

Kook de pasta volgens de instructies op de verpakking in gezouten water.

Borstel de champignons schoon en hak de ene helft in plakjes en de andere helft in fijne stukjes. Schil de wortel en snij in brunoise (piepkleine blokjes). Pel de look en druk plat met een groot mes.

Zet een pan op een matig vuur en warm er de olijfolie in op samen met de look. Kruid nu reeds gul met peper en zout. Doe er na 3-4 minuutjes de wortel bij en laat 5 minuutjes traag meegaren. Doe er nu de champignons bij en zet het vuur wat hoger. De  rozemarijn en de tijm mogen er ook bij.

Bak de champignons gaar (doe er eventueel nog wat olijfolie bij) en doe er op het einde een 4-5 eetlepels kookvocht van de pasta bij (dit maakt het wat romiger) en de peterselie. Peterselie staat niet op de foto, stomweg vergeten!

Giet de pasta af en doe bij de saus. Meng goed en serveer.


Smakelijk!


Ann


donderdag 18 juli 2013

Eenvoudig maar toch heel bijzonder.

Je hebt het al gelezen, ik ben in Abruzzo met mijn gat in de boter gevallen. Niet alleen qua omgeving, weer, sfeer maar ook qua food. Want Catherine is namelijk een professional en dat heb ik geweten. Amai, heb ik daar lekker gegeten zeg. Eenvoudige en eigenlijk ook heel goedkope keuken, maar dan wel van topkwaliteit. Een van de dessertjes waar ze altijd mee scoorde was deze. Zo belachelijk simpel, niet te doen, maar hmmmmmmm ... je moet het zeker eens proberen. Kom, we beginnen eraan!

sinaasappeldessert

Wat heb je nodig ?

Enkele sinaasappels van goede kwaliteit
2-3 el extra-vergine olijfolie van goede kwaliteit
10 blaadjes basilicum
1 snuf fleur de sel of maldonzout (geen gewoon keukenzout)


Snijd met een mes de boven- en onderkant van de appelsien tot je het vruchtvlees ziet. Zet de sinaasappel op de snijkant en snijd dan met een mes de rest van de schil af door van boven naar beneden te snijden. Zorg dat je geen wit meer hebt want dat smaakt bitter.

Snijd het vruchtvlees in plakjes en verdeel over een mooie schaal. Besprenkel met de olijfolie en de blaadjes basilicum en zet op tafel. Doe er pas op het laatste moment de fleur de sel over.

Zo simpel is dat!


Ciao en smakelijk!

Ann


woensdag 17 juli 2013

L'Aquila, een Italiaanse tragedie.

L'Aquila was tot 6 april 2009 het kloppende hart van Abruzzo. Je kan het heel goed vergelijken met Leuven. Qua grootte, aantal inwoners, bedrijvigheid én het was/is een universiteitsstad. Prachtige gebouwen, leuke gezellige straatjes, veel toffe winkeltjes, welig tierend toerisme. Leuven dus.

pleinlaquila

En dan die aardbeving. 305 (sommige bronnen spreken van 297) mensen lieten het leven, waarvan meer dan 50 studenten. Mijn vrienden raadden het me enerzijds af om L'Aquila te bezoeken, maar anderzijds vonden ze dat ik moest gaan.

alpinilaquila

Het eerste wat je in de hermetisch afgesloten stad ziet, zijn de Alpini. Een militaire divisie die instaat voor de bewaking van het zo goed als volledig verlaten L'Aquila.

alpinicontrole

Zij controleerden elk voertuig dat L'Aquila wou binnenrijden (voertuigen van bouwvakkers en de weinige inwoners). Enkel de hoofdstraat was open voor het publiek (een smallere versie van de Bondgenotenlaan).

stellingenhoek

Eigenlijk staan zo goed als alle huizen nog rechtop in L'Aquila, maar daarmee is dan ook alles gezegd. Alle huizen staan bol, schots en scheef. Nu is alles, maar echt alles volledig gestut en dat geeft een op zijn zachtst gezegd een bevreemdend gevoel.

laquilastellingen

Als je in de stad rondloopt proef je vrijwel meteen het betonstof in je mond. Wat een verschrikking moet dat hier geweest zijn. Overal zijn ze wel aan het heropbouwen en het restaureren/renoveren, maar er is nog heel veel werk. Dat gaat zeker nog een jaar of 10 duren voor deze stad weer in zijn oude glorie is hersteld.

