Over schorseneeren schrabben en afgekoelde varkens

Eindelijk! Eindelijk! Ein-de-lijk! Ik ben al jaren op zoek naar een stokoude editie van "Ons Kookboek" van de Boerinnenbond. Voor de Nederlandse lezers, da's dé kookboek der kookboeken in Vlaanderen. Vroeger kreeg elke dochter een exemplaar mee als ze het huis definitief verliet. Mijn moeders versie is van 1959, het jaar van hun trouwen.





Natuurlijk kan ik maar moeilijk haar exemplaar afpingelen. Ah neen, dat heeft ze nog zeker 40 jaar nodig. Als ze 116 jaar is, ga ik het haar voorzichtig eens vragen, maar zeker niet eerder. Dus was ik op zoek naar hetzelfde exemplaar, maar dat was nog niet zo makkelijk te vinden. Tot gisteren dus. En dan nog twee exemplaren, eentje zelfs nog in de oude spelling van voor 1954.

Maar da's nog niet alles! Er zat ook een exemplaar bij van het kookboek "Smakelijk koken" door C.M. Albach-Heeck van de Amsterdamse Huishoudschool. 't is de derde druk, dus een boekje van vlak na de oorlog.

Ik ben echt dol op dit soort boeken. Boeken met niets dan goede bedoelingen, want zeg nu zelf, met zo'n voorwoord, kun je niets anders dan alleen maar goed koken. Je zou niet anders durven.

Waar nog steeds de behoefte blijkt te bestaan aan doelmatige voorlichting bij de bereiding der dagelijkse maaltijden, zijn in dit boek eenvoudige recepten tot dit doel verzameld.
Eenvoudig zijn zij in de dubbele betekenis van het woord: gemakkelijk te bereiden, begrijpelijk uiteengezet, ook voor de weinig, of geheel ondeskundigen op dit gebied, en, in overeenstemming met de eis des tijds, wijzen zij de voordeligste weg tot smakelijke gerechten.

Vandaar dat in het algemeen in de volgende recepten slechts het gebruik wordt aangegeven van eenvoudige grondstoffen. De "fijne keuken" zal men hier tevergeefs zoeken, wanneer men hieronder n.l. die gerechten verstaat, waarvoor dure levensmiddelen nodig zijn. De bedoeling van dit boek is juist alleen aanwijzigingen te geven voor het samenstellen van smakelijke gerechten, zonder kostbare hulpmiddelen. Indien men slechts de nodige "tijd" en "zorg" aan het bereiden besteedt, zal men ook met eenvoudige middelen uitstekende resultaten kunnen bereiken. Doch deze beide factoren: "tijd" en "zorg" zijn dan ook onontbeerlijk, zonder hen bereikt men niets, zelfs niet met de best gevulde beurs, men hen, zo niet alles, dan toch zeer veel!

Zucht. Heerlijk toch? En zo waar. Tijd en zorg, de twee belangrijkste ingrediënten voor een goede keuken. En die prachtig lange volzinnen.

Oh waar is den tijd dat we nog zelf ons beestekens naar de eeuwige jachtvelden hielpen (niet dat ik die tijd per sé terug wil, maar je begrijpt vast wel wat ik bedoel). Mét behulp van onzen kookboek.




Of dat we nog schorseneeren konden schoon schrabben.




En de aardappelpuree nog echt Vlaamsch was. Ward den Bever zou terstond zijn Frituur Het Draaksken achter zich moeten laten en alleen nog echte Vlaamsche puree mogen eten.



Ik durf zelfs wedden dat de aardbeziën van vroeger veel lekkerder waren dan de aardbeitjes van nu.




Toen deze monumenten gedrukt werden, kwam de melk nog van de koe, de worteltjes uit de grond en de appeltjes van de bomen. Toen stonden de mensen nog echt in contact met de natuur, en niet aan te schuiven aan de kassa van de supermarkt.