Nieuw speelgoed

Vandaag heb ik de laatste fotoshoot dag voor een kookboek van Christine Tobback. En onder andere daarvoor heb ik nieuw speelgoed meegekregen van D&M Depot. Schoon hé. En dan staat nog niet eens alles op de foto. Je gaat hier binnenkort nog meer dingen zien verschijnen. 't Zal jullie niet verbazen zeker dat ik supercontent ben?






Ik kan er met moeite van slapen, die inspiratie stopt maar niet met opborrelen.... maar 't kan ook wel een beetje van 't snot zijn.

Toedeloe!


Ann


Het boek van Christine verschijnt ergens in mei of zo.

Call me... Blondie!

Amai, 3 blogposts na elkaar, waar gaan we dat schrijven? Is P-C ziek? Euh ja, een beetje grieperig wel ja. Maar ik had toch nog goesting om iets te bakken. Blondies deze keer, of brownies met witte chocolade. Moeilijk is het niet zenne. Kom, we gaan eraan beginnen!



Wat heb je nodig voor 12 stuks?

180 g witte chocolade
85 g boter
2 eieren
50 g rietsuiker
125 g bloem
1 el vanille-extract of 1 zakje vanillesuiker

Voor Blondie's pruik:

4 el fijngehakte pistachenoten
100 g witte chocolade fijngehakt



Doe de witte chocolade samen met de boter in een steelpannetje en laat op een zacht vuurtje smelten. Als alles gesmolten is, haal van het vuur en laat een beetje afkoelen.

Klop de eieren los en klop ze samen met de suiker wat op (zo'n 3 minuutjes), en doe bij de chocolade. Ook de vanille en de bloem mag erbij. Roer alles netjes onder maar zeker niet te lang want anders wordt het deeg taai.

Neem een vierkante brownievorm en bekleed met bakpapier. Stort hierin het deeg en zet de vorm in een voorverwarmde oven op 175°. Laat 20-25 minuten bakken tot de bovenkant een mooi gouden kleurtje krijgt.

Haal de blondies uit de oven en strooi er onmiddellijk de fijngehakte chocolade over. Laat smelten en smeer mooi uit over de blondies. Besprenkel met de pistachenoten.

Lauwwarm zijn ze het lekkerst!


Smakelijk!


Ann

Oh! Pho!

Jawel, we blijven in de oosterse sferen. Pho is een Vietnamese noedelsoep, meestal op basis van rundsvlees of kip. Dit is een (bijna) vegetarische versie. Bijna omdat ik gebruik heb gemaakt van Thaise vissaus (Nam Pla). Je kan deze ook vervangen door sojasaus.



Het is een zeer vereenvoudigde versie van de Pho, gewoon omdat ik mij grieperig voelde en ik snel een lekkere soep wou om mij op te kikkeren. En dat heeft ze perfect gedaan! Voel je ook een verkoudheidje opkomen? Of een griepje? Of een goestingske? Dan is het tijd om deze soep te maken! Kom, we beginnen eraan!


Wat heb je nodig voor 4?

150 g glasnoedels
1 1/2 liter groentenbouillon
1 rode chilipeper (van die lange)
2 cm verse gember
2-3 wortelen (vrij groot formaat)
1 rode ui
75 g sluimererwtjes (optioneel)
1 prei
1 rode paprika
3 el vissaus (of sojasaus)
3 el limoensap (vers)
1 hand basilicum
1 hand munt
1 hand koriander (alle kruiden moeten vers zijn)


Kook de noedels volgens de instructies op de verpakking in een aparte kom gezouten water. Dit moet omdat de noedels anders alle vocht van de soep zouden opslorpen.

Snij alle groenten in fijne reepjes.

Breng de bouillon aan de kook, doe er de groentjes bij en laat 3-4 minuutjes koken. Doe er de noedels bij en haal van het vuur. Kruid met de vissaus en limoensap, serveer met de kruiden riant op de soep gedrapeerd.

Heel erg smakelijk!


