dinsdag 14 december 2010

Herinnering aan een fijne namiddag...

... ergens midden 2009.


Tja, dan schilder je eens een muur speciaal met bordverf zodat de kindekens die op bezoek komen erop kunnen tekenen. En op een mooie zondagmiddag was het zover. Een goeie vriendin kwam langs uit het verre verre verre West-Vlaanderen met twee van haar koters.


bord


Natuurlijk zagen ze dat maagdelijk zwart bord. Mijn dierbare wederhelft begreep de onuitgesproken hint en snelde meteen naar mijn bureau om krijtjes te gaan halen.

De kindjes tekenden en kleurden alsof het een lieve lust was, terwijl wij lekker aan het bijkletsen waren. Het viel me toen al op hoe mooi die kleuren wel waren. En ik dacht nog, tjiens in onzen tijd hadden die krijtjes toch zo geen felle tinten.

Enfin, de heerlijke namiddag zat erop, we dumpten onze vriendin inclusief koters op de trein richting Woarrehem.

Eenmaal terug en alles netjes opgeruimd, bekeek ik nog eens de doos met krijtjes. Ahum, het waren dus echte pastelkrijtjes. Heel mooi hoor, maar als we die zouden afwassen, dan moeten we meteen ook de muur herschilderen. En laat ik daar nu echt geen goesting in hebben sè.

Dus blijft de tekening. Mensen denken dan ook meteen dat we héél kindvriendelijk zijn, wat altijd goed is voor ons imago.

Ach ja, je moet er iets voor over hebben hé.


Voor je imago vrienden.

6 opmerkingen:

  1. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Oei, dat was dus niet echt de bedoeling?! Maar wel heel decoratief.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Neen, niet dat het blijvend was, neen. Maar 't is niet erg hoor. We vinden het wel grappig. ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Amai, heb jij even geluk dat kinderen niet net wat vuile woorden hadden geleerd :).

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Oh maar die had ik dan zeker laten staan, mét de naam van de mama eronder. ;-)

    BeantwoordenVerwijderen