vrijdag 25 maart 2011

De zwarte zwaan en de giecheltrutjes

Laat ik deze blogpost beginnen met een bericht aan mezelf: ga nooit of te nimmer meer op donderdagavond in een studentenstad naar de cinema.


blogstuff


Dit gezegd zijnde, ik ben dus gisteren naar "The black swan" gaan kijken. Jammer genoeg zijn de Studio's in Leuven voor eeuwig en altijd gesloten. Daar zat je niet te smullen van de popcorn maar eerder van het kwalitatief filmaanbod dat ze daar hadden.

Enfin, wij dus naar de eet- en knabbelbioscoop, Kinepolis genaamd. We waren al vrij laat en we waren vergeten de tickets online te bestellen, dus zaten we op rij vier. Niet dat ik dat zoooo erg vind hoor, ik zit graag redelijk vooraan. Naast, voor en achter mij zaten meisjes die ik tussen de 16 en de 20 schat. Maar niet van de rijpe soort.

The Black Swan gaat dus over een prima ballerina die voor het eerst het Zwanenmeer mag dansen. Daarin moet ze eerst de rol van het onschuldige zusje dansen, en in het tweede deel, de rol van haar tweelingzus, een echte vamp. Voor het eerste deel van de rol is ze echt meer dan perfect. Maar die tweelingzus, dat lijkt haar maar niet te lukken. Dus moet ze op zoek naar de verleidelijke, duistere kant van zichzelf.

Nathalie Portman speelt de rol echt op magistrale wijze in deze heel donkere film. De jonge vrouw die ze vertolkt wordt zwaar gedomineerd door haar moeder (ook een ex-ballerina). In deze extreem claustrofobische sfeer moet ze op zoek gaan naar haar eigen seksuele identiteit, wat voor haar behoorlijk "mind fucking" is.

Om een wel heel lang verhaal kort te maken en terug te komen op mijn giecheltrutjes, bij alles wat ze deed hadden ze commentaar.

"Hihi... die betast haarzelf ... hihi... maar allez nu"
"Hihi... die bijt haar leraar, edde dat gezien... hihihi..."
"Hihi... die doet haar onderbroek uit in de wc... hihihi..."
...

Laat ons het zo stellen, ik vond het een prima film, maar zonder de constante intermezzo's van de giecheltrutjes had ik hem misschien wel schitterend gevonden.


Eigenlijk wel grappig dat mijn giecheltrutjes naar een film gingen waarin "Nina" langzaam maar zeker volwassen wordt. Daar moeten ze misschien maar eens een voorbeeld aan nemen.

8 opmerkingen:

  1. Ik vond het echt een goede film, alleen nogal een constrast met The King's Speech die ik een week eerder zag. Die film had genoeg aan een goed verhaal en knappe acteerprestaties, terwijl The Black Swan het toch meer moest hebben van de muziek en special effects. Wat niet wegneemt dat ik het wel echt een goede film vond, ik wil hem zeker nog eens terugzien.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Oh, ik snap precies wat je bedoelt, om gek van te worden! Om diezelfde reden: gegiechel, geknisper van chipszakken etc, gaan wij niet langer naar Kinepolis.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. ja ik heb hier geregeld van dat 'oh oh cherso' volk voor mijnen neus zitten ... ik voel met je mee !

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Net om die reden ga ik niet meer naar de bioscoop maar kijk ik daarna rustig thuis, als hij op tv is of op dvd uitkomt. Je mist een deel van de film door het gestoor. Black Swan en The King's Speech zijn twee films die nog op mijn verlanglijstje staan.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Oh! Beware ook voor de pashokjes van de h&m : ook een van de favoriete verblijfplaatsen van zo'n giecheltrutjes! De laatste keer heb ik zelfs alles laten hangen en ben ik het afgebold, ik werd er knetter van!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. da's idd ergerlijk hé : toen ik onlangs naar rundskop ging - voor het eerst in jaren en jaren op een zaterdagavond - had ik ook prijs met giechelende pubers...
    En ik geef toe : ik behoor tot de groep ' knabbelende cinemabezoekers '...
    maar toch geen chips AUB !!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Toen ik de recensies van de zwaan las, kreeg ik spontaan een exorcist flashback (mooi kotsend meisje zit op bed en haar hoofd draait 360°) en ik dacht... toch maar niet :)

    De sphinx en de studio skoop in Gent blijven heerlijke cinema's, en als je ooit eens in Amsterdam bent (en het regent pijpenstelen): cinema the movies, in art decostijl, met tapijten waar je voeten in verzinken en kleine zachte zetels voor grote giechelvrije mensen.
    Weg met de knabbelpolis!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik was vroeger kind aan huis bij de Studio Skoop, Sphinx minder. Maar ja, ik woonde er dan ook maar op 300 meter van. ;-)

    BeantwoordenVerwijderen