Ann

The return of the Nasi Goreng

Stel je voor, je hebt al een tijdje niet meer geblogd omdat je eigenlijk al maanden aan een stuk aan het tjollen bent (tjollen da's Oost-Vlaams voor keihard werken). Plots heb je een dagje vrij en je hebt goesting om een taart te bakken voor de blog. Allemaal goed en wel, maar als je zo'n ding uit de oven haalt, dan is dat wel heet natuurlijk. En ja, dan laat je dat vallen hé.

Pffft... Dan maar Plan B. Ik heb een tijdje terug een fotoshoot gedaan voor EVA (Ethisch Vegetarisch Alternatief). Iets voor hun Kook het voort jongerenprogramma. Eén van de gerechten was een bangelijk lekkere nasi goreng met een pindasaus. Echt lekker jong! Ik heb dan ook meteen gevraagd of ik het recept mocht bloggen en bij deze.




Wat heb je nodig voor 4?


250 g rijst
1/2 l water (met optioneel 15 g zout)
1 ui, middelgroot
1/2 kg prei (ongeveer 2 stuks)
1/2 kg wortelen
100 g champignons
neutrale olie
1 teentje knoflook
peper, kerriepoeder (of een kant-en-klare nasikruidenmix)
1 mespunt sambal oelek
250 g pittig of mild gekruide tofureepjes
100 g erwtjes (diepvries of verse zijn lekkerder dan erwtjes uit een bokaal)

Kook de rijst nét niet helemaal gaar (volg hiervoor de instructies op de verpakking). Versnipper de uien, snijd de prei in ringen en de wortelen en champignons in blokjes. Bak de ui glazig met wat olie en de sambal in een wok of koekenpan.

Roer hier de wortel, prei en champignons onder en bak verder tot de groenten bijna gaar zijn. Kruid de groenten met het currypoeder of de nasikruiden en pers er de knoflook over.
Roer de tofureepjes en de (diepvries)erwtjes onder de groenten en warm ze nog even kort mee op. Meng de rijst onder de groenten en serveer met onderstaande pindasaus.


Wat heb je nodig voor de pindasaus?

1 teentje look
1 el sojasaus
30 cl ongezoete (soja)melk
1 1/2 el pindakaas of 150 g geroosterde ongezouten pindanoten fijngestampt in een vijzel
1 el suiker
1/2 citroen
1 mespunt chilipoeder

Snipper de knoflook en stoof samen met de chili kort aan in een sauspan. Roer hier de pindakaas en de (soja)melk bij. Laat de saus even inkoken op een matig vuur. Voeg de suiker en het sap van de citroen toe en roer. Als de saus te stevig wordt, kan je nog wat (soja) melk toevoegen.


Smakelijk!


Ann

Zo verschrikkelijk

... is een hondenleven precies toch niet.





:)


Normaal gezien wordt de blog deze week weer opgestart. Het boek is naar de uitgeverij, de laatste receptjes dit weekend geshoot, de correcties doorgevoerd... en als alles goed gaat, ligt het op 15 maart in de boekhandel.

Perfect timing, daar weet ik alles van.

Net dit weekend, op zaterdagavond rond 17 uur, heeft mijn chauffageketel besloten om in staking te gaan.





Nu moet ik mij behelpen met deze niet zo ecologisch verantwoorde en weinig transitionele oplossing.

Ik moet begot binnen de minuut mijn koffie opdrinken of hij is bevroren.


Ik doe ondertussen verwoede pogingen om mijn blog weer helemaal op de rails te krijgen, maar 't zit mij voorlopig nog niet echt mee. Veel werk, extreem veel werk, zorgt ervoor dat ik zelfs niet aan eten toekom, laat staan erover kan bloggen.

1000x excuus.

Ann

Verrassend lekkere tabouleh met boerenkool

Kale met dit, kale met dat, kale chips, kale crock pot, kale cola, kale whatever. Op Pinterest zie je wel honderden varianten op kale (boerenkool) passeren. It's the new black, in de keuken dan. En ja, trendgevoelig zoals ik ben (ahum), moet ik wel meedoen hé. Met deze wel heel erg lekkere tabouleh met rauwe boerenkool. Doedemee?






Wat heb je nodig voor 4?

