Komt een konijn bij de bakker...

En die vraagt: "Eddegij wurteltoarte?". "Neen", zei de bakkerin, "ik heb alleen wortelcupcakes"... om een lang verhaal kort te maken: ik heb vandaag een verrassingsfeestje georganiseerd. Een van de verrassingen is onderstaande cupcake (en nog een pak meer zenne, eentje is geeneentje hé). Ik heb hiervoor een beroep gedaan op mijn aller allereerste blogpost van 4 december 2010. Het lijkt een eeuwigheid geleden.







Voor de cake:

100 g rozijnen
zeste van 1 sinaasappel
sap van ½ sinaasappel
175 g bruine suiker
175 ml zonnebloem olie of andere maar géén olijf of sesamolie
3 grote eieren (gewoon losgeklopt)
140 g fijn geraspte wortelen
175 g zelfrijzende bloem
1 koffielepel bicarbonaat
1 kl gemalen kaneel
½ kl gemalen muskaatnoot (verse is het beste).

Vooraf:

Doe de rozijntjes samen met de geraspte schil in een kommetje en laat een aantal uren weken in het sinaasappelsap. Heb je geen tijd, zet ze dan een minuutje (maximaal!) in de microgolf.

Doe de suiker, de wortelen, de olie en de losgeklopte eieren in een grote bowl. Zeef er de bloem, bicarbonaat en de specerijen over en meng zachtjes met een houten lepel. Giet er de rozijntjes samen met het sap en de schil bij. Roer opnieuw tot alles mooi is opgenomen.

Vet een vorm in (de mijne was een tulband, anders maximale doorsnede 22cm of een gewone cakevorm).

Stort het deeg in de vorm en bak in een voorverwarmde oven op 160° (warme lucht) gedurende 45 minuten (of afhankelijk van je oven). Of bak gedurende 20 minuutjes als je cupcakes wil maken.

Laat de cake afkoelen.

Voor de frosting (ik vind het er lekker bij):

100 g Philadelphia
100 g platte kaas
3 lepels bloemsuiker (gezeefd)
2 el citroensap

Alles goed mengen en over de afgekoelde cake strijken. Da's alles!


Trouwens, wurteltoarte, da's echt lekker! Dat konijn kent er niets van!

See you later alligator!