bedelaar

De (verborgen) armoede moet er dan ook groot zijn. Huis kwijt, alles kwijt. Je wilt het niet meemaken. Maar de Italianen zijn een fier volkje en het eerste winkeltje dat opnieuw openging was dan ook het meest gekende. "Fratelli Nurzia" is een begrip in Italië met zijn artisanale chocolade nougat.

fratelli

Van de misschien wel duizend winkeltjes in de binnenstad zijn er misschien nu nog 10 open. Maximaal. Buiten L'Aquila hebben ze wel nieuwe winkelcentra gebouwd met de gebruikelijke H&M, Kruidvat, en andere brol. Bye bye authenticiteit.

hondlaquila

Het erge is dat de beschikbare winkelruimtes in L'Aquila stad aan woekerprijzen worden aangeboden. Hallucinant eigenlijk. De winkeltjes die nu open zijn, zijn van handelaren die het pand al bezaten, anders is het niet mogelijk om opnieuw te beginnen.

De mensen zelf wonen nu in snel gebouwde woonkazernes net buiten de stad. Niet ideaal op lange termijn, denk ik.

oudnieuw

Links op de foto zie je een 'voorstadje', rechts de noodwoningen.

alpiniclose

Enfin, de Alpini waren vriendelijke gasten, da's ook al veel. En gelukkig zijn de fenomenale landschappen hetzelfde gebleven.

abruzzo9


Ciao!

Ann

dinsdag 16 juli 2013

Sulmona, waar de confetti niet van papier is.

Wist je dat bijna alle doopsuiker uit Italië komt? En welbepaald uit één plaats? Sulmona heet de stad en deze ligt, zoals je al kan vermoeden in Abruzzo. Sulmona is een heerlijke plek om te vertoeven. Niet zo middeleeuws als de omliggende dorpjes, maar hier kan je wel gezellig shoppen. Het heeft eigenlijk de plaats van L'Aquila ingenomen op gebied van bedrijvigheid. De een zijn dood is de ander... inderdaad.

confetti2

Overal zijn de straten bezaaid met winkeltjes die doopsuiker in alle geuren en kleuren verkopen. De bloemen die je op de foto ziet, zijn geen bloemen maar doopsuiker. Heel erg tof om te zien. Voor de goede verstaander: confetti is dus Italiaans voor doopsuiker.

confetti

Maar Sulmona heeft nog heel wat meer te bieden dan confiserie. Een prachtig plein met een aquaduct bijvoorbeeld. Heel imposant om te zien. Zeker met die bergen achter het plein (Piazza Garibaldi). Echt knap. 

aquaduct

pleinauqua

plein

Maar het grappigste van Sulmona was dat het er precies een bejaardenthuis voor de maffia is. Allez, zeg nu zelf. 

thegodfathers

godfathersulmona

godfathers2

Maar ook het Palazzo SS. Annunziata mag er wezen. En de steegjes erachter. 

sulmonagebouw

sulmonaduo

Je kan daar zelfs Inglish leren! Ies ai du'!

duiuspich


Het liefste was ik in het centrale park in Sulmona dat heerlijke verkoeling bood met zijn hoge bomen. Zalig mooi licht ook. En het had ook een druk bezocht fonteintje (zoals je zo vaak vindt in Italië) met lekker fris water.  

fonteintje

Maar eigenlijk hé, heb ik nog het meeste genoten van mijn vele rondritjes in de streek. Ik had zo'n blikken doos ter beschikking (een oud Opel Agila'tje) waarmee ik naar hartenlust kon rondsnorren. Je weet wel hoe dat gaat, venstertjes open, de geur van brem in je neus, krekels op de achtergrond. 

brem

Soms was het geluid van de krekels zo sterk dat het mijn favoriete plaatselijke radio overstemde. Want ja, voor mij is reizen ook auditief en Radio Ciao hoorde daar bij. De mensen schoten wel altijd in de lach als ze mijn muziek hoorden, want 't is echt ouw peekes radio. Alleen als het accordeonmuziek was, ging de radio uit, maar voor de rest, laat maar komen. Ik heb het nogal voor Peppino Di Capri en zo. Heerlijk (fout). 

abruzzo2

Allez morgen gaan we naar L'Aquila en daarna is mijn vertelseltje zo goed als uit en gaan we weer receptjes bloggen. En nog een paar boekrecensies, want dat heb ik daar ook gedaan. Boeken gelezen. 

