Post voor mevrouw Bromley

5 lange jaren heb ik gewacht op het nieuwe boek van Stefan Brijs. Arend en De Engelenmaker zijn twee van mijn meest favoriete boeken. Verbluffend geschreven en, vooral bij het laatste, een maf verhaal. Eentje waarvan je voortdurend denkt: hoe bedenkt iemand zoiets? Een groot verteller dus, dat sowieso.





De hoofdrol in zijn nieuwe boek is John Patterson, een 19-jarige jongen die ervan droomt om te gaan studeren. Maar dan breekt de 1ste wereldoorlog uit. De druk van buitenaf om toch maar te kiezen voor het front in plaats van de universiteit wordt alsmaar groter. Je bent een lafaard en een volksverrader als je niet meegaat in die oorlogsgekte.

Zijn beste vriend en de zoon van de vrouw die hem deels heeft opgevoed, staat al te popelen om die Duitsers een lesje te leren. Jammer genoeg voor hem, is hij te jong maar met een list weet hij zich toch aan te sluiten bij het leger. De vader van John is postbode en verzameld boeken. Boeken die hem doen denken aan zijn overleden vrouw die haar bevoorrechte positie opgaf om met hem te trouwen.

In het tweede deel van het boek trekt John toch naar het front en gaat hij op zoek naar zijn vriend. Wat hij daar allemaal meemaakt, de gruwel, de waanzin, tart alle verbeelding.

Eigenlijk is Post voor mevrouw Bromley twee boeken ineen. Het eerste deel, laten we het voor de gemakkelijkheid het universiteitsgedeelte noemen, speelt zich af in Engeland. Met overtuigende precisie schetst Brijs een treffend beeld van hoe het er in die tijd aan toeging. De propaganda, de leugens, de druk van de massa.

In het tweede deel beschrijft hij het front zoals mijn grootvader dat altijd gedaan heeft. Geen heldhaftige verhalen, alleen maar terreur, de geur van de dood, het onophoudelijke lawaai, de gekte. Geen eer, geen glorie. En veel nodeloos bloedvergieten. Zonder al te veel in detail te gaan, voel je meteen hoe het daar moet geweest zijn. Hij toont hoe elk mens anders met de waarheid omgaat en wat de oorlog met hen doet.

Het is een mooi, gevoelig boek geworden. Is het zo spectaculair als "De Engelenmaker"? Neen dat niet. Maar het is wel een goed geschreven historische roman en ik lees dat toevallig graag. Het kon misschien wel 100 pagina's korter, maar da's gewoon moeilijk doen van mijn kant.

Een aanrader dus. Voor mensen die houden van historische romans.