Ach waar is de tijd? De tijd dat ik voor de allereerste keer mijn "ding" in de keuken mocht doen. Ik was toen een jaar of 8-9, weet het niet meer zo precies. Mijn moeder hielp me niet, ze corrigeerde me niet, maar gaf wel terloops hints. Ze liet me doen, zelfs als ze zag dat ik fouten maakte. Want van je fouten leer je het meest, vond ze. En gelijk heeft ze.
Mijn allereerste gebak was een aardbeientaart met slagroom. Lekker van smaak hoor, daar niet van, maar zo zwaar als een baksteen. En toch hebben mijn ouders ze helemaal opgegeten. De mooiste manier om een kind aan te moedigen, vind ik. Het was trouwens een van de enige keren dat mijn taart mislukte, de tweede keer was voor de workshop twee weken terug. Ocharme die sukkelaars.
Mijn tweede avontuur in de keuken was deze saus. Ik heb ze heel vaak mogen maken. Op spontaan verzoek zelfs. Ze is very jaren zeventig, de jaren dat provençaalse kruiden heel erg in trek waren. Ik heb ze gemaakt tot mijn 14de of zo en dan niet meer... tot nu. En aan het gesmek van mijn disgenoot te horen, zal het niet voor de laatste keer zijn. De saus is lekker bij kip, biefstuk, scampi's... of iets anders. Je mag zelf kiezen.
Ow ja, voor ik het vergeet, ik heb nu ook een Facebook fanpage.
Wat heb je nodig?
1 gele + 1 rode paprika
1 ajuin
1 teentje look
1 bakje champignons (250 g)
1 el tomatenpuree
3-4 el cognac
20 cl (light)room
1 tl Provençaalse kruiden
peper en zout
blokje boter
Snij de paprika's en ajuin in fijne reepjes. Hak de look fijn en snij de champignons in plakjes.
Smelt een klontje boter in een koekepan en bak de ui en de look glazig. Doe er de paprika's bij en laat op een zacht vuurtje garen (ong. 8 minuutjes). Doe er de champignons bij en laat verder bakken gedurende 5 minuutjes. Roer af en toe. Doe er nu de tomatenpuree bij en laat eventjes meebakken (klein minuutje). Giet er de cognac bij en laat al roerend koken tot de felle alcoholgeur verdwenen is. Nu mag er de room bij. Kruid met peper, zout en kruiden. Laat een paar minuutjes doorkoken en 't is klaar.
La sauce à la petite Ann. Of zoiets. Ik zal wel een mail krijgen als het niet juist is. :-)
Dit zou in de smaak vallen bij mijn mannen!
BeantwoordenVerwijderenDat tafelkleed katapulteert mij zo naar mijn kindertijd! (en die saus probeer ik zeker eens, mmm)
BeantwoordenVerwijderenGaan we uitproberen! Is precies beetje variant op stroganov :-)
BeantwoordenVerwijderenauwch, ik voel mij zo hard aangesproken door die laatste opmerking :)
BeantwoordenVerwijderenmaar deze keer lijkt het mij helemaal juist hoor!
(btw: ik vond het heel erg spijtig dat je niet genomineerd was voor de blogawards want jouw site vond ik persoonlijk een pak beter dan alle genomineerden in de categorie food samen)
Oh maar marieke, ik heb daar geen problemen mee hoor. :) Hihi.
BeantwoordenVerwijderenBlog Awards... tja... wat moet ik daar op zeggen? Ik denk dat het deels "ons kent ons" is en ook de categoriebenaming "culinair" is volgens mij een beetje ongelukkig gekozen. "Food" was beter geweest want ruimer. Culinair is voor mij vooral restaurantbesprekingen en zo. Niet zozeer wat ik doe. Ik heb daarnaast zelden geluk in zo'n dingen (nooit eigenlijk), dus ik doe gewoon koppig voort zoals ik bezig ben. Jullie dagelijkse bezoekjes zijn voor mij de beste beloning die ik mij kan inbeelden. :-)
BeantwoordenVerwijderenJij mocht als kind al aan de cognac zitten... Very 70s!
BeantwoordenVerwijderenIk ben opgegroeid met pechen met tonijn, 80s he.
Dit is stroganoffsaus, en dan de snelle versie :)Erg lekker!
BeantwoordenVerwijderenstroganoffsaus is met zure room en zonder provençaalse kruiden. ;-)
Verwijderenalles komt terug, ook de saus! ook ga die nu ook eens proberen zie, ik word nostalgisch bij het gedacht alleen al!
BeantwoordenVerwijderenAnn, ik krijg daar honger van!
BeantwoordenVerwijderenpaprika, ajuin en champignons ... staan hier vaak op het menu !!
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenIk heb precies dezelfde bordjes! Zalig toch!
BeantwoordenVerwijderenLang leve mijn mémé :-)