Ciao!

Ann

zondag 14 juli 2013

Het verhaal achter La Festa della Pecora.

Die jaarlijkse bijeenkomst van studievrienden is zo'n dikke 20 jaar begonnen. Massimo lijdt aan een zeldzame spierziekte waardoor hij in een rolstoel is terecht gekomen. En omdat het steeds moeilijker werd om zijn vrienden te zien, was het een goed idee om jaarlijks een bijeenkomst te organiseren.

massimokort

En je voelde ook dat het een heilig moment was, want in het begin waren wij (Catherine en ik) niet zo heel erg welkom bij zijn vrienden. Want ja, met zo'n 'in your face camera' in mijn handen, tja. Maar kom, die afstandelijkheid smolt al snel als sneeuw voor de zon toen we zelf ook de handen uit de mouwen staken.

maspetercat

Het feestje zelf vond plaats in een vakantiehuisje op zo'n 6 km van L'Aquila. Eigenlijk was een een soort van stenen tuinhuis waar binnen een rudimentaire keuken was geïnstalleerd en da's alles. Er was zelfs geen slaapgelegenheid of zo. Daaraan was een tuintje verbonden met enkele fruitbomen en met een prachtig zicht op de bergen.

viewfeestje

Massimo zelf was een ongelooflijk opgewekte praatvaar en het verwonderde mij dan ook niet dat de mensen zo graag naar zijn feestje kwamen. Ik heb enkel in het begin bij de voorbereidingen wat foto's van hem kunnen nemen, want er stond altijd een pak mensen rond hem.

senseofplace

Zijn vrienden waren een bonte mengeling van artiesten, communisten, wetenschappers, filmmakers en andere zonderlinge zielen. Heerlijk.

madammeke

De dame hierboven zei altijd: in mij zit er héél véél schoonheid. Kun je haar ongelijk geven? Het was trouwens zij die de heerlijke kaas gemaakt had en een dessert met filodeeg bovenaan en onderaan en daartussen overheerlijk ijs. Za-lig!

sandg

Deze twee mensen hebben elkaar gevonden tijdens de naweeën van de aardbeving. Waar ongeluk toch allemaal niet goed voor is.

sabrina

Sabrina hierboven vertelde me dat het de eerste keer was in vier jaar dat er niet gehuild werd op het feestje. Al deze mensen hebben ofwel hun (t)huis of hun werk verloren of zelfs allebei tijdens de ramp.
Wij kunnen ons gewoon niet voorstellen hoe ingrijpend zoiets moet zijn. Dit zijn de mensen die we op televisie gezien hebben, maandenlang levend in tentenkampen. Waarvan Berlusconi laconiek zei: je moet het maar zien alsof je op vakantie bent. Het kalf.


namelesskl

Bovenstaande meneer was ongelooflijk verlegen maar wel een heel lieve man. Hij liet ons van alles proeven waaronder een overheerlijk kruidendrankje. Zo lekker man.

feestjeportret1

Je voelde er echt de bijzonderheid van het moment in de lucht hangen. Ik had constant het gevoel dat ik aanwezig was in een scène van La meglio gioventù. Ik ga het nooit vergeten.

chef

De chef hierboven was in het begin het minste blij met onze aanwezigheid, maar naderhand was 'm toch ferm content dat we zijn stoofschotel lekker vonden. Zijn geadopteerde zoon was dol op hem, zo schoon om te zien.

francoisenenrico

Hierboven zie je François (mijn gastheer en echtgenoot van Catherine) en "Viva la Cappa" Enrico.

wiskunde

Deze man, die was zo grappig, je zou nooit denken dat hij professor Wiskunde is.

zoon

De zoon van de kaasmaakster.

ilduce

Bovenstaande kerel doet mij denken aan Il Duce. LOL. Hij was toch zo'n alfamannetje met zijn camera. Heerlijk om hem bezig te zien.

catherine

Ah, en hier hebben we Catherine aan wie ik deze mooie reis te danken heb. Wie kan haar ongelijk geven dat ze Brussel stad verlaten heeft voor deze bijzondere plek?

Allez, dit was mijn Festa della Pescara verhaal. Morgen (of overmorgen) gaan we naar de plaats waar het doopsuiker vandaan komt. Ga je mee?

Ciao!

Ann