200 g feta
100 g bulgur (couscous)
100 g boerenkool (rauw)
1 bosje munt
1 bosje lente-uitjes
½ komkommer
1 bakje kerstomaatjes
1 romeinse sla
snufje kaneel
snufje za’atar
4-5 el olijfolie
½ citroen (sap en zeste)

Bereid de bulgur volgens de aanwijzingen op het pak en laat volledig afkoelen.

Hak de boerenkool superfijn. En doe hetzelfde met de munt en de lente-uitjes. Meng alles goed door elkaar.

Schil en ontpit de komkommer en snij in blokjes. Snij ook de tomaatjes in twee en doe bij de salade. Verkruimel er de feta over.

Roer de bulgur onder de salade en kruid met de za’atar en de kaneel.

Meng de zeste, het sap en de olijfolie in een kommetje en giet over de salade.

Serveer met een stuk Marokkaans brood.

Smakelijk!


Ann

Te laet: appelbollen.

Gisteren een last minute bestelling voor VTMKoken. Of ik niet snel snel een appelbol kon shooten voor verloren maandag. Da's een traditie die ik eigenlijk niet ken. Het is eerder iets voor de streek rond Antwerpen, denk ik.

Fin, 't maakt niet uit, een appelbol smaakt altijd, vind ik. En 't is zeker al geen verloren moeite, maandag of niet. Kom jong, we beginnen eraan!





Wat heb je nodig voor 4 appelbollen?


8 velletjes bladerdeeg (10cmx10)
3 el bruine suiker
1 tl kaneel
4 appelen
1 ei (plus scheutje water)


Beboter en bebloem een bakplaat.


Schil de appelen en ontdoe ze van het klokhuis.

Meng de suiker met de kaneel. Rol de appelen in de mengeling.

Zet de appel op een velletje bladerdeeg. Vul het klokhuisgaatje met de suikermengeling. Leg het tweede velletje bladerdeeg op de appel en duw beide velletjes op elkaar zodat alles goed vastkleeft.

Klop het ei los met een scheutje water en bestrijk er de appelbollen mee. Bak 25 minuten in een voorverwarmde oven op 200°.


Smakelijk!


Ann

Zalig lekkere terriyakiballetjes met rijst

Ik wou al langer iets doen met kippengehakt en dit was er echt wel het ideale recept voor. De balletjes kun je ook makkelijk serveren als aperitiefhapjes en ze zijn zowel warm als koud heel erg lekker. En niet al te dikmakend, wat wel eens een verademing kan zijn na die feesten. Kom, we gaan eraan beginnen.






Wat heb je nodig voor 4?

650 g kippengehakt
2 pijpajuintjes
1 limoen (rasp + sap)
3 el fijngehakte koriander
1 bussel paksoi
200 g basmatirijst
100 ml mirin
3 el sojasaus
3 el rietsuiker

Verwarm de oven voor op 200°.

Hak de pijpajuin fijn en meng samen met de zeste en koriander onder het gehakt. Rol balletjes van het gehakt (iets kleiner dan een pingpongballetje). Doe ze in een vuurvaste ovenschaal en zet ze 12 minuutjes in de oven of tot ze gaar zijn.

Kook ondertussen de rijst volgens de aanwijzingen op het pak.

Snij het groen en het bovenste gedeelte van de nerven van de paksoi in repen van 2-3 cm. Was de paksoi en doe ze 4 minuutjes in kokend water. Giet af.

Zet een steelpannetje op het vuur en doe er de mirin, sojasaus en rietsuiker in. Laat even opkoken en laat vervolgens sudderen tot je een sausje hebt. Let op, niet te lang of je hebt karamel.

Haal de balletjes uit de oven en doe ze bij de saus. Haal het pannetje van het vuur en zorg dat de balletjes volledig met de saus bedekt zijn.

Verdeel de rijst en de paksoi over de borden, leg er de balletjes op en besprenkel met citroensap.


Smakelijk!

Stoner. Steengoed.

Het zijn nog maar de eerste dagen van 2013 en ik weet nu al dat ik het boek van het jaar gelezen heb. Zelden heeft een boek zo'n verpletterende indruk nagelaten. Tonio is het enige boek dat in de buurt komt. Het is even pakkend, maar veel meer ingehouden, veel gereserveerder. En net dat maakt dit boek zo sterk.





Stoner werd in 1965 door John Williams geschreven. Het kende toen wat succes maar raakte volledig in de vergetelheid tot het in 2006 heruitgegeven werd. In 2012 werd het meesterlijk vertaald in het Nederlands. Wat er zo goed aan is dat het absoluut niet gedateerd is, zoals sommige boeken dat wel zijn. Tijdloze klasse.

William Stoner is een boerenzoon die geheel tegen de zin van zijn ouders Literatuur gaat studeren in de grote stad, dit is net voor de Eerste Wereldoorlog. Hij wordt docent maar veel verder dan dat geraakt hij niet. Hij trouwt met een vrouw van welstand maar het is geen gelukkig huwelijk.

En hiermee is het middelmatige leven van deze middelmatige man verteld. Maar op zo'n prachtige manier, in zo'n mooi en helder taalgebruik. Zelden zoiets straf gezien. Je voelt zijn eenzaamheid, hij kruipt beetje bij beetje onder je huid en laat je nooit meer los.

Ik kan er verder niet zoveel over zeggen. Daarom laat ik liever het woord aan Stoner zelf.

Hij kwam naar Columbia met een nieuw zwart kamgaren pak, uit de catalogus van Sears & Roebuck en betaald met het spaargeld van zijn moeder, een versleten overjas die van zijn vader was geweest, een blauwe wollen broek die hij een keer per maand naar de methodistenkerk in Booneville had gedragen, twee witte overhemden, twee stel schone werkkleren en vijfentwintig dollar cash, die zijn vader als voorschot op de tarweoogst van de komende herfst van een buurman had geleend. Nadat zijn vader en moeder hem vroeg in de ochtend met hun door een ezel getrokken boerenkar hadden weggebracht, begon hij vanaf Booneville aan de wandeltocht.
Het was een warme herfstdag en de weg van Booneville naar Columbia was stoffig. Na bijna een uur wandelen kwam er een vrachtkar naast hem rijden, en de voerman vroeg hem of hij een lift wilde. Hij knikte en klom op de stoel van de kar. Zijn wollen broek was tot zijn knieën rood van het stof, en op plekken waar het stof van de weg zich met zijn zweet had vermengd, zat zijn door zon en wind gebruinde gezicht onder het vuil. Tijdens de lange rit bleef hij zijn broek met zijn onbeholpen handen schoonvegen en zijn vingers door zijn recht overeind staande zanderige haren halen, die maar niet plat op zijn hoofd wilden blijven liggen.
Tegen het eind van de middag kwamen ze in Columbia aan. De voerman liet Stoner in de buitenwijken van de stad afstappen en wees op een groep gebouwen in de schaduw van grote iepen. ‘Dat is jouw universiteit,’ zei hij. ‘Daar zul je naar school gaan.’
Nadat de man was weggereden, bleef Stoner minutenlang naar het gebouwencomplex staan staren. Zoiets imposants had hij nog nooit gezien. Vanaf een weids groen veld, onderbroken door stenen muren en kleine lapjes tuin, strekten zich de gebouwen van rode baksteen naar boven uit. Onder zijn ontzag werd hij plotseling een geborgenheid en kalmte gewaar zoals hij nog niet eerder had meegemaakt. Hoewel het laat was, wandelde hij vele minuten langs de randen van de campus, alleen om te kijken, alsof hij het recht niet had om naar binnen te gaan.
Het was bijna donker toen hij een voorbijganger vroeg in welke richting Ashland Gravel lag, de weg die hem naar de boerderij van Jim Foote zou leiden, de neef van zijn moeder voor wie hij zou werken. En het was al donker toen hij bij het witte twee verdiepingen hoge houten huis kwam waar hij zou wonen. Hij had de Footes niet eerder gezien, en het voelde vreemd aan om hen zo laat te benaderen.

Ga dat boek kopen. Je gaat er geen spijt van hebben. Echt niet.

Veenbessenmuffins met een krokant hoedje

Wat een onverhoopt succes is dit zeg. Zo licht, zo smaakvol, zo verrassend. Ik bak regelmatig, en mijn mensen zijn nogal wat gewoon, maar ik heb nog nooit zo snel mijn muffins zien verdwijnen. Ik heb begot moeten vechten om er een paar opzij te houden zodat ik er een foto van kon nemen. Meer uitleg heb je niet nodig zeker?






Wat heb je nodig voor 12 stuks?

200 g bloem
100 g suiker
2 tl bakpoeder
1 snuf zout
125 ml melk
50 ml sinaasappelsap
50 ml koolzaadolie
1 el vanille-extract of 1 zakje vanillesuiker
1 losgeklopt ei
Rasp van 1 sinaasappel of 2 el sukade*
150 g verse veenbessen

Voor de topping:

50 g koude boter
3 el bloem
3 el donkerbruine suiker
50 g geschaafde amandelen.

Verwarm de oven voor op 175°.

Maak eerst de topping:

Snij de boter in kleine blokjes en wrijf er met je vingers de bloem en de suiker door tot je kruimels krijgt. Roer er de amandelen onder en zet weg.

En dan nu de muffins:

Meng alle droge ingrediënten met de natte maar roer vooral niet te veel. Gewoon met een spatel of klopper maar zeker niet met de mixer of zo. Hoe meer je mengt, hoe taaier de muffins worden. Je mag zelfs nog een beetje bloem zien.

Verdeel het deeg over 12 cakevormpjes. En bestrooi rijkelijk met de topping (echt alles mag erop).

Zet 20 minuutjes in de oven. Check met een saté-prikker of ze gaar zijn.

Laat afkoelen en probeer er minstens ééntje te bemachtigen. Geloof me, het lijkt makkelijker dan gedaan.

Smakelijk!


Ann


*sukade zijn geconfijte en fijngehakte vruchten. Past perfect bij deze muffins.

Eindelijk terug, met een afterparty slaatje.

Jaaaa... ik heb het hier gemist, maar ja, het was echt veel te druk. Ik heb zelfs op oudejaar en de hele nieuwjaarsdag gewerkt. Fin, mij hoor je niet klagen hoor, maar soms vond ik het echt vervelend dat ik hier niet snel efkes een receptje kon bloggen. Maar kom, er zijn geen dooien gevallen denk ik, dus mijn afwezigheid zal me wel snel vergeven worden.

Als er één voordeel is aan de periode net na de eindejaarsfeesten, dan zijn het de ingrediënten die nu aan sterke afslagprijzen aangeboden worden. In mijn geval was dat bio-kalkoen (véél donkerder van kleur dan de gewone) en veenbessen. Met de rest van de veenbessen maak ik morgen trouwens muffins. Echt lekker.

Kom, genoeg geleuterd, we beginnen eraan!






Wat heb je nodig voor 2?

200 g gebakken kalkoen of kipfilet
200 g veenbessen
1/2 kop sinaasappelsap
1/2 kop suiker of 3 à 4 el rijstsiroop*
1 zakje veldsla
300 g gekookte krielaardappeltjes
1/2 komkommer
olijfolie
peper en zout


Doe de veenbessen in een steelpannetje samen met het sap en de suiker, breng aan de kook en van zodra de veenbessen beginnen te barsten, zijn ze klaar. Haal van het vuur en laat wat afkoelen.

Schil de komkommer en haal er de pitjes uit. Snij in blokjes.

Verdeel de veldsla over de borden, doe er de komkommer op. Snij de afgekoelde aardappelen in plakjes en leg op de salade. Trek de kalkoen of kip in draden en verdeel over de borden.

Schep wat van de veenbessen en het sap over de salade en werk af met wat olijfolie, peper en zout.


Zo makkelijk kan het leven zijn!


Smakelijk!


Ann


*rijstsiroop of rijststroop is een ideaal vervangmiddel voor mensen die geen suiker verdragen. De smaak is wel anders, dus het is wel even wennen.